Ο ιερέας που πούλησε την ψυχή του στον Διάβολο έγινε Αγιος

Από τον σατανισμό στην αγιοσύνη: Η απίστευτη διαδρομή του Μπαρτόλο Λόνγκο, του «ιερέα που πούλησε την ψυχή του στον Διάβολο»

Μια ιστορία που μοιάζει με σκοτεινό παραμύθι και όμως είναι αληθινή, συγκλονίζει τον καθολικό κόσμο. Ο Μπαρτόλο Λόνγκο, πρώην ιερέας του Σατανά, έγινε πρόσφατα ο νεότερος άγιος της Καθολικής Εκκλησίας, έπειτα από μια πορεία ζωής που κινήθηκε από την απόγνωση και το σκοτάδι προς την πίστη και το φως.

Περισσότεροι από 700.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην Πλατεία του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, όπου ο Πάπας Λέων ΙΔ΄ ανακοίνωσε την αγιοκατάταξή του, μαζί με έξι ακόμη προσώπων που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην υπηρεσία των αδυνάτων. Το πλήθος άκουσε με δέος την ανακήρυξη ενός ανθρώπου που πέρασε από την απόλυτη άρνηση της πίστης στη βαθύτερη μετάνοια.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Dominican Friars of the Province of St. Joseph (@dominicanfriars)

Από τον αποκρυφισμό στη μετάνοια

Ο Λόνγκο γεννήθηκε το 1841 στο Λατιάνο της Ιταλίας και σπούδασε νομικά. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, άρχισε να αναζητά απαντήσεις στον αποκρυφισμό. Εντάχθηκε σε κύκλους πνευματιστών, συμμετείχε σε σεάνς και σύμφωνα με μαρτυρίες, έφτασε στο σημείο να «χειροτονηθεί» ιερέας του Σατανά. Η ζωή του σημαδεύτηκε από παρανοϊκές εμπειρίες, νηστείες και ψευδαισθήσεις, μέχρι τη νύχτα που –όπως περιγράφεται– άκουσε τη φωνή του νεκρού πατέρα του να του λέει: «Επέστρεψε στον Θεό!».

Σοκαρισμένος, στράφηκε στον καθηγητή και φίλο του Βιντσέντσο Πέπε, ο οποίος τον προειδοποίησε πως η διαδρομή του οδηγούσε στην τρέλα. Υπό την καθοδήγηση του Δομινικανού ιερέα Αλμπέρτο Ραντέντε, ο Λόνγκο πέρασε έναν μήνα σε απόλυτη εξομολόγηση και μετάνοια. Από τότε, εγκατέλειψε κάθε δεσμό με τον σατανισμό και αφιέρωσε τη ζωή του στη φιλανθρωπία και την πίστη.

Έργο ζωής και προσφορά

Ο αναγεννημένος πλέον Λόνγκο ίδρυσε το Παπικό Ιερό της Παναγίας του Ροδαρίου στην Πομπηία, ένα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα της Ιταλίας. Δημιούργησε επίσης ορφανοτροφεία και ιδρύματα για τα παιδιά φυλακισμένων, προσφέροντας ελπίδα εκεί όπου υπήρχε μόνο κοινωνικός αποκλεισμός. Ο ίδιος ζούσε λιτά, προσέφερε εθελοντικά εργασία στο νοσοκομείο των ανιάτων και έγινε φωνή ενάντια στον πνευματισμό που κάποτε υπηρετούσε.