Μαρία Εκμεκτσίογλου: «Ο γιος μου ήθελε να κάνει το μωρό να σιωπήσει με το μαξιλάρι και εκείνο είχε γίνει μπλε»

«Η μητέρα μου από το τζάμι της βεράντας μου έδειξε την κούνια, τραβώ τον γιο μου και λέω "μαμά, σ’ ευχαριστώ", λέω "ποια μαμά;" και συνειδητοποιώ πως είχε πεθάνει» λέει η Μαρία Εκμεκτσίογλου

Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη έδωσε η Μαρία Εκμεκτσίογλου, στο περιοδικό Λοιπόν και τον δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου, η οποία ανάμεσα σε άλλα, αναφέρθηκε στη στιγμή που ο οργανισμός της «χτύπησε καμπανάκι κινδύνου» αλλά και σε εκείνη που την έκανε να βιώσει θαύμα.

Χτύπησε ποτέ ο οργανισμός σας καμπανάκι κινδύνου λόγω έντονης πίεσης και στρες;

Μια Πρωτοχρονιά ο οργανισμός μου, μου χτύπησε πολύ έντονα καμπανάκι κινδύνου. Ως η ιδιοκτήτρια του εστιατορίου ήταν τέτοια η πίεση μου να περάσουν όλοι όμορφα που, όταν έκλεισε η πόρτα και έφυγε ο τελευταίος πελάτης, λιποθύμησα. Ευτυχώς είχαμε δίπλα μας έναν γιατρό, τον οποίο φώναξαν οι γιοι μου και οι άνθρωπος ήρθε τρέχοντας στις 3 τα ξημερώματα. Μου πρόσφερε τις πρώτες βοήθειες, τα παιδιά μου και όλο το προσωπικό έπαθαν σοκ, αλλά έκτοτε δεν ζορίζω τον εαυτό μου τόσο πολύ.

Ξέρω ότι πιστεύετε πολύ στον Θεό, έχετε βιώσει κάποιο θαύμα;

Ναι, βίωσα με τη μητέρα μου θαύμα το οποίο με σημάδεψε. Έβαλε να κοιμηθεί το μωρό και λέω στον γιο μου, που ήταν 2 χρονών, να αφήσει λίγο τη μαμά να ξεκουραστεί. Με πήρε ο ύπνος και βλέπω να χτυπάει η μητέρα μου το τζάμι της βεράντας και να μου δείχνει την κούνια του μωρού. Και βλέπω τον γιο μου, τον Αλέξη να έχει πάρει το μαξιλάρι και να προσπαθεί να σωπάσει το μωρό. Το μωρό είχε γίνει μπλε αλλά που να ξέρει το άλλο τι κάνει; Ήταν δύο χρονών.

Τραβώ τον Αλέξη και λέω “μαμά, σ’ ευχαριστώ”, λέω “ποια μαμά;” και συνειδητοποιώ πως είχε πεθάνει. Τότε πίστεψα στη δύναμη της πίστης και της μάνας που, χωρίς να είναι στη ζωή, μπορεί να προστατέψει το σπλάχνο της. Χάρη σε εκείνη έσωσα το παιδί μου αλλιώς ο δεύτερος μου γιος δεν θα υπήρχε.