Πέθανε η μεγάλη ηθοποιός Αννα Συνοδινού
Απώλεια για το ελληνικό θέατρο

Δημοσίευση 7/1/2016 | 13:17
Η ¶ννα Συνοδινού έφυγε στα 88 της χρόνια, ενώ νοσηλευόταν σε ιδιωτική κλινική της Κυψέλης. Η υγεία της είχε επιδεινωθεί πολύ τα τελευταία χρόνια. Η κηδεία θα γίνει τη Δευτέρα, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Η ¶ννα Συνοδινού-Μαρινάκη γεννήθηκε στο Λουτράκι στις 21 Νοεμβρίου του 1927. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, πρώην Βασιλικού. Οι μεγαλύτερες θεατρικές της παρουσίες της είναι στις αρχαίες τραγωδίες «Αντιγόνη», «Ηλέκτρα», «Ανδρομάχη», «Ιφιγένεια», καθώς και στην αρχαία κωμωδία «Λυσιστράτη», πάντα σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Επίσης, έχει παίξει και σε ένα πλήθος θεατρικών έργων, κυρίως του Σαίξπηρ, καθώς και πολλών Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων, κατέχοντας σήμερα μια από τις πλέον εξέχουσες θέσεις των τραγωδών ηθοποιών του σύγχρονου Ελληνικού Θεάτρου.
Η ¶ννα Συνοδινού ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του Θεάτρου του Εθνικού Κήπου (πρώην Βασιλικού Κήπου), που εν τω μεταξύ καταργήθηκε. Επίσης, ήταν η ιδρύτρια του Θεάτρου του Λυκαβηττού, του οποίου για πολλά χρόνια υπήρξε θιασάρχισσα. Έχει λάβει μέρος σε πολλά ξένα Φεστιβάλ, όπως της Γαλλίας, Γιουγκοσλαβίας, Ιταλίας, Ρωσίας κ.ά. Από το 2004 δίδαξε αρχαίο δράμα στο Ωδείο Αθηνών.
Εξελέγη βουλευτής Α' Αθήνας με τη Νέα Δημοκρατία στις εκλογές του 1974, του 1977, του 1981, του 1985, του 1989.
Διετέλεσε υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών (1977-1981) και δημοτική σύμβουλος Αθηναίων το 1987-1989 με τον συνδυασμό «Νέα Εποχή» του Μιλτιάδη Έβερτ (8.945 σταυροί).
Παραιτήθηκε του βουλευτικού της αξιώματος τον Μάρτιο του 1990 κατά τη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Τότε, η βουλευτής των Οικολόγων Εναλλακτικών Μαρίνα Δίζη, όταν κλήθηκε να ψηφίσει άνοιξε ένα πανώ, το οποίο έγραφε «Φτάνει το θέατρο για το +1, τον Πρόεδρο και το νέφος». Η ενέργεια αυτή εξόργισε την ¶ννα Συνοδινού, που σε ένδειξη διαμαρτυρίας υπέβαλε την παραίτησή της τόσο από το βουλευτικό της αξίωμα, όσο και από το κόμμα της. Έκτοτε δεν ξανασχολήθηκε με την πολιτική.
Η ¶ννα Συνοδινού είχε τιμηθεί δύο φορές με το θεατρικό έπαθλο Κοτοπούλη, καθώς και με τον Σταυρό Ευποιίας Ελλάδος, του Ιππότη του Ντάνεμπρο της Δανίας, του Ιππότη της Ιταλικής Λεγεώνας, με το μετάλλιο της Πόλεως των Αθηναίων, καθώς και με το παράσημο του Κέδρου του Λιβάνου.