Kapten: Το project‑έκπληξη που έρχεται να ταράξει τη Θεσσαλονίκη

Οι KAPTEN επιστρέφουν πιο ώριμοι, πιο δεμένοι και με ξεκάθαρη καλλιτεχνική ταυτότητα, έτοιμοι να ανεβάσουν τον πήχη στη μουσική σκηνή της Θεσσαλονίκης.

Μετά από έναν χρόνο γεμάτο δημιουργία, live εμφανίσεις και ένα φανατικό κοινό που μεγαλώνει συνεχώς, το συγκρότημα ετοιμάζει δύο σεισμικές συναυλίες στις 26 και 27 Δεκεμβρίου 2025, υποσχόμενο ένα διήμερο που θα κλείσει τη χρονιά με την ενέργεια και την ένταση που μόνο εκείνοι ξέρουν να δίνουν. Οι απαντήσεις τους στη συνέντευξή μας ανοίγουν το παρασκήνιο της νέας τους εποχής — και μας προετοιμάζουν για όσα έρχονται.

Το “Dancing Tooth” έχει ένα πολύ ιδιαίτερο concept. Ποια ήταν η πρώτη σπίθα που σε έκανε να πεις “αυτό είναι το άλμπουμ που θέλω να βγάλουμε”;

Η αλήθεια είναι ότι δεν ξεκινήσαμε με το mindset «πάμε να γράψουμε άλμπουμ». Απλώς βρισκόμασταν όλοι σε μια περίοδο αρκετά έντονη αλλαγές, άγχη, ενθουσιασμοί, καινούργια πράγματα που έμπαιναν στη ζωή μας. Γράφαμε μουσική για να τα βγάλουμε από μέσα μας, όχι με πρόγραμμα. Και κάπως άρχισαν όλα τα κομμάτια να συνδέονται μεταξύ τους. Δεν έμοιαζαν στιλιστικά απαραίτητα, αλλά είχαν το ίδιο συναίσθημα, το ίδιο mood. Ήταν σαν να περιγράφουν την ίδια φάση ζωής, από διαφορετικές γωνίες. Το “Dancing Tooth” ήταν το σημείο που λες «κάτσε, εδώ κάτι γίνεται». Με το που το φέραμε στην μπάντα και άρχισε να δένει, ήταν σαν να μας έδειξε την πόρτα: «Αυτός είναι ο ήχος σας αυτή την περίοδο. Αυτό είναι το σύμπαν που ψάχνετε». Επίσης, έχει σημασία ότι δεν είναι δουλειά ενός ανθρώπου. Ο Νίκος έφερε υλικό, ο Θωμάς έφερε υλικό, και γενικά όλοι μπήκαμε δημιουργικά. Δεν υπάρχει κάποιο “solo project feeling”. Είναι 100% μπάντα. Και επειδή όλοι έχουμε διαφορετικά ακούσματα από πιο afro μέχρι πιο rock, hip-hop ή dark δε βάλαμε κανέναν περιορισμό. Το μόνο κριτήριο ήταν: “Ανήκει στον σύμπαν του δίσκου;” Αν ναι, μπαίνει. Αν όχι, το αφήναμε στην άκρη. Κάπως έτσι ξυπνήσαμε μια μέρα και είπαμε: «Λοιπόν, αυτό δεν είναι πια απλά 5-6 κομμάτια. Είναι άλμπουμ».

Η τρομπέτα είναι όργανο που ο κόσμος συνήθως συνδέει με jazz σκηνές. Εσύ όμως τη βάζεις σε ένα alt, πιο σκοτεινό σύμπαν. Πώς γεννήθηκε αυτή η μίξη;

