Παραιτήθηκε ο Γιούνκερ ‑ πρόωρες εκλογές τον Οκτώβριο στο Λουξεμβούργο

Ακόμα και αν ο Ζαν–Κλοντ Γιούνκερ δεν ήταν διατεθειμένος να παραιτηθεί, το σοσιαλιστικό κόμμα του κυβερνητικού συνασπισμού αρνήθηκε τελικά να στηρίξει τον πρωθυπουργό του Μεγάλου Δουκάτου και η χώρα μπαίνει σε τροχιά πρόωρων εκλογών. «Νομίζω ότι αυτή η συζήτηση είναι πλέον περιττή. Θα προτείνω αύριο στον Μεγάλο Δούκα τη διάλυση της Βουλής και τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών», δήλωσε ο Ζαν–Κλοντ Γιούνκερ.

Σε μία μαραθώνια συνεδρίαση 10 και πλέον ωρών, που έλαβε χώρα στο Κοινοβούλιο του Μεγάλου Δουκάτου με σκοπό να διερευνηθούν πιθανές ευθύνες του Ζαν–Κλοντ Γιούνκερ στην αποτυχία ελέγχου των μυστικών υπηρεσιών της χώρας, οι οποίες εμπλέκονται σε σκάνδαλο παρακολουθήσεων που αγγίζει ακόμα και τον Μεγάλο Δούκα Ανρί, ο κ. Γιούνκερ παραδέχθηκε πως οι μυστικές υπηρεσίες δεν ήταν η άμεση προτεραιότητά του και αρνήθηκε κατηγορηματικά πως συγκάλυψε οποιαδήποτε παράνομη δραστηριότητα.

Τόσο το Εναλλακτικό Δημοκρατικό Κόμμα (ADR), όσο και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, όπως το Δημοκρατικό Κόμμα (DP), οι Πράσινοι (Déi Gréng) και η Αριστερά (Déi Lénk) είχαν εκδηλώσει την πρόθεσή τους να ψηφίσουν την πρόταση μομφής, την πρώτη από το 1894. Ο κ. Γιούνκερ ήλπιζε στην υποστήριξη του Σοσιαλιστικού Κόμματος που συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό, την οποία τελικά δεν έλαβε.

Σύμφωνα με το Σύνταγμα του Λουξεμβούργου, μόνο ο Μέγας Δούκας μπορεί να διαλύσει τη Βουλή και να προκηρύξει εκλογές, ενώ η κυβέρνηση που θα ασκεί την εξουσία μέχρι το σχηματισμό του επόμενου κοινοβουλίου δεν θα μπορεί να καταθέσει νομοσχέδια προς έγκριση. ¶παξ και η Βουλή διαλυθεί, οι επόμενες εκλογές πρέπει να λάβουν χώρα εντός τριμήνου, πράγμα που προϊδεάζει για ένα καυτό πολιτικά καλοκαίρι στο Λουξεμβούργο. Ήδη το Χριστιανικό Κοινωνικό Κόμμα αναζητεί στο πρόσωπο της αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Επιτρόπου Δικαιοσύνης, Βίβιαν Ρέντινγκ, τη διάδοχη κατάσταση.

Ένας γνήσιος ευρωπαϊστής

Ο μακροβιότερος δημοκρατικά εκλεγμένος ηγέτης στην Ευρώπη, ένας από τους ελάχιστους αληθινούς φιλοευρωπαϊστές που έχουν παραμείνει στην ενεργό πολιτική δράση, ο Ζαν–Κλοντ Γιούνκερ έχει συνδέσει το όνομά του με μερικές από τις λαμπρότερες σελίδες του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Γνωστός για το αστείρευτο χιούμορ του, μανιώδης καπνιστής και λάτρης του αλκοόλ, δεν δίστασε ποτέ να εκφράσει δημοσίως τις αντιρρήσεις του σε όποιον απειλούσε την ευρωπαϊκή συνοχή (κάτι το οποίο δεν κατάφερε ποτέ να δεχθεί το Βερολίνο…), χαρακτηριστικά τα οποία φαίνεται πως εξετίμησαν δεόντως οι ίδιοι οι οι κάτοικοι του Λουξεμβούργου, οι οποίοι σε πρόσφατη έρευνα χαρακτήρισαν τον Γιούνκερ την τρίτη σημαντικότερη προσωπικότητα στον κόσμο και για τον οποίο ο Χέλμουτ Σμιτ είχε δηλώσει: «Αν εξαιρέσεις τον Γιούνκερ, δεν υπάρχουν πλέον σπουδαίοι πολιτικοί στην Ευρώπη».

