Η σκοτεινή αλήθεια πίσω από την Οφηλία: Ο πίνακας που σχεδόν σκότωσε το μοντέλο του

Ο πίνακας «Ophelia» του John Everett Millais είναι σήμερα ένα από τα πιο εμβληματικά έργα της βρετανικής ζωγραφικής και κορυφαίο παράδειγμα της προραφαηλιτικής τέχνης. Ωστόσο, όταν παρουσιάστηκε τον 19ο αιώνα, δέχτηκε σκληρή κριτική. Κανείς τότε δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα εξελισσόταν σε ένα από τα πιο αγαπημένα και πολυφωτογραφημένα έργα του κόσμου.

Πίσω από το μαγευτικό αποτέλεσμα, όμως, κρύβεται μια σκοτεινή και δραματική ιστορία δημιουργίας —τόσο για τον ίδιο τον καλλιτέχνη όσο και, κυρίως, για το μοντέλο του.

Η πρώτη φάση: Μάχη με τη φύση

Ο Millais αποφάσισε να αποτυπώσει το φυσικό τοπίο με απόλυτη ακρίβεια. Έστησε λοιπόν τον καμβά του δίπλα σε ένα ποτάμι στην Αγγλία και ζωγράφιζε επί ώρες, καθημερινά.
Το αποτέλεσμα; Έγινε «τροφή» για σμήνη εντόμων και πέρασε βδομάδες μέσα σε λάσπες, νερό και βάλτους, παλεύοντας με τη φύση για να αιχμαλωτίσει τη μαγεία της.

Η δεύτερη φάση: Το μαρτύριο της Elizabeth Siddal

Για να αποδώσει με πιστότητα την τραγική φιγούρα της Οφηλίας, ο Millais ζήτησε από το μοντέλο του, Elizabeth Siddal, να ποζάρει μέσα σε μια μπανιέρα γεμάτη νερό.
Η θέρμανση γινόταν με μικρές λάμπες λαδιού κάτω από τη μπανιέρα —στην καρδιά του χειμώνα. Κάποια στιγμή οι λάμπες έσβησαν, η Siddal πάγωνε, αλλά δεν τόλμησε να διακόψει τον καλλιτέχνη που ήταν απορροφημένος στη δουλειά του. Έτσι, έμεινε παγωμένη στο νερό για ώρες, με αποτέλεσμα να αρρωστήσει σοβαρά.

Αν και ανάρρωσε, ο πατέρας της εξοργίστηκε και ο Millais αναγκάστηκε να πληρώσει αποζημίωση για να καλύψει τα ιατρικά έξοδα.

Από την τραγωδία στη διαχρονικότητα

Η «Οφηλία» του Millais απεικονίζει τη σκηνή από τον Άμλετ του Σαίξπηρ, όπου η νεαρή ηρωίδα, βυθισμένη στη θλίψη, παραδίδεται στα νερά ενός ποταμού.
Η πραγματική ιστορία πίσω από τη δημιουργία του πίνακα δίνει ακόμη πιο τραγικό βάθος στο έργο: μια γυναίκα που σχεδόν πέθανε για να αποτυπωθεί η εικόνα μιας άλλης γυναίκας που πνίγεται στη μελαγχολία.

Γιατί αξίζει να τον δούμε αλλιώς

Σήμερα, η «Οφηλία» δεν είναι απλά ένας πίνακας. Είναι ένα σύμβολο καλλιτεχνικής εμμονής, θυσίας και τραγικής ομορφιάς. Η ιστορία του μας θυμίζει πως πίσω από κάθε αριστούργημα μπορεί να κρύβεται πόνος, σιωπή και θυσία.