Συγκλονίζει ο Γιώργος Μαυρίδης: «Ήμουν κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο και ο πατέρας μου προσπαθούσε να αυτοκτονήσει με χάπια»

Σε αυτό το ιδιαίτερο επεισόδιο, ο παρουσιαστής άνοιξε για πρώτη φορά την καρδιά του και μοιράστηκε τη δική του προσωπική ιστορία παιδικού τραύματος. Συγκεκριμένα, μίλησε για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε με τον πατέρα του, ο οποίος ήταν χρήστης ναρκωτικών, ενώ αναφέρθηκε και στα παιδικά του χρόνια στην Καλαμαριά.

«Ο Πατέρας μου ήταν αυτός που δημιούργησε τα προβλήματα στην οικογένεια και κατά κύριο λόγο σε εμένα. Δεν ήθελα με τίποτα ο άλλος να πει “τι κακός που ήταν σαν άνθρωπος”, πρώτον γιατί δεν βρίσκεται στη ζωή και δεύτερον γιατί γνωρίζω ότι ήταν άρρωστος. Για πολλά χρόνια έκανε χρήση ναρκωτικών. Όσοι κάνουν χρήση για πολλά χρόνια, δεν έχουν καθαρή σκέψη και διαύγεια, οπότε ανάλογα με την κλίμακα του εγκεφάλου τους η αρρώστια τους μεταδίδεται στους δίπλα τους. Το πρόβλημα των ανθρώπων που κάνουν ναρκωτικά είναι στους γύρω τους.

Το ξέρω πολύ καλά το θέμα γιατί το είχα μέσα στο σπίτι μου. Το έζησα μεγαλώνοντας με τους φίλους μου, προσπαθώντας να τους εξηγήσω ποιο είναι το τέλος, γιατί το είχα δει, αλλά δεν είσαι ο εαυτός σου. Δεν είσαι εσύ, δε μιλάς εσύ. Για αυτό δε θα ήθελα κάποιος να πει ότι ήταν πολύ κακός. Από όλο αυτό θέλω να κρατήσετε πως είμαι εδώ να το συζητήσω, επειδή είμαι πολύ καλά. Το εννοώ. Θεωρώ ότι είμαι σε ένα επίπεδο που τα έχω καταφέρει. Νομίζω ότι κατάφερα να μη γίνω κάτι που ήταν προδιαγεγραμμένο να γίνω».

Τα παιδικά χρόνια

«Είμαι 46 ετών και γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Καλαμαριά. Ήμουν από μια φτωχή οικογένεια, όπως οι περισσότεροι πρόσφυγες που ήταν Πόντιοι και από την Κωνσταντινούπολη. Ήταν μια πολύ περίεργη εποχή για τη χώρα μας. Ο πατέρας μου, την εποχή που στην Ελλάδα υπήρχε χούντα, ήταν δηλωμένος κομμουνιστής. Αυτό στοίχιζε τότε στους ανθρώπους με φυλάκιση. Το ’70 μπήκε για πρώτη φορά φυλακή. Όταν βγήκε από την φυλακή ήταν πολύ διαφορετικός. Η μητέρα μου άλλον άνθρωπο παντρεύτηκε και άλλον είχε στην πορεία. Εκείνες τις εποχές δεν χώριζες. Η μητέρα μου τότε είχε μείνει έγκυος στην αδελφή μου και τότε όλο αυτό το στήριξε (σ.σ την κατάσταση του συζύγου της). Όταν βγήκε από την φυλακή ήταν πολύ πιο άγριος και επιθετικός. Η μητέρα μου είχε ήδη ένα παιδί και προσπαθούσε να καταλάβει τι ακριβώς πρέπει να κάνει, γιατί ήταν τελείως άσχετη με όλο αυτό το πράγμα

Η μητέρα μου ήταν σε πολύ ακραία κατάσταση. Έμεινε έγκυος σε εμένα όταν βγήκε από τη φυλακή ο πατέρας και προφανώς δεν ήθελε να με κρατήσει, Εν τέλει, πήρε την απόφαση να με κρατήσει. Μετά μπήκε ξανά φυλακή ο μπαμπάς και τα προβλήματα συνέχισαν. Ο δέκτης όλων αυτών ήταν η μητέρα μου. Κάποια στιγμή αυτός ο δέκτης μεγάλωσε πάρα πολύ και μπήκαν στη μέση και τα παιδιά».

«Θυμάμαι να είμαι κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο με την αδελφή μου και ο πατέρας μου να προσπαθεί να αυτοκτονήσει με χάπια. Απ’ έξω ήταν πυροσβεστικές και αστυνομίες και εκείνος απειλούσε ότι θα με σκοτώσει. Αυτό το θυμάμαι γιατί έπαιζα με τα κουτάκια από τα χάπια. Αυτό με την αυτοκτονία συνέβη όταν ήμουν μεταξύ 5-10 ετών. Θυμάμαι που πήγαινα επισκεπτήριο στις φυλακές και δεν μου λέγανε ότι είναι φυλακή. Μου έλεγε η γιαγιά μου ότι είναι ξενοδοχείο και ο μπαμπάς μου δούλευε εκεί. Την τελευταία φορά που βγήκε ο πατέρας μου, βγήκε κάνοντας αποτοξίνωση μέσα στη φυλακή, οπότε του στοίχισε πάρα πολύ σε εγκεφαλικό και νοητικό επίπεδο στο να βγει πραγματικά άρρωστος.

Μεγαλώνοντας, έτσι νόμιζα ότι ήταν οι μπαμπάδες γιατί δεν είχα άλλη εικόνα. Νόμιζα ότι ένας μπαμπάς έλειπε συνέχεια και όποτε ήταν εκεί, υπήρχε η τρομοκρατία, το ξύλο, το βρισίδι, οι απειλές, το να σπάσιμο των πραγμάτων για να γίνεται το δικό του. Νόμιζα ότι ο μπαμπούλας ήταν ο πατέρας μου. Αυτή την εικόνα είχα.

Όταν βγήκε από τη φυλακή την τελευταία φόρα, συνειδητοποίησα ότι η αρρώστια του άρχισε να επικεντρώνεται πάνω μου. Δεν ήταν καλά. Άρχισε να ασχολείται πάρα πολύ μαζί μου και είχε μια υστερία, ένα κόλλημα, μια εμμονή. Πίστευε ότι θα γίνω gay. Ξαφνικά του φταίγαν όλοι οι gay. Για αυτό ήταν κάτι πολύ κακό.

Είχε μια εμμονή με τον θείο, επειδή βοηθούσε τη μάνα μου όταν δούλευε το πρωί στο μανάβικό του και το βράδυ έραβε με τη μηχανή για να μπορέσει να μας μεγαλώσει. Όλο αυτή η εμμονή που είχε για τον θείο μου και τους gay, πέρασε σε εμένα. Δεν έχω ιδέα γιατί. Μου έλεγε να αλλάξω τη φωνή μου γιατί μιλούσα σαν gay, σαν γυναικούλα. Για 2-3 χρόνια με ξενυχτούσε και άκουγα ότι θα γίνω gay. Μου έλεγε να βγω στο μπαλκόνι και να φορέσω φουστάνια και τελικά με σταματούσε. Για πάρα πολλά χρόνια άλλαζα τη φωνή και όταν μιλούσα κανονικά μου έλεγε “τι σου έχω πει;”.

Η μητέρα μου τι να πει; Ήθελε να χωρίσει αλλά υπήρχε πολλή τρομοκρατία και φόβος. Υπήρχαν φορές που είχε έρθει η αστυνομία σπίτι, αλλά η απάντηση ήταν “είναι ο άντρας σας”. Αυτό τράβηξε πολλά χρόνια. Πολλές φορές ξυπνούσα και αντίκριζα σπασμένα πολύφωτα και αίματα.

Κάποια στιγμή, κάπου κοντά στα 10 μου, ο πατέρας μου είχε ένα εξοχικό στην Καλλικράτεια και πήγαμε εκεί και άρχισε να πίνει αλκοόλ. Όταν το έκανε αυτό, γινόταν πολύ επιθετικός, ενώ υπήρχε και αυτή η εμμονή με τον θείο μου».

Η συγχώρεση

«Η συγχώρεση έγινε για να είμαι εγώ καλά στη ζωή μου. Έχω κρατήσει ότι η μητέρα μου δεν είπε ούτε κακιά κουβέντα. Νομίζω ήταν το καλύτερο καλό που μου έχει κάνει. Πάρτε όλο αυτό το κακό που υπάρχει γύρω σας και αντλήστε το για να γίνεται καλύτεροι εσείς», εξομολογήθηκε ο Γιώργος Μαυρίδης.