Αφθονο χρήμα των Ναζί ρέει στη Γερμανία: Πέτρα του σκανδάλου η Credit Suisse

Τη στιγμή που Γερμανοί και άλλοι Ευρωπαίοι πολίτες «βομβαρδίζονταν» από την προεκλογική ειδησεογραφία, ενόψει της 23ης Φεβρουαρίου, στις ΗΠΑ, ο τραπεζικός κολοσσός Credit Suisse βρισκόταν στο μικροσκόπιο των αρχών για συστημικό… ξέπλυμα χρημάτων των Ναζί και για το κουκούλωμα της υπόθεσης μέχρι σήμερα.

Η τράπεζα ερευνάται από την Επιτροπή Προϋπολογισμού της Γερουσίας των ΗΠΑ, καθώς φέρεται να ξέπλενε συστηματικά χρήματα για το γερμανικό Τρίτο Ράιχ και να παρεμπόδιζε τις έρευνες για τις δραστηριότητές της και να συγκαλύψει τη στενή συνεργασία της με τους κερδοσκόπους και τους κληρονόμους της ναζιστικής Γερμανίας.

Πέραν της Credit Suisse, στην φρέσκια ερευνά τους, Nazis All the Way Down: The Myth of the Moral Modern Germany, οι ερευνητές Ζάκαρι και Καταρίνα Φ. Γκάλαντ περιγράφουν πόσο διαδεδομένα είναι τα χρήματα που συνδέονται με τους Ναζί στη Γερμανία σήμερα, καθώς πολλές από τις μεγαλύτερες εταιρείες της χώρας δεν έχουν εγκαταλείψει ποτέ τον πλούτο που έκαναν κερδοσκοπώντας για το ναζιστικό καθεστώς.

Μιλώντας στο έγκριτο Jacobin, ο Ζάκαρι Γκάλαντ, που ειδικεύεται σε διαδρομές βρώμικου χρήματος που συνδέονται με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, περιέγραψε την υλική κληρονομιά του ναζισμού η οποία συνεχίζει να επηρεάζει τη γερμανική κοινωνία και πολιτική σήμερα.

Καλύποντας τις ενοχές

Το μόνο πράγμα που κάνει την Credit Suisse ξεχωριστή είναι το πόσο σκληρά προσπάθησε να καλύψει τις ενοχές της, λέει ο Γκάλαντ.

«Γενικά, μπορείς να είσαι συνεργάτης των Ναζί και κερδοσκόπος των Ναζί και στη συνέχεια να ζήσεις μια ευτυχισμένη, ισχυρή, κερδοφόρα ζωή. Το ίδιο μπορούν και τα παιδιά σας, όπως και όλοι οι διευθυντές της εταιρείας σας».

Τα 250 δισ. ευρώ που αναφέρει ο Zabludoff έχουν ανθίσει σήμερα σε εταιρείες και περιουσιακά στοιχεία στη σφαίρα μεταξύ 300 και 1 τρις. ευρώ στη γερμανική οικονομία

Μπορεί να σου δίνει την αίσθηση ότι η οργή για την Credit Suisse είναι κατασκευασμένη, αλλά ο Γκάλαντ λέει πως στην πραγματικότητα είναι τόσο βαθιά συστημική η τράπεζα που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν σκεφτεί ότι αξίζει να συγκαλυφθεί.

«Απλώς πρέπει να σιωπήσεις και να προχωρήσεις, ανενόχλητα» υπογραμμίζει. «Και ακόμα κι αν, κάποια μέρα, ενοχληθείτε, θα αναθέσετε σε έναν ιστορικό, πληρωμένο με χρήματα από την εταιρεία ή την οικογένειά σας ή το ίδρυμά σας, και θα δημοσιεύσετε τα ευρήματά τους μαζί και θα κάνετε μια μεγάλη γιορτή για το πώς ξεπεράσατε το παρελθόν σας. Τότε μπορείς να συνεχίσεις ξανά σαν να μην συνέβη τίποτα» λέει χαρακτηριστικά.

Πως ξεπλένουν οι γερμανικές εταιρείες τα ναζιστικό χρήμα

Για παράδειγμα, λέει ο Ζάκαρι, οι καθηγητές πληρώνονται για να μπουν στα ιστορικά αρχεία μιας εταιρείας και γράφουν ένα βιβλίο και το παρουσιάζουν σε μια συνέντευξη Τύπου μαζί με τους ηγέτες της εταιρείας και μιλούν για το πόσο σημαντική είναι αυτή η ιστορική ευθύνη.