H τρομπέτα δεν είναι ένα όργανο που ανήκει σε κάποιο συγκεκριμένο είδος μουσικής. Είναι ένα εργαλείο, μια φωνή που μπορείς να τη βάλεις όπου θέλεις, αν έχει νόημα σε αυτό που δημιουργείς. Οπότε όταν πιάνω την τρομπέτα, δε σκέφτομαι ποτέ «ας παίξω κάτι jazzy». Σκέφτομαι: Τι χρειάζεται το κομμάτι; Να είναι απειλητικό; Να είναι τρυφερό;… Και επειδή ο ήχος της μπάντας είναι ήδη ένα μείγμα afrobeat, rock, hip hop, με χορευτικές γραμμές και με πολλά layers, η τρομπέτα βρήκε χώρο να γίνει κάτι τελείως διαφορετικό. Όχι κάτι “κομψό”, αλλά κάτι που λειτουργεί σαν δεύτερη φωνή, ή σαν χαρακτήρας μέσα στην ιστορία του δίσκου. Στην τελική, ο ήχος μας επηρεάζεται από την ψυχοσύνθεση του καθενός, από το περιβάλλον που γράφουμε, από τα ακούσματα μας θες δε θες. Οπότε η μίξη γεννήθηκε εντελώς φυσικά. Όχι επειδή «έπρεπε» να γίνει. Επειδή… έτσι προέκυψε. Έτσι αισθανόταν σωστό.

Αν έπρεπε να περιγράψεις τον ήχο των KAPTEN σε κάποιον που δε σας έχει ακούσει ποτέ, τι θα έλεγες σε… 10 λέξεις;

Αggressive, σκοτεινο, δυνατο, απροσδόκητο, λυρικο, αλλοπρόσαλλο, διαλογιστικό, επιβλητικός, υπερ-βιολετί, συμπαντικός.

Το άλμπουμ ασχολείται με την αλλαγή και τον φόβο γύρω από αυτήν. Ποια ήταν η μεγαλύτερη αλλαγή που βίωσες προσωπικά τα τελευταία χρόνια;

Πρόσφατα χάσαμε το στούντιο που δουλεύαμε τόσα χρόνια. Μετατράπηκε κι αυτό σε Airbnb. Για όλη την παρέα ήταν τεράστιο χτύπημα, γιατί από εκεί ξεκινούσαν πολλά όμορφα πράγματα. Ήμασταν εκεί τουλάχιστον 15 χρόνια, οπότε πραγματικά μας κόστισε πολύ, και σε προσωπικό και σε συλλογικό επίπεδο. Τεράστια συζήτηση για την αλλαγή, την καταστροφή και την αλλοτρίωση που έχουν φέρει τα airbnb στον χαρακτήρα την πόλης.

Μια ακόμη καθοριστική αλλαγή ήταν η επιστροφή μου στην Ελλάδα και η απόφασή μου να εγκατασταθώ στην Κρήτη, όπου πλέον ζω σε πολύ πιο ήρεμους ρυθμούς.

Ο κόσμος δε φοβάται μόνο τις δυσκολίες φοβάται και τη χαρά. Το να είναι καλά.
Πολλές φορές θα προτιμήσει τη μιζέρια του από την αλλαγή σε κάτι καλύτερο γιατί μέσα στη μιζέρια του νιώθει οικειότητα. Φοβάται την εγγύτητα, γιατί αυτή απαιτεί να ανοιχτείς κι αυτό τρομάζει.

Ποιο κομμάτι του άλμπουμ γράφτηκε πιο γρήγορα, ποιο σε ταλαιπώρησε και γιατί; Από πού έχεις επηρεαστεί περισσότερο ως δημιουργός; Μουσικά, κινηματογραφικά, οπτικά, ή και από ανθρώπους;

Μάλλον, το Storm γράφτηκε πιο γρήγορα μου ήρθε όλη η ιδέα ένα πρωί με το που άνοιξα τα μάτια μου. Μετά το δουλέψαμε μαζί με τον Τσοπ και ολοκληρώθηκε μέσα σε μια μέρα. Παρ’ όλα αυτά οι στίχοι και η φωνή ήταν από τε τελευταία πράγματα που ηχογραφήσαμε στο δίσκο. Οπότε η αποτύπωση του ειρωνικά ήταν η πιο δύσκολη.

Ο δάσκαλος μου με καθόρισε σε μεγάλο βαθμό (Angelo Verploegen) όσο αφορά την αντίληψη μου είναι κάτι που λέω συνέχεια! Επίσης, τα όνειρα που βλέπω, οι φίλοι μου, ο Charles Μingus, το Angel heart του Άλαν Πάρκερ, ο Κρίστιαν Σκοτ, η ψυχοθεραπεία, o David Lynch είναι μεγάλες πηγές έμπνευσης και δύναμης.

