O «απίστευτα ηλίθιος» αιχμάλωτος πολέμου που έσωσε 256 ζωές

Ο Doug Hegdahl ήταν μόλις 20 ετών όταν αποφάσισε να καταταγεί στο πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ. Ήθελε να εξερευνήσει τον κόσμο. Αλλά το όνειρό του μετατράπηκε σε εφιάλτη.

Ήταν η δεκαετία του ’60. Ο πόλεμος του Βιετνάμ ήταν στην κορύφωσή του. Ο Hegdahl απάντησε στο κάλεσμα της πατρίδας του και κατατάχθηκε το 1966. Για έναν χρόνο εργαζόταν στο ταχυδρομείο του ναυτικού και το 1967 τοποθετήθηκε στο USS Canberra ως χειριστής πυρομαχικών. Ένα βράδυ στον Κόλπο του Tonkin, ο Hegdahl, προσπαθώντας να έχει καλύτερη οπτική θέση, χτυπήθηκε από εκρήξεις που έγιναν πάνω στο πλοίο.

Κολύμπησε για περισσότερο από 5 ώρες. Τον βρήκαν στην ακτή μερικοί ψαράδες και τον παρέδωσαν στις δυνάμεις του Βόρειου Βιετνάμ. Κανείς δεν γνώριζε ότι χάθηκε. Ήταν εκείνη η στιγμή που ξεκίνησε ο εφιάλτης του, που όμως γέννησε έναν ήρωα.

Τον οδήγησαν στην διαβόητη φυλακή Hỏa Lò, η οποία είχε το ειρωνικό παρατσούκλι «Hanoi Hilton», όπου πολλοί αιχμάλωτοι βασανίστηκαν τα χρόνια του πολέμου. Οι στρατιώτες που τον αιχμαλώτισαν πίστευαν πως ήταν κατάσκοπος ή κομάντο, κυρίως γιατί δεν πείστηκαν από την ιστορία που τους είπε. Ότι δηλαδή έπεσε στη θάλασσα από έκρηξη πάνω στο πλοίο.

@wikipedia.org

Ο Hegdahl με αρκετή ψυχραιμία αποφάσισε να το παίξει αγράμματος και χαζός. Χρησιμοποιώντας την προφορά του και τις συνήθειες της ιδιαίτερης πατρίδας του, προσπάθησε να τους πείσει ότι κάτι τέτοιο ίσχυε. Και πέτυχε. Οι Βιετναμέζοι μάλιστα τον αποκαλούσαν «ο απίστευτα ηλίθιος».

Τον βασάνισαν για λίγο, αφού μετά το πέρας λίγων ημερών, οι Βιετναμέζοι πείστηκαν πως πρόκειται για έναν αγράμματο ναυτικό. Τους είπε ότι δεν ξέρει να διαβάζει. Ήταν τόσο πειστικός που του έφεραν δάσκαλο για να του μάθει ανάγνωση, μόνο και μόνο για να καταλήξουν αργότερα στο συμπέρασμα πως ήταν «πολύ ηλίθιος» για να μάθει. Kαι τα παράτησαν.

Ο «απίστευτα ηλίθιος» Hegdahl είχε όμως το καλύτερο μνημονικό σε ολόκληρη τη φυλακή. Και ήξερε πως να το χρησιμοποιήσει. Κατάφερε να μνημονεύσει τα ονόματα αλλά και τις προσωπικές πληροφορίες 256 αιχμαλώτων πολέμου. Πως; Τραγουδώντας τα με τη μελωδία του παιδικού τραγουδιού «Old MacDonald Had a Farm».

Η μνήμη του δεν ήταν το μόνο του ατού. Κατάφερε να σαμποτάρει 5 φορτηγά βάζοντας χώμα στις δεξαμενές αερίου, ενώ σε μια άλλη περίπτωση έπεισε τους φύλακες ότι χρειάζεται γυαλιά. Όταν τον πήγαν μια ημέρα στο Ανόι για να τα αγοράσει, θυμόταν μετά με κάθε λεπτομέρεια όλη τη διαδρομή μέχρι τη φυλακή.

Οι Βιετναμέζοι τον θεωρούσαν άχρηστο, αφού δεν μπορούσε να τους δώσει πληροφορίες για τα σχέδια των Αμερικανών. Τον πίεσαν κιόλας για να τον αφήσουν ελεύθερο, αλλά εκείνος αρνήθηκε, λέγοντας τους πως θα μείνει μέχρι όλοι οι αιχμάλωτοι να ελευθερωθούν. Όμως οι συγκρατούμενοι του τον έπεισαν να φύγει.

Τα όσα είχε καταφέρει να μνημονεύσει αποδείχθηκαν πολύ χρήσιμα για τους Αμερικανούς, οι οποίοι αποφάσισαν μάλιστα να τον στείλουν στο Παρίσι για να συνομιλήσει με την Αντιπροσωπεία Ειρήνης του Βιετνάμ, σχετικά με τις συνθήκες, τις βαρβαρότητες και τα βασανιστήρια στις φυλακές του Βιετνάμ.

Ο Doug Hegdahl το πιθανότερο είναι να μην χρησιμοποίησε ποτέ όπλο στον πόλεμο. Ωστόσο και σε αυτή την περίπτωση αποδείχθηκε πως το ισχυρότερο όπλο είναι το μυαλό.