Τραγωδία σε λίμνη: Νεκρός άνδρας από αμοιβάδα που του... έφαγε τον εγκέφαλο

Ένας άνδρας στις ΗΠΑ έχασε τη ζωή του αφού μολύνθηκε από τον λεγόμενο «αμοιβάδα που τρώει τον εγκέφαλο» κατά τη διάρκεια θαλάσσιου σκι σε δημοφιλή τουριστικό προορισμό.

Στις 13 Αυγούστου, οι υγειονομικές αρχές του Μιζούρι ανακοίνωσαν ότι ένας άνδρας είχε διαγνωστεί με την εξαιρετικά σπάνια πάθηση αμοιβαδική μηνιγγοεγκεφαλίτιδα (PAM), η οποία, όπως πιστεύεται, προκλήθηκε από την επαφή του με το μικροσκοπικό παράσιτο Naegleria fowleri στη λίμνη Όζαρκς.

Λίγες ημέρες αργότερα, το Τμήμα Υγείας του Μιζούρι (DHSS) επιβεβαίωσε πως ο ασθενής, που νοσηλευόταν σε μονάδα εντατικής θεραπείας, κατέληξε. «Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του», ανέφερε η ανακοίνωση.

Τι είναι η Naegleria fowleri

Η αποκαλούμενη «αμοιβάδα που τρώει τον εγκέφαλο» εισέρχεται στον οργανισμό μέσω της μύτης και καταλήγει στον εγκέφαλο, προκαλώντας σοβαρές βλάβες. Σύμφωνα με τους ειδικούς, εντοπίζεται σε γλυκά νερά όπως λίμνες, ποτάμια, λάσπες ή μη επεξεργασμένα αποθέματα νερού.

Η νόσος δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο ούτε μέσω κατάποσης νερού· το παράσιτο περνά αποκλειστικά από τη ρινική οδό προς τον εγκέφαλο.

Τα πρώτα συμπτώματα περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, πυρετό, δυσκαμψία στον αυχένα, εμετούς, σύγχυση ή ακόμα και παραισθήσεις. Η εκδήλωση τους μπορεί να συμβεί από μία έως δώδεκα ημέρες μετά την έκθεση, ενώ η νόσος εξελίσσεται ραγδαία οδηγώντας συχνά σε κώμα.

Πόσο συχνές είναι οι μολύνσεις

Παρά το γεγονός ότι η Naegleria fowleri υπάρχει σε γλυκά νερά σε όλη την Αμερική, οι περιπτώσεις μόλυνσης είναι εξαιρετικά σπάνιες. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), καταγράφονται περίπου δέκα περιστατικά τον χρόνο. Από το 1962 έως και το 2024, έχουν αναφερθεί μόλις 167 κρούσματα, εκ των οποίων μόνο τέσσερις άνθρωποι επέζησαν. Το ποσοστό θνησιμότητας ξεπερνά το 97%.

Τι συνιστούν οι ειδικοί για πρόληψη

Οι αρχές του Μιζούρι προειδοποιούν ότι δεν υπάρχει απόλυτος τρόπος προστασίας, ωστόσο προτείνουν μέτρα για να περιοριστεί η πιθανότητα μόλυνσης:

• Να αποφεύγεται η εμβάπτιση του κεφαλιού σε ακατέργαστο γλυκό νερό.
• Χρήση κλιπ μύτης ή κράτημα της μύτης κλειστής κατά τη διάρκεια βουτιών ή αλμάτων.
• Αποφυγή ανατάραξης ιζημάτων στον βυθό λιμνών και ποταμών.

Η υπόθεση έχει προκαλέσει ανησυχία στις τοπικές κοινότητες, με τους ειδικούς να υπογραμμίζουν ωστόσο πως οι μολύνσεις παραμένουν σπάνιες, αν και σχεδόν πάντα θανατηφόρες.