Σμαράγδα Καρύδη: Η αποκάλυψη για τα προσωπικά της

Πάντα είχες μακροχρόνιες σχέσεις. Είσαι άνθρωπος της ασφάλειας;

Μπορεί να είμαι. Βασικά, δεν είχα μακροχρόνιες σχέσεις επειδή θέλω να νιώθω ασφάλεια. Απλά οι άνθρωποι που επιλέγεις και με τους οποίους ταιριάζεις δεν εξαντλούνται. Δεν είμαστε αναλώσιμοι, ώστε να πεις εύκολα «πάμε παρακάτω».

Είναι ωραία η «αστραφτερή» εικόνα ενός ζευγαριού, αλλά τι κόπος υπάρχει σε ένα ζευγάρι που είναι μαζί πολλά χρόνια;

Ο «κόπος» είναι μια βαριά λέξη. Σαφώς υπάρχουν συμβιβασμοί σε μια σχέση, πάντα κάνει κάτι ο ένας για τον άλλο, αλλά εφόσον υπάρχει αγάπη και σεβασμός, αυτό δεν τον βλέπω ως κόπο, αλλά σαν ένα ωραίο δώρο που κάνεις στον άλλο.

Όλα μπορεί να ανατραπούν στη ζωή.

Μέσα στο παιχνίδι είναι και αυτό. Το έχω αποδεχτεί.

Έχεις σκεφτεί την εικόνα «η Σμαράγδα μόνη της»; Σε αγχώνει ή σου δημιουργεί ένα μυστήριο;

Η εικόνα «η Σμαράγδα γριά και πολύ μόνη» με αγχώνει. Όσο δεν είμαι γριά, δεν με απασχολεί. Δεν είμαι με τον Θοδωρή (σ.σ. Αθερίδη) για να μην είμαι μόνη. Ως μοναχοπαίδι, έχω μάθει να είμαι και μόνη. Αν δεν έχω κάποια στιγμή έναν φίλο εύκαιρο να πάμε για καφέ, δεν θα πάω με τον οποιονδήποτε για να πω ότι θα πάω. Έχω καταφέρει να πηγαίνω σινεμά και θέατρο μόνη μου. Ξέρεις ποιο είναι το πιο περίεργο πράγμα να κάνεις μόνος; Να πας σε ένα εστιατόριο. Είδα πρόσφατα σε ένα ντοκιμαντέρ ότι από τα χρόνια που οι τροφοσυλλέκτες έφερναν ένα σφαχτό, συγκεντρώνονταν όλοι γύρω από την εστία της φωτιάς για να το φάνε. Αυτό πέρασε στο DNA του ανθρώπου ώστε να καθίσουν όλοι μαζί να φάνε, π.χ., το ελάφι.