Λεγεώνα της «Ελεύθερης Ρωσίας»: Οι Ρώσοι που πολεμούν στο πλευρό των Ουκρανών

«Δεν είναι τόσο περίπλοκο» λέει ο Lazzy, ένας Ρώσος που πλέον μάχεται στο πλευρό των ουκρανικών δυνάμεων και περιγράφει τις πρώτες του ενέργειες κατά ρωσικών σιδηροδρόμων.

Το σχόλιό του δεν είναι οδηγητικό, είναι η προσωπική του εκτίμηση της ευαλωτότητας ορισμένων υποδομών και η εξομολόγηση ενός ανθρώπου που επέλεξε να σταθεί απέναντι στο καθεστώς της Μόσχας.

«Φυσικά, χρειάζεται προετοιμασία και σχέδιο, δεν είναι παιχνίδι», προσθέτει, κρύβοντας το πρόσωπό του καθώς μιλάει κοντά στη γραμμή του μετώπου. «Ποιος μπορεί να το κάνει; Ίσως περισσότεροι απ’ ό,τι φαντάζεσαι. Έτσι το ένιωσα τότε, και έτσι ένιωσα όταν αποφάσισα να φύγω από τη Ρωσία».

Από τον σαμποτάζ στην πρώτη γραμμή

Ο Lazzy λέει πως συμμετείχε σε επιθέσεις εμπρηστικού χαρακτήρα εναντίον σιδηροδρομικών εγκαταστάσεων και ηλεκτρικών δικτύων στην περιοχή του Βόλγα, πράξεις που ο ίδιος περιγράφει ως «επικίνδυνες» και που, όπως ομολογεί, του κόστισαν σε ψυχολογικό και σωματικό επίπεδο.

Τελικά διέσχισε τα σύνορα με τα πόδια και εντάχθηκε στον ουκρανικό στρατό, όπου πλέον μάχεται στην «νεκρή ζώνη», ένα μέτωπο αραιοκατοικημένο και γεμάτο κινδύνους, όπου και οι δύο πλευρές κρύβονται από drones και παρακολουθούνται συνεχώς.

«Εδώ νιώθω πιο ασφαλής», λέει. «Στη Ρωσία φοβόμουν διαρκώς για τη ζωή μου, ένα λάθος σχόλιο, ένα ρουθούνισμα στη λάθος παρέα, και μπορεί να σου κοστίσει. Εδώ, παλεύεις στο πεδίο, και υπάρχει σαφής αντίπαλος. Εσύ ή αυτοί».

Μια ρωσική λεγεώνα στην υπηρεσία του Κιέβου

Ο Lazzy είναι μέλος της Λεγεώνας της Ελεύθερης Ρωσίας, μιας ομάδας Ρώσων εθελοντών που μάχεται υπό την εποπτεία ουκρανικών υπηρεσιών πληροφοριών. Η Λεγεώνα ισχυρίζεται ότι συγκροτεί σώμα εκατοντάδων ανδρών — Ρώσων που, αν επέστρεφαν στη Μόσχα, θα αντιμετώπιζαν κατηγορίες για προδοσία.

Μέλη τέτοιων σχηματισμών έχουν αναφερθεί σε μάχες στην επαρχία Σούμι, στην κόλαση του Μπαχμούτ και στη νότια γραμμή αντιπαράθεσης. Παράλληλα, το Κίεβο έχει εντείνει και τις επιχειρήσεις εντός ρωσικών εδαφών, με επιθέσεις σε διυλιστήρια, σταθμούς ενέργειας και άλλες κρίσιμες υποδομές, συχνά με μακριάς εμβέλειας μη επανδρωμένα αεροσκάφη.

Ηθικό δίλημμα και νομικός κίνδυνος

Οι αφηγήσεις όπως αυτή του Lazzy αναδεικνύουν ένα διπλό πρόβλημα: την κλιμάκωση του πολέμου σε επίπεδο υποδομών και την εσωτερική ρωγική αποσύνθεση, πολίτες που στρέφονται εναντίον του κράτους τους. Ταυτόχρονα φωτίζουν και την ωμότητα του νομικού πλαισίου: στη Ρωσία, τέτοιες ενέργειες θεωρούνται προδοσία και τιμωρούνται με εξαιρετική αυστηρότητα.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι σε αυτό το κείμενο δεν θα περιγραφούν τεχνικές ή μέθοδοι πρόκλησης ζημιάς ή σαμποτάζ. Οι ιστορίες που ακούγονται στο πεδίο μάχης είναι χρήσιμες για την κατανόηση των κινήτρων και των συνεπειών, όχι ως οδηγός δράσης.

Από τη φυγή στην προσήλωση

Η αφήγηση του Lazzy κλείνει με μια πιο προσωπική παραδοχή: η επιλογή του να πολεμήσει εναντίον της χώρας που γεννήθηκε δεν έγινε εύκολα. «Είμαι σε πόλεμο με εκείνους που αγαπήθηκαν από την οικογένειά μου», λέει. «Αλλά για μένα, τώρα, αυτό είναι θέμα επιβίωσης και αξιοπρέπειας».

Το μήνυμά του, και οι ιστορίες άλλων Ρώσων που έχουν ενταχθεί σε ξένες εθελοντικές μονάδες, δείχνουν ότι ο πόλεμος πέρα από τα κράτη έχει και προσωπικά, θραυσματικά κομμάτια: ιδεολογίες, φόβους, και αποφάσεις που αλλάζουν ριζικά τη ζωή ανθρώπων και τη γεωγραφία της σύγκρουσης.