Η εφεύρεση της πρώτης webcam έγινε για ένα φλιτζάνι καφέ

Webcams. Ιδανικές για βραδιές παιχνιδιών κατά τη διάρκεια της πανδημίας, εξαιρετικά άβολες σε συναντήσεις εργασίας από απόσταση και την κρυφή παρακολούθηση. Αρχικά, ωστόσο, επινοήθηκαν για κάτι πολύ πιο πεζό: τον καφέ.

Λοιπόν, λέμε «εφευρέθηκε», αλλά στην πραγματικότητα, η πρώτη webcam έγινε τυχαία. Το "Trojan Room Coffee Pot", όπως ήταν γνωστό, ήταν μια ζωντανή ροή εικόνας μιας καφετιέρας και αρχικά δεν ήταν online.

«Ξεκίνησε στις σκοτεινές μέρες του 1991, όταν ο Παγκόσμιος Ιστός ήταν κάτι περισσότερο από εικόνα μόνο στο μάτι του CERN», έγραψε ο Quentin Stafford-Fraser, ο επιστήμονας υπολογιστών που, μαζί με τον συνάδελφό του ερευνητή Paul Jardetzky, δημιούργησαν αρχικά την κάμερα.

«Δούλευα σε δίκτυα ATM σε ένα μέρος του Εργαστηρίου Υπολογιστών γνωστό ως Trojan Room», εξήγησε στη «βιογραφία» του το 1995. «Ήμασταν περίπου δεκαπέντε από εμάς που συμμετείχαν σε σχετική έρευνα και, όντας φτωχοί, φτωχοί ακαδημαϊκοί, είχαμε μόνο μια μηχανή φίλτρου καφέ ανάμεσά μας, η οποία ζούσε στον διάδρομο ακριβώς έξω από το Trojan Room».

Αυτό ήταν ένα πρόβλημα, ωστόσο, γιατί ο καφές είναι βασικά η ψυχή του ακαδημαϊκού κόσμου. Και όταν υπάρχει μόνο μια κανάτα για καφέ φίλτρου για ένα ολόκληρο τμήμα, ορισμένοι άνθρωποι είναι βέβαιο ότι δεν θα προλάβουν.

«Κάποιοι ερευνητές δούλευαν σε άλλα μέρη του κτιρίου και χρειαζόταν να ανεβοκατεβαίνουν πολλές σκάλες για να φτάσουν στην καφετιέρα», εξήγησε ο Stafford-Fraser. «Ένα ταξίδι που συχνά αποδεικνυόταν άκαρπο, αν οι ολονύχτιοι χάκερ του Trojan Room είχαν φτάσει εκεί πρώτα».

Χωρίς παρέμβαση, συνειδητοποίησαν, πως ολόκληρο το μέλλον της επιστήμης των υπολογιστών μπορεί να υποφέρει. Κι έτσι, γεννήθηκε το πρόγραμμα XCoffee.

@wikipedia.org

«Στερεώσαμε μια κάμερα σε μια βάση υποδοχής, την γυρίσαμε προς την καφετιέρα στο διάδρομο και περάσαμε τα καλώδια κάτω από το πάτωμα στο Trojan Room», θυμάται ο Stafford-Fraser. «Ο Jardetzky […] έγραψε ένα πρόγραμμα «διακομιστή», το οποίο έτρεχε σε αυτό το μηχάνημα και κατέγραφε εικόνες του δοχείου κάθε λίγα δευτερόλεπτα σε διάφορες αναλύσεις, ενώ εγώ έγραψα ένα πρόγραμμα «client» που θα μπορούσαν να τρέξουν όλοι, το οποίο συνδέθηκε με τον διακομιστή και εμφάνισε μια εικόνα του δοχείου σε μέγεθος μικρού εικονιδίου στη γωνία της οθόνης».

Αλλά μόλις τον Νοέμβριο του 1993 το Trojan Room Coffee Pot κέρδισε πραγματικά τη θέση του στην ιστορία του World Wide Web. Τότε ήταν που ο Martyn Johnson, ένας άλλος επιστήμονας υπολογιστών που διψούσε για καφεΐνη, ο οποίος δεν ήταν συνδεδεμένος με τους εσωτερικούς διακομιστές του Cambridge και ως εκ τούτου δεν μπορούσε να τρέξει το XCoffee, έβγαλε το πρωτοποριακό πρόγραμμα διαδικτυακά για πρώτη φορά.

«Μόλις έφτιαξα ένα μικρό σενάριο γύρω από τις εικόνες που τραβήξατε», είπε στο BBC το 2012. «Η πρώτη έκδοση ήταν πιθανώς μόνο 12 γραμμές κώδικα, πιθανώς λιγότερο, και απλώς αντέγραφε την πιο πρόσφατη εικόνα στον αιτούντα όποτε του ζητήθηκε».

Παρά το μάλλον μονότονο θέαμα, «η εικόνα ενημερωνόταν μόνο τρεις φορές το λεπτό, αλλά ήταν εντάξει γιατί το δοχείο γέμιζε μάλλον αργά», έγραψε ο Stafford-Fraser. Το Trojan Room Coffee Pot έγινε viral στις αρχές της δεκαετίας του '90, σε nerds από όλο τον κόσμο να συντονίζονταν για να ελέγξουν την κατάσταση των αποθεμάτων καφεΐνης του Cambridge.

«Νομίζω ότι όλοι ήμασταν λίγο μπερδεμένοι με όλα αυτά για να είμαι ειλικρινής», είπε ο Johnson στο BBC.

Δυστυχώς, η φήμη του δοχείου δεν έμελλε να διαρκέσει. Προσπαθήστε να αποκτήσετε πρόσβαση στη ροή σήμερα και θα λάβετε ένα σημείωμα συγγνώμης που θα αναφέρει ότι η κάμερα web δεν εκπέμπει πλέον. Η τελική εικόνα του ιστορικού προγράμματος, δηλαδή το χέρι ενός ανώνυμου ερευνητή που απενεργοποιεί το σύστημα για πάντα, στάλθηκε στις 09:54 UTC την Τετάρτη, 22 Αυγούστου 2001.

Και ο λόγος του χαμού της; Τόσο στωικά πρακτικός όσο και η δημιουργία του.

«Το λογισμικό γινόταν εντελώς ασυντήρητο», εξήγησε ο Johnson στο BBC. «Το λογισμικό έρευνας δεν είναι πάντα της υψηλότερης ποιότητας και θέλαμε απλώς να πετάξουμε τα μηχανήματα που το υποστήριζαν».

Η καφετιέρα Trojan Room που δεν ήταν πλέον ενεργή, πουλήθηκε σε διαδικτυακή δημοπρασία, αποφέροντας στους ερευνητές του τμήματος Επιστήμης Υπολογιστών 3.350 λίρες.

Ποσό το οποίο, ευτυχώς, ήταν μάλλον αρκετό για να αγοράσει μια δεύτερη καφετιέρα.