Τι συνέβη όταν ο άνθρωπος που ανακάλυψε τη δομή του DNA πούλησε το βραβείο Νόμπελ του;

O James Watson, ο άνθρωπος που μαζί με τους Francis Crick και Maurice Wilkins, κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής το 1962, επειδή ανακάλυψε την διπλή ελικοειδή δομή του DNA, το 2014 αποφάσισε να πουλήσει το μετάλλιο του σε μια δημοπρασία και να γίνει ο πρώτος εν ζωή που το κάνει αυτό.

Παρόλη την μεγάλη συνεισφορά του στην ιατρική, ο Watson τα τελευταία χρόνια έκανε διάφορα ρατσιστικά και σeξιστικά σχόλια. Κάποια στιγμή υπονόησε πως οι μαύροι δεν είναι τόσο έξυπνοι όσο οι λευκοί και εκδιώχθηκε από τη θέση του πρύτανη Cold Spring Harbor Laboratory του Long Island, ενώ έχει κάνει και διάφορα σeξιστικά σχόλια στο παρελθόν.

Ο λόγος για να πουλήσει το μετάλλιο, δεν ήταν σαφής. Από τη μια είπε ότι θέλει να δωρίσει τα χρήματα στα ιδρύματα με τα οποία συνεργάστηκε, από την άλλη ότι ο μισθός του δεν του έφτανε να αγοράσει έναν πίνακα του Hackney. Ακόμα κι εκεί έδειξε τον χαρακτήρα του.

Ο Watson, σήμερα 94 ετών, έβγαλε σε δημοπρασία το μετάλλιο και η τιμή του έφτασε τα 4,1 εκατομμύρια δολάρια. Αλλά το μετάλλιο με κάποιον τρόπο γύρισε πάλι σε πίσω σε αυτόν. Ο αγοραστής ήταν ένας από τους πλουσιότερους Ρώσους επιχειρηματίες και μεγαλομέτοχος της Arsenal, Alisher Usmanov.

O Usmanov χαρακτήρισε απαράδεκτη την κατάσταση που κάνει έναν διακεκριμένο επιστήμονα να αναγκάζεται να πουλήσει το βραβείο Νόμπελ του. «Ο James Watson είναι ένας από τους μεγαλύτερους βιολόγους της ιστορίας και το βραβείο του πρέπει να ανήκει σε αυτόν. Η δουλειά του Dr Watson συνέβαλε στην έρευνα για τον καρκίνο, την ασθένεια από την οποία πέθανε ο πατέρας μου. Είναι σημαντικό για μένα τα χρήματα που ξόδεψα για αυτό το μετάλλιο να διατεθούν για την υποστήριξη της επιστημονικής έρευνας και το μετάλλιο θα μείνει στον άνθρωπο που το άξιζε. Δεν θα ήθελα το μετάλλιο του διακεκριμένου επιστήμονα να είναι αντικείμενο προς πώληση», είπε τότε μεταξύ άλλων ο Usmanov.

Έτσι, αγόρασε το μετάλλιο και του επέστρεψε με τον όρο τα κέρδη να πάνε στην έρευνα των ιδρυμάτων που τον «έθρεψαν» στο παρελθόν, όπως το Πανεπιστήμιο του Cambridge, του Chicago και της Indiana. Με αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, ο Watson κράτησε το μετάλλιό του, αλλά δεν έβαλε τίποτα ούτε στην τσέπη του ούτε στον τοίχο του.