Στη δημοσιότητα το συγκλονιστικότερο πλάνο της επίθεσης στους Δίδυμους Πύργους

11 Σεπτεμβρίoυ 2001. Στο άκουσμα και μόνο της ημερομηνίας, το αίμα παγώνει. Η εικόνα των φλεγόμενων Δίδυμων Πύργων, στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου την 11η Σεπτεμβρίoυ του 2001, μετά την πρόσκρουση πάνω τους δύο αεροσκαφών από χέρια αεροπειρατών, έχει μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη όλων, όπως και η κατάρρευσή τους.

Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά, οι ΗΠΑ αλλά και ο πλανήτης όλος δεν ξεχνούν μία από τις χειρότερες τρoμoκρατικές επιθέσεις στην ιστορία, όταν δύο αεροπλάνα που είχαν καταλάβει εξτpεμιστές ισλαμιστές της Αλ Κάιvτα έπεσαν πάνω στους Δίδυμους Πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, την 11η Σεπτεμβρίoυ του 2001. Οι εικόνες πάγωσαν ολόκληρο τον πλανήτη, που παρακολούθησε με κομμένη την ανάσα την ανείπωτη τραγωδία.

Εκείνη τη μέρα, δύο Γάλλοι κινηματογραφιστές που ζούσαν στη Νέα Υόρκη, ο Ζουλ και ο Ζεντεόν Νοντέ, βρέθηκαν τυχαία στο σημείο όπου ξεκινούσε η μεγαλύτερη τραγωδία της σύγχρονης Αμερικής.

Τα δύο αδέλφια ακολουθούσαν ένα συνεργείο πυροσβεστών στη Νέα Υόρκη για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ Όταν το πρώτο αεροσκάφος χτύπησε τον βόρειο Δίδυμο Πύργο, η κάμερα του Ζου κατέγραψε ζωντανά την πρόσκρουση – ένα από τα ελάχιστα πλάνα που υπάρχουν από εκείνη τη στιγμή.

Κανείς τους, φυσικά, δεν μπορούσε να ούτε να διανοηθεί πως το έργο τους θα εξελισσόταν σε μια από τις πιο ανατριχιαστικές καταγραφές της σύγχρονης ιστορίας.

Στη συνέχεια βρέθηκε μαζί με τους πυροσβέστες μέσα στον φλεγόμενο ουρανοξύστη, καταγράφοντας τις προσπάθειες εκκένωσης. Ο αδελφός του, που είχε μείνει πίσω, απαθανάτιζε τις αντιδράσεις των κατοίκων και την αγωνία όσων προσπαθούσαν να καταλάβουν τι συμβαίνει.

Λίγη ώρα αργότερα, οι πύργοι κατέρρευσαν. Ο Ζουλ γλίτωσε την τελευταία στιγμή, ενώ ο Ζεντεόν κατέγραψε πυροσβέστες να επιστρέφουν γεμάτοι σκόνη και με τα μάτια γεμάτα δάκρυα. Οι δύο άνδρες ξαναβρέθηκαν σώοι, όμως οι εικόνες που κατέγραψαν έμειναν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη τους – και στην παγκόσμια ιστορία.

Σε μεταγενέστερες συνεντεύξεις τους τόνισαν πως, πέρα από τον τρόμο, εκείνο που θέλησαν να θυμούνται ήταν η αλληλεγγύη και η γενναιότητα των πυροσβεστών και των κατοίκων της Νέας Υόρκης.