Ιλάρια Σαλίς: Η γυναίκα που έγινε σύμβολο της μάχης για τη δημοκρατία στην Ευρώπη

Η Ιλαρία Σάλις, η 41χρονη Ιταλίδα δασκάλα που μετατράπηκε σε σύμβολο αντίστασης, έγινε μία από τις πιο ηχηρές πολιτικές φωνές της νέας Ευρώπης.

Η σύλληψή της στην Ουγγαρία και η μετέπειτα εκλογή της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν είναι απλώς μια προσωπική ιστορία, είναι μια πολιτική δήλωση απέναντι στον αυταρχισμό και την κατάχρηση εξουσίας.

Γεννημένη στο Μιλάνο το 1984, η Σάλις μεγάλωσε μέσα σε ένα περιβάλλον ακτιβισμού και αλληλεγγύης. Σπούδασε Ιστορία και Κλασικές Σπουδές, εργάστηκε ως δασκάλα και αφιερώθηκε σε κοινωνικά κινήματα υπέρ των προσφύγων και των κρατουμένων. Το 2023, η δράση της την οδήγησε στη Βουδαπέστη, όπου συνελήφθη κατά τη διάρκεια της εθνικιστικής εκδήλωσης “Day of Honour”. Οι ουγγρικές αρχές την κατηγόρησαν για επίθεση σε ακροδεξιούς διαδηλωτές και για συμμετοχή σε «εγκληματική ακροαριστερή οργάνωση».

Η εικόνα της Ιταλίδας δασκάλας αλυσοδεμένης στα πόδια και στα χέρια μέσα σε ουγγρικό δικαστήριο προκάλεσε σοκ σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατήγγειλαν «εξευτελιστική μεταχείριση» και παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Όμως, μέσα από τη φυλακή, η Σάλις αρνήθηκε να σιωπήσει  και αντί να εξαφανιστεί, έγινε πρόσωπο - σύμβολο για το ευρωπαϊκό αντιφασιστικό κίνημα.

Τον Ιούνιο του 2024 εξελέγη ευρωβουλευτής με τη Συμμαχία Πρασίνων και Αριστεράς, συγκεντρώνοντας πάνω από 170.000 ψήφους. Η εκλογή της σήμανε και την απελευθέρωσή της, αφού η ευρωβουλευτική ασυλία την προστάτεψε από τη συνέχιση της δίκης στην Ουγγαρία. Από τα έδρανα του Ευρωκοινοβουλίου, συμμετέχει στις επιτροπές για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δικαιοσύνη, καταγγέλλοντας την πολιτικοποίηση των θεσμών στις χώρες που διολισθαίνουν στον αυταρχισμό.

Τον Σεπτέμβριο του 2025, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέρριψε το αίτημα της Βουδαπέστης να αρθεί η ασυλία της, μια απόφαση που η ίδια χαρακτήρισε «νίκη για τη δημοκρατία και την Ευρώπη των ελευθεριών». Για την Ιλαρία Σάλις, η μάχη της δεν αφορά μόνο την προσωπική της δικαίωση, αλλά κάτι βαθύτερο: τη σύγκρουση ανάμεσα σε μια Ευρώπη που υπερασπίζεται τα δικαιώματα και σε μια Ευρώπη που τα καταπατά.

Η ιστορία της θυμίζει ότι ακόμη και σε μια ήπειρο που καυχιέται για το κράτος δικαίου, η αντίσταση έχει ακόμη πρόσωπο και αυτό το πρόσωπο είναι μιας γυναίκας που πλήρωσε το τίμημα της ελευθερίας με αλυσίδες.