«Όλα είναι δάκρυα και μπαλόνια: “Κοίτα μας. Είμαστε τόσο υπέροχοι. Το κάναμε”. Θα μπορούσαμε να μιλάμε για σχεδόν οποιαδήποτε εταιρεία στη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία ή πραγματικά για οποιαδήποτε εταιρεία χημικών ή χάλυβα. Σχεδόν όλες οι μεγαλύτερες εταιρείες στη Γερμανία ακολούθησαν αυτό το μοτίβο, χωρίς να χρειαστεί ποτέ να κάνουν τη δουλειά που έκανε η Credit Suisse για συγκάλυψη» λέει ο ερευνητής.

Πολιτική και επιχειρήσεις

Συναντώντας μάλιστα έναν Ελβετό πρεσβευτή στα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ) στο πλαίσιο της επετείου της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο Γκάλαντ, έμεινε έκπληκτος από την απάντησή του, σχετικά με τις έρευνες εις βάρος της Credit Suisse.

Όταν ρώτησε τον πρέσβη πόσο δυσκολότερη έχουν κάνει τη δουλειά του αυτές οι αποκαλύψεις της Credit Suisse εκείνος απάντησε με μια αφοπλιστική ειλικρίνειά: «Είπε ότι η διπλωματία της Ελβετίας είναι ξεχωριστή από τη δουλειά της Ελβετίας: το ένα δεν έχει καμία σχέση με το άλλο».

«Δεν έχω παρά σεβασμό για τους διπλωμάτες της Ελβετίας. Αλλά όταν πρόκειται για το ποιος έχει την εξουσία στην Ελβετία, δεν είναι οι διπλωμάτες, είναι ο επιχειρηματικός τομέας» λέει ο Γκάλαντ.

Που πήγαν αυτά τα χρήματα

Σύμφωνα μάλιστα με τον αναλυτή της CIA Sidney Zabludoff, υπάρχουν έως και 250 δις. ευρώ σε σημερινή αξία χρημάτων και αγαθών που κλάπηκαν από τους εβραίους στον πόλεμο, τα οποία παραμένουν μέχρι σήμερα στα χέρια των πλουσιότερων γερμανικών εταιρειών.

Εξηγώντας αυτό το αδιανόητο φαινόμενο, στην σημερινή υποτίθεται δημοκρατική Ευρώπη, ο Γκάλαντ υπογραμμίζει ότι αυτό ταιριάζει με την ιδέα ότι η πολιτική και οι επιχειρήσεις δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους.

«Η Γερμανία έχει γίνει παγκοσμίως γνωστή για την ενασχόλησή της με την ιστορία της. τον τρόπο που αντιμετωπίζει την ιστορία του, τον βλέπω βαθύτατα κριτικά. Η Γερμανία προσποιείται ότι έχει ξεπεράσει την ιστορία της, ενώ την ίδια στιγμή δεν έχει επιστρέψει ποτέ τα κέρδη. Τα 250 δισ. ευρώ που αναφέρει ο Zabludoff έχουν ανθίσει σήμερα σε εταιρείες και περιουσιακά στοιχεία στη σφαίρα μεταξύ 300 και 1 τρισ. ευρώ στη γερμανική οικονομία. Και αυτά τα χρήματα χρηματοδοτούν τα πάντα, είναι παντού» υπογραμμίζει ο ερευνητής.

Αυτά τα χρήματα μάλιστα, χρηματοδοτούν τις ζωές των Γερμανών πολιτών σε όλες τις πτυχές. «Χρηματοδοτεί τον αθλητισμό. Χρηματοδοτεί την τέχνη. Χρηματοδοτεί τον πολιτισμό. Χρηματοδοτεί σχολεία. Χρηματοδοτεί την κοινωνία των πολιτών. Χρηματοδοτεί νοσοκομεία. Χρηματοδοτεί οτιδήποτε. Αλλά χρηματοδοτεί επίσης εκατομμύρια κάθε χρόνο στην πολιτική» λέει.

Ειδήσεις Σήμερα: