Κρατούμενοι για τρεις μήνες στα κατεχόμενα δύο Ελληνοκύπριοι μέχρι... να διαβάσουν τα ηλεκτρονικά τους μηνύματα

Για τρεις μήνες θα παραμείνουν στις «φυλακές» του ψευδοκράτους ως «υπόδικοι» δύο από τους πέντε Ελληνοκύπριους που «συνελήφθησαν» στις 19 Ιουλίου στα κατεχόμενα, έκρινε σήμερα το λεγόμενο «επαρχιακό δικαστήριο» Τρικώμου. Οι δύο εκ των πέντε παρουσιάστηκαν ενώπιον του «δικαστηρίου» για την τρίτη ανανέωση προσωποκράτησης.

Πρόκειται για το ένα εκ των δύο ζευγαριών Ελληνοκυπρίων που είχαν συλληφθεί στην Αμμόχωστο, το οποίο φέρεται να είναι οι ιδιοκτήτες γης πάνω στην οποία ανεγέρθηκε παρανόμως συγκρότημα κατοικιών, εντός του οποίου «συνελήφθησαν».

Στο «δικαστήριο» παρουσιάστηκαν σήμερα μόνο οι δύο εκ των πέντε, καθώς αντιμετωπίζουν τις κατηγορίες για «παράνομη είσοδο σε ιδιωτική περιουσία, διασάλευση της κοινής ησυχίας και κατοχή εγγράφων με παράνομο τρόπο που αφορούν προσωπικά δεδομένα». Και οι πέντε κατηγορούνται για παραβίαση στρατιωτικής ζώνης και παράνομη είσοδο στο ψευδοκράτος.

Η «εισαγγελία» ζήτησε την προφυλάκιση του ζεύγους για 3 μήνες κατόπιν σχετικού αιτήματος της λεγόμενης «αστυνομίας», η οποία είπε ότι εντόπισε 4.000 μηνύματα στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο, στα ελληνικά, και χρειάζεται 3 μήνες για να τα εξετάσει, καθώς ίσως προκύψουν νέα αδικήματα.

Ο δικηγόρος υπεράσπισης του ζευγαριού διερωτήθηκε γιατί χρειάζεται να ελέγξουν έναν τέτοιο όγκο ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, η οποία πάει χρόνια πίσω, και πώς γνωρίζουν ότι μπορεί να προκύψουν νέες κατηγορίες; Ο Τουρκοκύπριος δικηγόρος των Ελληνοκυπρίων ρώτησε επίσης, πώς έγινε η παραβίαση της ιδιωτικής περιουσίας από τους πελάτες του, εφόσον στο συγκρότημα κατοικιών δεν υπάρχει φύλαξη, πόρτα ή μπάρα, ούτε και πινακίδα που να γράφει ότι απαγορεύεται η είσοδος.

Η κατηγορία της διατάραξης κοινής ησυχίας, που σύμφωνα με την «αστυνομία» προκλήθηκε επειδή οι Ελληνοκύπριοι κινούνταν μέσα στο συγκρότημα των κατοικιών κρατώντας έναν μπλε φάκελο, αντικρούστηκε από τον δικηγόρο υπεράσπισης, που διερωτήθηκε εάν ο φάκελος ήταν κόκκινος, μήπως δεν θα προκαλούσε διατάραξη κοινής ησυχίας.

Στην ερώτηση του δικηγόρου εάν υπήρξε καταγγελία, ο «αστυνομικός ανακριτής» απάντησε ότι «ιδιοκτήτης» σπιτιού στο συγκρότημα κατοικιών τούς τηλεφώνησε και πήγαν. Στον μπλε φάκελο, ο «αστυνομικός» ανέφερε ότι εντοπίστηκε λίστα 14 ατόμων που στάλθηκε με email από κτηματομεσίτη κι αφορούσε τους «ιδιοκτήτες» οικιών που χτίστηκαν στην περιουσία που ανήκει στους συλληφθέντες, η οποία τους ανήκε το 1974.

Για την «αστυνομία», πρόκειται για παραβίαση προσωπικών δεδομένων, με τον δικηγόρο υπεράσπισης να αναφέρει ότι κανένα από τα έγγραφα στον μπλε φάκελο δεν είναι «επίσημο» και διερωτήθηκε εάν το ότι κάποιος ιδιώτης στέλνει σε κάποιον έναν κατάλογο με ονόματα, καθιστά τον λήπτη υπόλογο για αδίκημα.

Ο «αστυνομικός» ανέφερε επίσης στο «δικαστήριο» ότι υπάρχει αίτημα προς την λεγόμενη «επιτροπή ακίνητης περιουσίας» από τους εν λόγω Ελληνοκύπριους που υποβλήθηκε πριν από 3 χρόνια, αλλά ακόμα δεν έχει δώσει την απάντησή της η «επιτροπή».

Στη συνέχεια της διαδικασίας οι δύο κατηγορούμενοι Ελληνοκύπριοι μίλησαν στο «δικαστήριο», εξηγώντας τι έγινε και δήλωσαν πως εάν αφεθούν ελεύθεροι δεν πρόκειται να διαφύγουν. Προς τούτο, η υπεράσπιση κάλεσε ως μάρτυρα την κόρη τους, η οποία προσκόμισε στο «δικαστήριο» ενοικιαστήριο έγγραφο για διαμέρισμα στην κατεχόμενη Λευκωσία, όπου θα διέμεναν οι γονείς της μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία.

Ως εγγυητές του ζεύγους στο «δικαστήριο» παρουσιάστηκαν ο βετεράνος συνδικαλιστής Σενέρ Ελτζίλ για τον άνδρα και για τη γυναίκα ο Τεϊφίκ Γιολντάς, μέλος του συνδέσμου «Ειρήνη – Ενωμένη Κύπρος». Ο κ. Ελτζίλ ανέφερε στη διαδικασία ότι δεν γνωρίζει τους δύο, αλλά φίλος του Ελληνοκύπριος τον διαβεβαίωσε πως είναι σοβαροί και ειλικρινείς άνθρωποι και προσφέρθηκε να καταθέσει ως εγγύηση τον τίτλο ιδιοκτησίας του αυτοκινήτου του, ώστε να αφεθεί ο άνδρας ελεύθερος υπό όρους μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης. Το ίδιο έκανε και ο κ. Γιολντάς για τη γυναίκα.

Ο «εισαγγελέας» αμφισβήτησε ότι το ζευγάρι, ακόμα κι αν έχει ενοικιάσει διαμέρισμα στην κατεχόμενη Λευκωσία, δεν θα διαφύγει. Απευθυνόμενος δε προς τον Σενέρ Ελτζίλ, που είπε ότι δεν τους γνωρίζει αλλά μπορεί να εγγυηθεί, του είπε με νόημα «ήρθες κατόπιν παραγγελίας», με τον Τουρκοκύπριο πρώην συνδικαλιστή να απαντά ότι «αυτή η υπόθεση είναι κατά παραγγελία».

Να σημειωθεί ότι το «δικαστήριο» δεν έκανε αποδεκτούς τους Ελτζίλ και Γιόλντασι ως εγγυητές του ζεύγους, επειδή δεν τους γνώριζαν και το ανέφεραν. Σε σχόλιό της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (ΜΚΔ), η Τουρκοκύπρια δικηγόρος - ακτιβίστρια και μέλος του Κόμμα Κοινοτικής Δημοκρατίας (ΚΚΔ), Μινέ Ατλί, δήλωσε άναυδη με αυτά που ακούστηκαν στο «δικαστήριο» κι εξέφρασε την ελπίδα ότι το «δικαστήριο» δεν θα επιτρέψει να χρησιμοποιηθεί η δικαιοσύνη ως εργαλείο σε αυτό το πολιτικό παιχνίδι. «Αυτή η στημένη μάχη θα μας οδηγήσει ως κοινωνία σε πολύ σοβαρές αρνητικές συνέπειες».

Μετά τη διαδικασία στο «επαρχιακό δικαστήριο» Τρικώμου, και οι πέντε Ελληνοκύπριοι πολίτες παραπέμφθηκαν στο «στρατιωτικό δικαστήριο» Αμμοχώστου. Η υπόθεση που θα εκδικαστεί εκεί αφορά «παραβίαση συνόρων» και είσοδο στο ψευδοκράτος «χωρίς τη διεκπεραίωση διαδικασιών μετανάστευσης».