Στο Eightball θα παρουσιάσετε το άλμπουμ live. Τι πρέπει να περιμένει ο κόσμος που θα έρθει — κάτι που θα βιώσει μόνο εκείνη τη βραδιά;

Το ατού της μπάντας είναι ξεκάθαρα οι ζωντανές εμφανίσεις. Δε θέλουμε απλά να χορέψουμε τον κόσμο θέλουμε να τον ξε-κουνήσουμε!! Στο Eightball ο κόσμος μπορεί να περιμένει πολύ ενέργεια, ένταση και μια εμπειρία που λειτουργεί μόνο στο τώρα. Θα παίξουμε τραγούδια για πρώτη φορά ζωντανά, θα δώσουμε άλλες διαστάσεις σε κομμάτια που ήδη ξέρετε Ό,τι γίνει στο Eightball, θα μείνει στο Eightball.

Ζούμε σε μια εποχή όπου οι ανεξάρτητοι καλλιτέχνες παλεύουν για ορατότητα. Τι είναι το πιο κουραστικό και ποιο το πιο όμορφο κομμάτι αυτής της διαδρομής για εσένα;

Για μένα, το πιο κουραστικό κομμάτι είναι ξεκάθαρα τα social media. Είναι μια μικρή κατάρα: απαιτούν συνεχώς ενέργεια, μπορούν εύκολα να σε αλλοτριωσουν και, το χειρότερο, έχουν γίνει ένα αναγκαίο κακό. Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας συμμετέχει σε εκδηλώσεις απλώς για το «παρίσταμαι». Καταναλώνει ό,τι συμβαίνει χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για το περιεχόμενο· αρκεί μια ανάρτηση για να νιώσει στιγμιαία ότι αποκτά ταυτότητα και πως δεν είναι τόσο κενός μέσα τ@.
Από την άλλη, ο δημιουργικός χρόνος που περνάμε στο στούντιο, το ότι μπορούμε να εκφραστούμε, κάτι που δεν το θεωρώ καθόλου δεδομένο, οι συναυλίες και η άμεση επαφή με τον κόσμο είναι από τα πιο όμορφο πράγματα που υπάρχουν. Το να μοιραζόμαστε τη μουσική μας είναι για εμάς ένα παιδικό όνειρο που συνεχίζει να γίνεται πραγματικότητα.

Αν είχες την ευκαιρία να κάνεις μία συνεργασία χωρίς περιορισμούς, ποιος/ποια θα ήταν και τι θα δημιουργούσατε;

Το πρώτο άτομο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο George Clinton. Ειλικρινά, δε θα ήξερα τι να περιμένω από μια τέτοια συνεργασία και αυτό είναι που την κάνει τόσο συναρπαστική.

Ποιο είναι το επόμενο βήμα μετά το “Dancing Tooth”; Υπάρχει ήδη κάτι που ετοιμάζετε ή πρώτα θέλεις να… αναπνεύσεις;

Η στασιμότητα είναι ένας μικρός θάνατος ήδη με το που τελειώσαμε το Dancing Tooth συζητούσαμε τα επόμενα βήματα μας και τι κατεύθυνση θέλει να πάρει η μπάντα. Δεν επαναπαύομαι στο ότι μόλις κυκλοφόρησε ο δίσκος.
Ήδη έχουμε μπει στο στούντιο και ετοιμάζουμε καινούργια τραγούδια. Βρισκόμαστε σε πολύ παραγωγική φάση και γράφουμε συνεχώς ίσως μάλιστα έχουμε περισσότερο υλικό απ’ όσο μπορούμε να διαχειριστούμε. Το επόμενο βήμα έχει ήδη ξεκινήσει.

Με δύο back-to-back εμφανίσεις στις 26 και 27 Δεκεμβρίου, οι KAPTEN δεν κλείνουν απλώς μια επιτυχημένη χρονιά, αλλά θέτουν τα θεμέλια για την επόμενη. Το διήμερο live event αναμένεται να γεμίσει τη Θεσσαλονίκη με ρυθμό, συναίσθημα και την ιδιαίτερη ταυτότητα του συγκροτήματος, επιβεβαιώνοντας ότι το 2025 είναι μόνο η αρχή για όσα ετοιμάζουν. Αν κρίνουμε από όσα μοιράστηκαν στη συνέντευξή τους, οι KAPTEN δεν έρχονται απλώς να παίξουν — έρχονται να γράψουν ιστορία!