«Από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ υπάρχουν μόνο δύο επιζώντες. Εγώ και το ευρώ»

Γεννημένος στο καντόνι της Ρεντάνζ στο Δυτικό Λουξεμβούργο, πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Μπελβό. Απόφοιτος της Νομικής Σχολής του πανεπιστημίου του Στρασβούργου, ο Ζαν–Κλοντ Γιούνκερ δεν άσκησε ποτέ του τη δικηγορία, αλλά ασχολήθηκε εξαρχής με την πολιτική. Το 1980 έγινε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Χριστιανικού Κοινωνικού Κόμματος και το 1984, σε ηλικία 30 ετών, εξελέγη βουλευτής και ανέλαβε καθήκοντα υπουργού εργασίας στην κυβέρνηση του Ζακ Σαντέρ. Από την πρώτη στιγμή εμφανίστηκε ως ένας από τους πλέον ένθερμους ευρωπαϊστές.

Λίγο πριν από τις εκλογές του 1989 τραυματίστηκε σοβαρά σε τροχαίο ατύχημα, με συνέπεια να παραμένει για δύο εβδομάδες σε κωματώδη κατάσταση. Μετά τη θεραπεία του ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών του Λουξεμβούργου, χαρτοφυλάκιο το οποίο παραδοσιακά προετοιμάζει τον επόμενο πρωθυπουργό του Μεγάλου Δουκάτου… Οι ρητορικές ικανότητες του Ζαν–Κλοντ Γιούνκερ και οι φιλοευρωπαϊκές του θέσεις ήταν οι βασικές αιτίες για να ανέλθει ταχύτατα στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Προέδρευσε του Συμβουλίου Οικονομικών και Οικονομίας (ECOFIN) και έγινε ένας από τους αρχιτέκτονες της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Με τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου, Ζακ Σαντέρ, να αναλαμβάνει την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο τότε Μέγας Δούκας του Λουξεμβούργου, Ζαν, διόρισε τον Ζαν–Κλοντ Γιούνκερ ως πρωθυπουργό του Μεγάλου Δουκάτου στην κυβέρνηση συνεργασίας ανάμεσα στο Χριστιανικό Κοινωνικό Κόμμα και τους Σοσιαλιστές.

Στην προεδρία του Eurogroup

Το 1997, όταν το Λουξεμβούργο έλαβε την προεδρία του Συμβουλίου, ο Ζαν–Κλοντ Γιούνκερ υπεραμύνθηκε της ανάγκης κοινωνικής ολοκλήρωσης της Ε.Ε. και της λεγόμενης «διαδικασίας του Λουξεμβούργου» για μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική για την καταπολέμηση της ανεργίας. Ο ίδιος μάλιστα είχε και την ιδέα της δημιουργίας του "Euro 11", μιας άτυπης συνεδρίασης των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών. Κέρδισε άνετα τις εκλογές του 1999, καθώς και αυτές του 2004. Το 2005 απείλησε πως εάν οι Λουξεμβούργιοι απορρίψουν τη Συνταγματική Συνθήκη της Ε.Ε., θα παραιτηθεί. Τελικά στο δημοψήφισμα οι κάτοικοι του Μεγάλου Δουκάτου αποδέχθηκαν τη Συνθήκη, με ποσοστό 56,5%.

Την 1η Ιανουαρίου του 2005 ανέλαβε επικεφαλής του Eurogroup, θέση την οποία θα αφήσει το 2013, απογοητευμένος που η Γερμανία δεν τον υποστήριξε για τη θέση του προέδρου του Συμβουλίου, θέση την οποία τελικώς ανέλαβε ο Χέρμαν φαν Ρομπέι.  

«Όλοι οι πολιτικοί ξέρουμε το τι πρέπει να κάνουμε. Αυτό που δεν ξέρουμε είναι το πώς θα επανεκλεγούμε αν τα κάνουμε» είναι ίσως η διασημότερη δήλωση του Ζαν–Κλοντ Γιούνκερ, του δεινόσαυρου της ευρωπαϊκής πολιτικής, ο οποίος φαίνεται να χάνει την πρωθυπουργία στη χώρα του, κυρίως επειδή ασχολήθηκε περισσότερο με την ευρωπαϊκή κρίση, παρά με την καθημερινότητα στο Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου. ¶λλωστε, την ημέρα της αποχώρησής του από την προεδρία του Eurogroup, ο Ζαν–Κλοντ Γιούνκερ είχε εκφράσει με το γνωστό του χιούμορ την πραγματικότητα, λέγοντας: «Όλα τα πράγματα στη ζωή έχουν ένα τέλος, εκτός από τα λουκάνικα, που έχουν δύο».

Πηγή: Πρώτο Θέμα