Αφγανιστάν: Τα χαλιά του πολέμου!
Όταν η τέχνη μιμείται τη ζωή

Κάθε χώρα απεικονίζει στα υφαντά της παραστάσεις από το περιβάλλον και την κουλτούρα της. Η φύση, η παράδοση και άλλα στοιχεία της εκάστοτε ανθρώπινης κοινωνίας εμφανίζονται να κοσμούν περίτεχνα τις μεγάλες επιφάνειες των χαλιών. Όμως στο Αφγανιστάν, μετά από την εισβολή των Σοβιετικών στην χώρα τη δεκαετία του '80, ορισμένες από τις τοπικές υφάντριες άφησαν τα κλασικά σχέδια και ξεκίνησαν να απεικονίζουν στοιχεία από τον πόλεμο. Αντί για ρυάκια, ζώα και τον ήλιο, στα χαλιά τους σχεδίαζαν όπλα, τανκς, ελικόπτερα και χειροβομβίδες.
Η παράδοση αιώνων άλλαξε και πλέον συμβαδίζει με την αιματηρή πραγματικότητα. Ένα τέτοιο «χαλί πολέμου» ανακάλυψε στο σπίτι ενός Ιταλού αρχιτέκτονα το 1995 ο Kevin Sudeith και αποφάσισε από τότε να ξεκινήσει τη συλλογή τους. Σύντομα άρχισε και την πώλησή τους, τόσο μέσα από το διαδίκτυο, όσο και σε υπαίθριες αγορές γύρω από την πόλη της Νέας Υόρκης, με τις τιμές να ξεκινούν από λίγες εκατοντάδες και να φτάνουν τα πολλές χιλιάδες δολάρια.
Βέβαια, μετά από την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου στους Δίδυμους Πύργους, ο Sudeith πίστεψε ότι η ζήτηση αυτών των υφαντών θα σταματήσει, όμως διαψεύστηκε, καθώς η ζήτηση άρχισε και πάλι, μετά από την εμφάνιση μιας νέας σειράς χαλιών, που είχαν θέμα ως θέμα το παραπάνω περιστατικό.
Και μπορεί με βάση την παράδοση, αυτά τα έργα τέχνης να κατασκευάζονται ως επί το πλείστον από γυναίκες, όμως οι συλλέκτες από τον δυτικό κόσμο μιλούν με μεσάζοντες, χωρίς έτσι να έχουν την ευκαιρία να γνωρίζουν ποιος ακριβώς ήταν ο κατασκευαστής των χαλιών, καθώς και πώς τα παρήγαγε. Το Υπουργείο Εργασίας των Η.Π.Α. πάντως κάνει λόγο για παιδική και καταναγκαστική εργασία σε αυτήν τη βιομηχανία, ενώ και ο Sudeith παραδέχεται ότι ούτε και ο ίδιος ποτέ έχει έρθει σε επαφή με κάποια από τις οικογένειες των Αφγανών που ασχολούνται με την κατασκευή τέτοιων υφαντών.