Πείνα χωρίς τέλος: Οι Βορειοκορεάτες τρώνε άγρια ζώα ενώ ο Κιμ ζει στην πολυτέλεια

Μια νέα έρευνα αποκαλύπτει τη σκοτεινή πραγματικότητα πίσω από τα κλειστά σύνορα της Βόρειας Κορέας: πολίτες, αντιμέτωποι με τον συνεχιζόμενο υποσιτισμό και την κατάρρευση του κρατικού συστήματος διανομής τροφίμων, αναγκάζονται να καταφύγουν σε απελπισμένες λύσεις – κυνηγώντας και μαγειρεύοντας τίγρεις, ασβούς, αλεπούδες και νυφίτσες για να επιβιώσουν.

Η μελέτη, που βασίζεται σε μαρτυρίες 42 αποστατών, ρίχνει φως στη σκληρή καθημερινότητα μέσα στο καθεστώς του Κιμ Γιονγκ Ουν, ενώ ο ίδιος απολαμβάνει πολυτελή γεύματα και εισαγόμενα κρασιά. Σύμφωνα με τον Τζόσουα Έλβς-Πάουελ από το University College London, «σχεδόν κάθε θηλαστικό μεγαλύτερο από σκαντζόχοιρο κυνηγιέται είτε για κατανάλωση είτε για εμπόριο».

Από τον λιμό στο παράνομο εμπόριο ζώων

Η μαζική στροφή στο κυνήγι ξεκίνησε τη δεκαετία του ’90, όταν ο φονικός λιμός κόστισε τη ζωή σε εκατομμύρια πολίτες. Αν και τα τελευταία χρόνια η οικονομία δείχνει σημάδια ζωής, το παράνομο εμπόριο άγριων ζώων παραμένει ενεργό. Οι κυνηγοί στοχεύουν πλέον ακόμα και προστατευόμενα είδη, όπως η σιβηρική τίγρη και η λεοπάρδαλη Αμούρ, ενώ κρατικές φάρμες εκτρέφουν αρκούδες, ελάφια και βίδρες για να πωλούνται τα μέλη τους στη μαύρη αγορά, συχνά περνώντας λαθραία στην Κίνα.

Η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Biological Conservation καταγράφει ένα παράλληλο δίκτυο επιβίωσης και εμπορίου, όπου η πείνα μετατρέπεται σε κίνητρο για την καταστροφή της άγριας ζωής.

Το κρέας της τίγρης, σύμφωνα με μαρτυρίες, είναι ινώδες, σκληρό και έχει μια έντονη γεύση, που θυμίζει κατσίκι ή χοιρινό. Αντίθετα, ο ασβός θεωρείται πιο «προσβάσιμος» – με γεύση που μοιάζει με μείγμα βοδινού και ελαφιού. Οι κάτοικοι συχνά τα μαγειρεύουν αργά, μουλιάζοντάς τα στο νερό για να φύγει η βαριά μυρωδιά, ενώ προσθέτουν δυόσμο, δεντρολίβανο και άγρια μανιτάρια για να βελτιώσουν τη γεύση.

Για πολλούς Βορειοκορεάτες, αυτές οι επιλογές δεν αποτελούν εξωτικά εδέσματα, αλλά μονόδρομο επιβίωσης.

Πολιτικός έλεγχος ακόμη και στην εμφάνιση

Παράλληλα με την επισιτιστική κρίση, το καθεστώς επεκτείνει τον έλεγχο και στο σώμα. Δημοσιεύματα αναφέρουν ότι ο Κιμ Γιονγκ Ουν έχει απαγορεύσει τις πλαστικές επεμβάσεις όπως η αυξητική στήθους, θεωρώντας τες «αντικοινωνικές» και προϊόν «καπιταλιστικής επιρροής».

Έτσι, ενώ ο λαός βυθίζεται στην πείνα και τη φτώχεια, το καθεστώς επιμένει να ρυθμίζει όχι μόνο τι τρώνε οι πολίτες του, αλλά και πώς πρέπει να δείχνουν.

Η Βόρεια Κορέα του Κιμ παραμένει μια χώρα όπου η πείνα και η καταπίεση βαδίζουν χέρι-χέρι, με τον λαό να παλεύει καθημερινά να επιβιώσει μέσα σε έναν κόσμο χωρίς ελευθερία – και, πλέον, χωρίς φαγητό.