Κυπριακή Κυβέρνηση: Καταδίκη για την παρωδία απονομής δικαιοσύνης

Ο Διευθυντής του Γραφείου Τύπου της Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, Βίκτωρας Παπαδόπουλος, σε δήλωση του ανέφερε πως «η Κυβέρνηση καταδικάζει με τον πιο έντονο τρόπο την απαγωγή και τη συνεχιζόμενη παράνομη κράτηση από τις 19 Ιουλίου, πέντε Ελληνοκυπρίων πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας από το υποτελές στην Τουρκία παράνομο καθεστώς στα κατεχόμενα και εκφράζει αγανάκτηση για την κατάσταση, όπως αυτή εξελίσσεται με τις σημερινές “δίκες” παρωδία, και συγκεκριμένα με την απόφαση για περίοδο κράτησης μέχρι και τριών μηνών του ενός ζεύγους εξ αυτών.

Η απαγωγή και η απόφαση για συνέχιση της παράνομης κράτησης των δύο εκ των πέντε απαχθέντων, καθώς και η παραπομπή όλων σε λεγόμενο στρατιωτικό δικαστήριο είναι πράξεις προκλητικές και απαράδεκτες που παραβιάζουν κάθε αρχή διεθνούς δικαίου και θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, αδικήματα για τα οποία η Τουρκία έχει ήδη καταδικαστεί από το ΕΔΑΔ το 2001.

Είναι ξεκάθαρο ότι οι πειρατικές ενέργειες του κατοχικού καθεστώτος κατά Ελληνοκυπρίων πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν, όπως καταδεικνύουν πρόσφατες δηλώσεις του Τουρκοκύπριου ηγέτη κ. Ερσίν Τατάρ αναφορικά με οδηγίες του για τη λήψη μέτρων και έκδοση “ενταλμάτων” εναντίον όσων δήθεν συλλέγουν πληροφορίες και έγγραφα στα κατεχόμενα, καλά προμελετημένη ενέργεια.

Οι Αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας, από την πρώτη στιγμή της απαγωγής των πέντε Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα, κατέβαλαν και καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για απελευθέρωσή τους, ενώ ήταν και είναι σε διαρκή συνεργασία με τους συγγενείς των απαχθέντων.

Προέβη ταυτόχρονα, και συνεχίζει να προβαίνει, σε όλες τις δέουσες ενέργειες, καταγγελίες και παραστάσεις προς την Ειρηνευτική Δύναμη του ΟΗΕ, καθώς και στην έδρα του διεθνούς οργανισμού στη Νέα Υόρκη, προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και προς χώρες μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Το γεγονός ότι το ζεύγος των Ελληνοκυπρίων που θα συνεχίσει να κρατείται παράνομα από το κατοχικό καθεστώς είχε καταχωρίσει αίτηση στην Επιτροπή Αποζημιώσεων στα κατεχόμενα, για απώλεια χρήσης και αποκατάσταση της περιουσίας τους, αποδεικνύει ότι η Τουρκία όχι μόνο δεν έχει πρόθεση να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αλλά, αντιθέτως, επέλεξε να φυλακίσει νόμιμους ιδιοκτήτες περιουσιών, οι οποίοι απλώς επισκέπτονταν τα κατεχόμενα για να δουν από κοντά την περιουσία τους, εκφοβίζοντάς τους.

Ταυτόχρονα, η προκλητικά παράνομη και πειρατική συμπεριφορά του κατοχικού καθεστώτος υπονομεύει τις προσπάθειες που καταβάλλει ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για επανέναρξη των συνομιλιών και για λύση του κυπριακού προβλήματος, ο οποίος ζητά, μάλιστα, τη δημιουργία καλού κλίματος για να επιτύχει η προσπάθειά του.

Ο εκφοβισμός και οι απαγωγές Ελληνοκυπρίων που μεταβαίνουν στις κατεχόμενες από τον τουρκικό στρατό περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας πόρρω απέχουν από την έκκληση του Γενικού Γραμματέα για τη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο κοινοτήτων, αλλά τουναντίον επιφέρουν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα».