Μια ιστορία που αποδεικνύει ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι απλά ένα άθλημα

Είναι αρκετοί εκείνοι που όταν ακούν ή βλέπουν ποδόσφαιρο, δεν σημαίνει κάτι ιδιαίτερο. «Είναι 22 παίκτες που κυνηγούν μια μπάλα», είναι η πιο ακραία προσέγγιση που έχω ακούσει.

Για άλλους, απλά δεν έχει ενδιαφέρον, ενώ υπάρχει και η μερίδα εκείνη, που το βλέπει μόνοι για κοινωνικούς λόγους, όταν μαζεύεται δηλαδή μια παρέα, χωρίς να ασχολείται τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας.

Ωστόσο, για την πλειοψηφία των ανδρών αλλά και μια μεγάλη μερίδα των γυναικών, το ποδόσφαιρο είναι κάτι περισσότερο από άθλημα. Είναι ένας τρόπος κοινωνικοποίησης, μια εύκολη συζήτηση, μια επίσης εύκολη ευκαιρία για διαφωνίες, ιδεολογία ή ακόμα και ολόκληρη η ζωή τους. Για όλους αυτούς, είναι υψίστης σημασίας.

Και αυτό αποδεικνύεται από μερικές ιστορίες που διαβάζουμε κατά καιρούς. Όπως αυτή του Juan Sebastian Veron, του Αργεντίνου μέσου, που έκανε τεράστια καριέρα, κυρίως στην Ιταλία και δευτερευόντως στην Αγγλία. Ξεκίνησε την καριέρα του από την Εστουντιάντες, πήγε για λίγο στην Μπόκα Τζούνιορς και ύστερα πήγε στην Ιταλία.

Μετά από ένα πέρασμα από τη Σαμπντόρια, πήγε στη μεγάλη ομάδα της Πάρμα εκείνης της εποχής και τη μοναδική χρονιά που έμεινε τη βοήθησε να κατακτήσει το Κύπελλο Ιταλίας και το Κύπελλο UEFA. Εκείνη τη χρονιά, έκανε ένα τατουάζ στο χέρι του. Εκείνο του συμπατριώτη του Τσε Γκεβάρα.

Του είχε κάνει εντύπωση ότι στην Ιταλία σχεδόν σε όλα τα γήπεδα, υπήρχε ένα πανό για τον Τσε. Σχεδόν, γιατί στην επόμενη ομάδα του, αυτό δεν ίσχυε. Γιατί έφυγε από την Πάρμα για τη Λάτσιο, της οποίας οι οπαδοί είναι γνωστοί για τα ακροδεξιά τους αισθήματα.

Οι οπαδοί ήταν σαφείς. Είτε αφαίρεσε το τατουάζ, είτε φρόντιζε να το κρύβεις. Ακόμα και στην προπόνηση. Δεν σκέφτηκε ποτέ να το αφαιρέσει. Αλλά για να μην έχει προβλήματα, δέχθηκε να το κρύβει.

Η απόδοσή του ήταν εξαιρετική και έγινε ο ηγέτης της ομάδας, μιας ομάδας που εκείνη τη χρονιά έκανε πρωταθλητισμό. Μάλιστα μετά τη νίκη της την τελευταία αγωνιστική στο Ολίμπικο, κατέκτησε για δεύτερη και για τελευταία φορά στην ιστορία της το πρωτάθλημα Ιταλίας.

Λίγες μέρες αργότερα, κάποιοι οπαδοί της Λάτσιο τον περίμεναν στο πάρκινγκ του γηπέδου.

Τον ρώτησαν: «Έχεις ακόμα το τατουάζ σου;»

«Ναι, γιατί;»

«Θέλουμε να το δούμε».

Σήκωσε τη μπλούζα του… και μετά από λίγα δευτερόλεπτα, οι οπαδοί φίλησαν το τατουάζ και είπαν: «Εντάξει, Veron, σε συγχωρούμε».