Πέθανε στα 79 της χρόνια η σπουδαία ηθοποιός Νταϊάν Κίτον

Σε ηλικία 79 ετών πέθανε η σπουδαία ηθοποιός Νταϊάν Κίτον, η οποία άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της στο χώρο του κινηματογράφου.

Η ηθοποιός που ήταν βραβευμένη με Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου πέθανε στην Καλιφόρνια, με τα αίτια θανάτου να μην είναι γνωστά μέχρι στιγμής.

Συγγενείς της μιλώντας στο People επιβεβαίωσαν την τραγική είδηση, ζητώντας σεβασμό αυτές τις ώρες.

Η Κίτον έγινε διάσημη τη δεκαετία του 1970 χάρη στον ρόλο της στις ταινίες «Ο Νονός» και στις συνεργασίες της με τον σκηνοθέτη Γούντι Άλεν. Κέρδισε Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία «Άννι Χολ» του 1977. Η μακρά καριέρα της περιλαμβάνει ταινίες όπως «Το Κλαμπ των Πρώτων Συζύγων», πολλαπλές συνεργασίες με τη σκηνοθέτιδα Νάνσι Μάγιερς και τη σειρά ταινιών «Το Κλαμπ των Βιβλίων».

Η ηθοποιός γεννήθηκε στο Λος Άντζελες το 1946 με το όνομα Νταϊάν Χολ και ήταν η μεγαλύτερη από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας. Ο πατέρας της ήταν πολιτικός μηχανικός, ενώ η μητέρα της ήταν νοικοκυρά.

Ωστόσο, η Κίτον πίστευε ότι η μητέρα της ονειρευόταν κάτι μεγαλύτερο. «Κρυφά, βαθιά μέσα της, πιθανότατα ήθελε να γίνει κάποια μορφή καλλιτέχνιδας», δήλωσε η ηθοποιός το 2004. «Τραγουδούσε. Έπαιζε πιάνο. Ήταν όμορφη. Ήταν η υποστηρίκτρια μου».

Η λαμπρή καριέρα της

Η Κίτον ξεκίνησε την καριέρα της στο θέατρο και έκανε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο το 1970. Απέκτησε παγκόσμια φήμη όταν ερμήνευσε τον ρόλο της Κέι Κορλεόνε στην ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα Ο νονός (The Godfather, 1972) πλάι στους Μάρλον Μπράντο και Αλ Πατσίνο. Αλλά οι ταινίες που την καθιέρωσαν στο κινηματογραφικό στερέωμα ήταν εκείνες στις οποίες συμπρωταγωνίστησε με τον Γούντι Άλεν, με τον οποίο είχε μακροχρόνια σχέση.

Η πρώτη τους ταινία μαζί ήταν το Ωραίος και σέξι (Play it Again Sam, 1972) του Χέρμπερτ Ρος, ενώ έπειτα ο Άλεν τη σκηνοθέτησε στις ταινίες Ο υπναράς (Sleeper, 1973) και Ο ειρηνοποιός (Love and Death) που ανέδειξαν το κωμικό της ταλέντο.

Η τέταρτη της συνεργασία με τον Άλεν στην ταινία Νευρικός εραστής (Annie Hall, 1977), της οποίας ο τίτλος παραπέμπει στο πραγματικό επώνυμο της ηθοποιού (Χωλ), της χάρισε το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου. Ακολούθησαν άλλες δυο συνεργασίες με τον Άλεν οι ταινίες Εσωτερικές σχέσεις (Interiors, 1978) και Μανχάταν (Manhattan, 1979).

Μετά την πραγματοποίηση της ταινίας Μανχάταν η Κίτον κι ο Άλεν διέκοψαν την επιτυχημένη τους συνεργασία, η Κίτον διεύρυνε τους κινηματογραφικούς της ορίζοντες κι ήταν έτοιμη να δεχτεί νέους ρόλους φοβούμενη ότι ένας χαρακτήρας τόσο δυνατός όσο η Άννι Χωλ, θα τυποποιούσε τους ρόλους που θα της προσέφεραν στη συνέχεια.

Με τη βοήθεια του Γουόρεν Μπίτι, με τον οποίο είχε ερωτική σχέση από το 1979, επέστρεψε στους δραματικούς ρόλους υποδυόμενη τη Λουίζ Μπράιαντ, σύζυγο του δημοσιογράφου και δημιουργού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ηνωμένων Πολιτειών στην ταινία του Μπίτι Οι κόκκινοι (Reds) η ταινία της απέφερε άλλη μια υποψηφιότητα για όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου αλλά έχασε από την Κάθριν Χέπμπορν για την ταινία Στη χρυσή λίμνη (On Golden Pond).

Άλλοι σημαντικοί δραματικοί ρόλοι στην καριέρα της ήταν το Αναζητώντας τον κύριο Γκούντμπαρ (Looking for Mr. Goodbar, 1977), Το πάθος της κυρίας Σοφέλ (Mrs. Soffel, 1984) και Σταγόνες αγάπης (Marvin’s Room) για την οποία έλαβε την τρίτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου. Επιτυχημένοι της κωμικοί ρόλοι ήταν επίσης στις ταινίες Baby Boom, 1987, Ο μπαμπάς της νύφης (Father of the Bride, 1991) και Κλαμπ χωρισμένων γυναικών (The First Wives Club, 1996) όπου συμπρωταγωνίστησε με τις Μπέτι Μίντλερ και Γκόλντι Χον. Το 1993 συνεργάστηκε για άλλη μια φορά με τον μέντορά της Γούντι Άλεν στην ταινία του Μυστηριώδεις φόνοι στο Μανχάταν.

Η επιτυχημένη της πορεία συνεχίστηκε και κατά τη δεκαετία του 2000, όταν έλαβε την τέταρτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Κάλλιο αργά παρά αργότερα (Something’s Gotta Give) όπου εμφανίστηκε πλάι στον Τζακ Νίκολσον και με τη συμμετοχή της στην ταινία Η πέτρα του σκανδάλου (The Family Stone, 2005).

Οι ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε η Κίτον έχουν κάνει εισπράξεις ανώτερες του 1,1 δισεκατομμυρίου στη Βόρεια Αμερική, ενώ η ίδια εκτός από την ενασχόλησή της με τον κινηματογράφο ήταν φωτογράφος, συγγραφέας και ενίοτε τραγουδούσε.