Η ταινία του Luther δεν είναι σαν τη σειρά

Η σειρά τουλάχιστον στην αρχή της ήταν εξαιρετική. Ο Luther έγινε αγαπημένος μας χαρακτήρας, αφού δεν ακολουθεί το πρωτόκολλο και κάνει αυτό που νομίζει ότι θα τον βοηθήσει να φτάσει στο τέρμα. Μετά στέρεψε από ιδέες και κάποια στιγμή σταμάτησε.

Τώρα ήρθε η ταινία. Μια ταινία που θα περιμέναμε να ξαναζωντανέψει τον ήρωα στα μάτια μας. Να τον κάνει να αναγεννηθεί. Πράγματι, από τη φυλακή όπου βρίσκεται, η απόδρασή του μοιάζει μεταφορικά σαν αναγέννηση, ώστε να κυνηγήσει έναν serial killer στους δρόμους του Λονδίνου.

Αν και δεν στερείται από σασπένς, ούτε από το ψυχαγωγικό κομμάτι, δεν καταφέρνει να χτίσει ούτε την ιστορία, ούτε τους χαρακτήρες όπως θα έπρεπε, καταλήγοντας να γεμίσει με κλισέ, είτε αυτό είναι στις ατάκες, είτε πάνω στην γενικότερη λύση της ιστορίας. Μοιάζει να απευθύνεται μερικές φορές περισσότερο σε ένα εφηβικό κοινό, παρά σε όλες τις ηλικιακές ομάδες.

Αυτό και τα υπόλοιπα που αναφέραμε παραπάνω δεν μας άφησαν να το ευχαριστηθούμε όπως θέλαμε. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι σε αρκετά σημεία δεν περάσαμε καλά. Αλλά όταν κάνει ταμείο, αυτό δεν είναι αρκετό.

Να το δείτε ένα βράδυ που δεν έχετε άλλη επιλογή και έχετε όρεξη για δράση ή σας έλειψε ο χαρακτήρας. Αλλά να μην περιμένετε ότι θα δείτε κάτι σαν τις πρώτες σεζόν της σειράς. Γιατί η ταινία αυτή δεν είναι σαν τη σειρά…