Γuμνή αλήθεια: H Lisa Ann εξηγεί πώς ξεπλένουν το βρώμικο χρήμα
Eξηγεί πώς γίνεται το μεγάλο ξέπλυμα

Δημοσίευση 5/4/2016 | 00:12
Ένας Ρώσος μεγαλέμπορος όπλων, μπόλικες "εταιρείες-φαντάσματα", αποκαλύψεις για offshore που συνδέονται με ξέπλυμα μαύρου χρήματος και μία ποpνοστάρ. Πώς συνδέονται όλα αυτά; Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε με τη μαζικότερη διαρροή εγγράφων όλων των εποχών στην οποία προχώρησε η Suddeutsche Zeitung, δημοσιεύοντας 11,5 εκατ. εμπιστευτικά έγγραφα, στα οποία αναγράφονται τα ονόματα εκατοντάδων ανθρώπων, με καταθέσεις σε υπεράκτιες εταιρείες (offshore) σ' όλο τον κόσμο. Και μετά τη δημοσίευση των πρώτων στοιχείων, άρχισαν και οι αναλύσεις αλλά και οι αναφορές σε προγενέστερα παραδείγματα διαφθοράς που φαίνεται να έχουμε ξεχάσει.
Στο παρακάτω βίντεο, η μετρ των ποpνογραφικών ταινιών, Lisa Ann, μας εξηγεί πώς λειτουργούν οι "εταιρείες-βιτρίνα" εντός των ΗΠΑ, με αφορμή των αποκάλυψη των Panama Papers.
Θυμίζουμε ότι η ίδια έχει ανακοινώσει την απόσυρση της από την ερωτική βιομηχανία αλλά συνεχίζει να κάνει βίντεο ερωτικών συμβουλών ενώ είναι και επαγγελματίας sportscaster. H Ann μιλά για τις εταιρείες που εντάσσονται στην κατηγορία "société écran" ή "shell companies" που στα ελληνικά αποδίδονται συνήθως σαν "εταιρείες-κέλυφος". Στην πατρίδα της ευδοκιμούν πολλές.
Πρόκειται για εικονικές στην ουσία εταιρείες, που ιδρύονται συνήθως σε "φορολογικά καταφύγια" για να καλύψουν παράνομες κατά βάση, δραστηριότητες. Δεν λειτουργούν ούτε παράγουν προϊόντα ή υπηρεσίες. Είναι επίσης εταιρείες εισηγμένες στο χρηματιστήριο, αλλά με χαμηλή δραστηριότητα και χαμηλές τιμές των μετοχών τους. Αποτελούν στόχο εξαγοράς από άλλες εταιρείες οι οποίες επιθυμούν να εισαχθούν στο χρηματιστήριο.
Οι πολυεθνικές και οι μεγαλοεπενδυτές χρησιμοποιούν εταιρείες-κελύφη στις Βερμούδες ή στις Βρετανικές Παρθένους Νήσους ως οχήματα για να ελαχιστοποιήσουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις.
Στη Βρετανία και στις ΗΠΑ, εταιρείες-κελύφη, έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως, σύμφωνα με ακτιβιστικές οργανώσεις, για παράνομες πρακτικές. Σύμφωνα με τον Economist, μέσω των διασυνδέσεών του με offshore κέντρα που είναι πρώην αποικίες ή κτήσεις του Βρετανικού Στέμματος (Isle of Man, Guernsey), το City του Λονδίνου απορροφά τεράστια ποσά σε καταθέσεις και χρηματοδοτεί έτσι ποικίλες δραστηριότητες των μεγάλων τραπεζών και άλλων χρηματοπιστωτικών εταιρειών.
Αναφέρει η Lisa Ann για λογαριασμό του Fusion:
"Έστω ότι είμαι ένα νέο κορίτσι στην ποpνοβιομηχανία και χρειάζομαι τη δουλειά άμεσα. Συμφωνώ να κάνω την ταινία για έναν παραγωγό ονόματι Randy Wild. Αλλά ο παραγωγός δεν με πληρώνει. Έχω υπογράψει ένα συμβόλαιο με την εταιρεία του, την Cock and Pull Pictures. Παίρνω το αυτοκίνητο μου και πηγαίνω στη διεύθυνση που αναγράφεται στο συμβόλαιο. Αλλά εκεί δεν υπάρχει γραφείο. Είναι ένας άδειος χώρος εκεί που κάποτε ήταν ένα Mall. Πουθενά ο Randy. Ψάχνω περισσότερο την εταιρεία, και το όνομα του Randy δεν συνδέεται με την Cock and Pull Pictures. Δεν αναγράφεται πουθενά στο συμβόλαιο και στο καταστατικό. Στο καταστατικό δεν αναγράφεται κανένα όνομα Άρα, δεν μπορώ να του κάνω μήνυση. Μπορώ να κάνω μήνυση μόνο σε αυτό το άδειο parking του πάλαι ποτέ Mall. Για την ακρίβεια, δεν υπάρχει Randy Wild. Έστω ότι ψάχνω παραπάνω για να δω σε ποιον ανήκει αυτή η εταιρεία. Μου λένε απλά πως αυτές οι πληροφορίες δεν παρέχονται. Γιατί είναι μια ανώνυμη "εταιρεία-κέλυφος". Με κανέναν τρόπο δεν μπορείς να μάθεις ποιος είναι ο νόμιμος ιδιοκτήτης της και ποιος την έχει ιδρύσει. Αυτή ήταν μια υποθετική ιστορία που μοιάζει με αντίστοιχες του χώρου της ποpνοβιομηχανίας.
