Το μυστήριο με τους μπλε σκύλους του Τσερνόμπιλ

Μια σειρά φωτογραφιών από την αποκλεισμένη ζώνη του Τσερνόμπιλ έκανε τον γύρο του κόσμου: αδέσποτα σκυλιά με γαλάζιο τρίχωμα, να περιφέρονται ανάμεσα στα εγκαταλελειμμένα κτίρια της πιο ραδιενεργής περιοχής της Ευρώπης.

Τα ερωτήματα ξεπήδησαν αμέσως: πρόκειται για ραδιενεργό μετάλλαξη, για χημική μόλυνση, ή για ακόμη μία ψευδαίσθηση τεχνητής νοημοσύνης;

Η απάντηση, όπως φαίνεται, είναι πολύ πιο πεζή — και λιγότερο ανησυχητική.

Η Τζένιφερ Μπετς, διευθύντρια κτηνιατρικής του προγράμματος Dogs of Chernobyl, εξηγεί ότι οι “μπλε σκύλοι” εντοπίστηκαν καλυμμένοι με μια ουσία που πιθανότατα προέρχεται από παλιά φορητή τουαλέτα ή υπολείμματα χημικών βαφών στην περιοχή. «Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ραδιενεργού μόλυνσης», τονίζει. «Πιστεύουμε ότι απλώς κυλίστηκαν μέσα σε μια μπλε σκόνη ή υγρό και το τρίχωμά τους βάφτηκε προσωρινά».

Η ομάδα της, που δραστηριοποιείται μέσα στη ζώνη αποκλεισμού από το 2017, καταγράφει, στειρώνει και παρακολουθεί τα ζώα που κατάγονται από τα κατοικίδια που εγκαταλείφθηκαν το 1986, μετά το πυρηνικό δυστύχημα. Πάνω από 1.000 ζώα έχουν λάβει μέχρι σήμερα φροντίδα και ιατρική παρακολούθηση, με στόχο την επιβίωσή τους σε μια περιοχή όπου ο χρόνος έχει παγώσει.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Clean Futures Fund (@cleanfuturesfund)

Οι μπλε σκύλοι, ωστόσο, αντιστάθηκαν σε κάθε προσπάθεια προσέγγισης. «Είναι εξαιρετικά φοβισμένοι από τους ανθρώπους· χρειάζεται αναισθητικό βέλος για να τους πιάσεις», λέει η Μπετς. «Αυτή τη φορά δεν τα καταφέραμε».

Η εμφάνισή τους στα κοινωνικά δίκτυα προκάλεσε έναν καταιγισμό θεωριών — από φήμες για “ραδιενεργό φωσφόρο” μέχρι σενάρια που ήθελαν τις φωτογραφίες προϊόν τεχνητής νοημοσύνης. Όμως οι ειδικοί επιμένουν: δεν υπάρχει λόγος πανικού. «Τα ζώα είναι υγιή», αναφέρει η κτηνίατρος, προσθέτοντας ότι η ουσία φαίνεται ακίνδυνη εφόσον δεν καταποθεί.

Η ιστορία των “μπλε σκύλων” του Τσερνόμπιλ είναι τελικά λιγότερο επιστημονική φαντασία και περισσότερο μαρτυρία επιβίωσης.

Μέσα στα ερείπια της ανθρώπινης αλαζονείας, τα ζώα αυτά συνεχίζουν να ζουν, να προσαρμόζονται και —κάποιες φορές— να βάφονται μπλε από την ίδια τη σκόνη του Τσερνόμπιλ.