Αλλά ας μιλήσουμε για μια αληθινή υπόθεση. Ας μιλήσουμε για τον Insert Viktor Bout (Βίκτορ Μπουτ). Ποιος είναι ο κύριος; Ένας λαθρέμπορος από τη Ρωσία που κάνει δουλειές με τους Ταλιμπάν και έχει επενδύσει τα λεφτά του στη Φλόριντα. Στο Ντέλαγουερ και στο Τέξας σε 12 εταιρείες τύπου "shell companies". Για πολλά χρόνια δεν μπορούσαμε να τον βρούμε. Όσο και να προσπαθούσαμε, με κάποιον τρόπο ο Bout δεν φαινόταν να συνδέεται επίσημα με αυτές τις εταιρείες-φαντάσματα. Δεν μπορούσαμε να ακολουθήσουμε το χρήμα. Ευτυχώς, οι αρχές των ΗΠΑ συνέλαβαν τον τύπο στην Μπανγκόκ αφού πρώτα του την "έστησαν" με ψεύτικη δοσοληψία. Σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ δεν χρειάζεται να υποβάλλει κανείς την επιχείρηση του με το όνομα του, καλύπτεται από τον νόμο. Γραφεία δικηγόρων καλύπτουν τους απατεώνες με διαμεσολαβητές που κάνουν εκείνοι τη "βρώμικη" δουλειά και τα μεγάλα κεφάλια δεν αποκαλύπτονται. Φοροδιαφεύγουν και παρανομούν καλύπτοντας τις απάτες τους. Όλοι νομίζουν πως η ποpνοβιομηχανία είναι βρώμικη, αλλά για λάθος λόγο".
Ο γεννημένος στο Τατζικιστάν διαβόητος Ρώσος αποτέλεσε την πηγή της έμπνευσης για την ταινία του Άντριου Νίκολ, "Ο κυρίαρχος του Παιχνιδιού", όπου ο Νίκολας Κέιτζ υποδυόταν έναν μυθοπλαστικό χαρακτήρα, τον Γιούρι Ορλόφ, ο οποίος βασιζόταν στην περσόνα του Μπουτ.
Πώς συνελήφθη
Πράκτορες της υπηρεσίας κατάφεραν να διεισδύσουν στην οργάνωση του Μπουτ προσποιούμενοι τους αντάρτες των Ενόπλων Επαναστατικών Δυνάμεων της Κολομβίας. Χρησιμοποίησαν τουλάχιστον τρεις πληροφοριοδότες προκειμένου να φτάσουν σε αυτόν και ο Μπουτ συμφώνησε να πουλήσει στους FΑRC όπλα αξίας εκατομμυρίων δολαρίων. Τα όπλα θα μεταφέρονταν στην Κολομβία αεροπορικώς και θα ρίχνονταν με αλεξίπτωτα στις περιοχές που ελέγχουν οι FΑRC. Το μόνο που απέμενε ήταν να συναντηθεί ο ίδιος ο Μπουτ με αυτόν που του παρουσίασαν ως "κομαντάτε".
Η συνάντηση συμφωνήθηκε να γίνει στην Μπανγκόκ, οι αμερικανικές ενημέρωσαν τις ταϊλανδικές και λίγες ώρες μετά την άφιξή του από τη Μόσχα, ο Μπουτ συνελήφθη στο εστιατόριο πολυτελούς ξενοδοχείου.
Ο Μπουτ διέμενε στη Μόσχα με τη γυναίκα του Άλα και τον πατέρα της Ζουίγκιν, ο οποίος κάποτε κατείχε υψηλότατη θέση στην KGB αλλά έκανε το λάθος λόγω του ιλιγγιώδους τιμήματος, που είχε κλείσει η συμφωνία με τους Κολομβιανούς αντάρτες να κάνει χρήση ενός από τα πέντε διαβατήρια που έχει στην κατοχή του και να ταξιδέψει μέχρι την Ταΐλάνδη.