Σαν σήμερα: Η Sony ρίχνει στην αγορά την πρώτη συσκευή βίντεο

Η ιστορία του βίντεο ξεκίνησε σχεδόν από την κυκλοφορία της τηλεόρασης. Όχι σαν συσκευή αλλά σαν ιδέα. Μόλις η τηλεόραση ξεκίνησε το ταξίδι της σαν εφεύρεση, δημιουργήθηκε η ανάγκη για εγγραφή της εικόνας, ώστε να μπορείς να ξαναδείς το αγαπημένο σου πρόγραμμα, όσες φορές κι αν ήθελες. Όμως το κενό ανάμεσα στην εφεύρεση της συσκευής της τηλεόρασης (στην πιο εμπορική μορφή της) και του βίντεο, διήρκησε περίπου 40 χρόνια.

Η πρώτη προσπάθεια για την κατασκευή βίντεο, έγινε το 1951, όταν ο Τσαρλς Γκίνσμπουργκ και η ερευνητική ομάδα της Ampex κατάφερε να βιντεοσκοπήσει ζωντανή εικόνα από κάμερα και να την μεταφέρει στην ταινία μιας συσκευής εγγραφής βιντεοταινίας, από μπομπίνα σε μπομπίνα (reel-to-reel). Από τότε υπήρξαν διάφορες παραλλαγές της εφεύρεσης.

Η Ampex κατάφερε πέντε χρόνια αργότερα, το 1956, να κατασκευάσει μια μεγάλη συσκευή βιντεοσκόπησης με την ταινία να έχει μέγεθος 2 ιντσών. Αν και το Ampex VRX-1000 βγήκε τελικά στην αγορά, η υψηλή του τιμή, που έφτανε τις 50.000 δολάρια, έβαζε απαγορευτικό στην οικιακή χρήση. Πουλήθηκε λοιπόν κατά κύριο λόγο σε κανάλια της τηλεόρασης, ώστε να διευκολύνει την επιλογή των προγραμμάτων αλλά και τις λεγόμενες «επαναλήψεις». Αλλά η συσκευή ήταν από μόνη της τεράστια για οποιαδήποτε διαφορετική χρήση.

H Ampex VRX-1000

Το 1959 και το 1963, η Toshiba και η Phillips κατάφεραν να μικρύνουν κάπως το μέγεθος της συσκευής, με την κατασκευή της ελικοειδούς μπομπίνας και την καταγραφή της εικόνας από ταινία σε ταινία.

Όμως το πρώτο βίντεο που ήταν συμβατό με την οικιακή χρήση, ήρθε στις 7 Ιουνίου του 1965 από την Sony. Μικρότερο σε μέγεθος, και φτηνότερο (όχι για όλους), αφού κόστιζε 995 δολάρια. Η συσκευή CV-2000 με μισή ίντσα μέγεθος ταινίας, ξεκίνησε σιγά σιγά να έχει εμπορική επιτυχία, με την Sony να την διαφημίζει με κάθε τρόπο. Αυτή η εμπορική επιτυχία, της έδωσε την δυνατότητα να εξελίξει το μοντέλο οικιακής χρήσης, ώστε έξι χρόνια αργότερα, το 1971, να αρχίσει την πώληση συσκευών εγγραφής βιντεοκασέτας (VCR), που είχε πάνω - κάτω την μορφή που μάθαμε έως τις αρχές τις δεκαετίας του 2000, όταν και αντικαταστάθηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου από τα DVD players.

H Sony CV-2000

Το πρώτο VCR της Sony

Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’80, δυο ήταν οι κύριοι ανταγωνιστές όσον αφορά στο format των βιντεοκασετών. Ο «πόλεμος» μεταξύ Betamax (Sony) και VHS (JVC) βρήκε νικητή την δεύτερη, με το format της συγκεκριμένης βιντεοκασέτας να επικρατεί και να γίνεται συνώνυμό της βιντεοκασέτας από τις αρχές της δεκαετίας του ’90.

Το 1997, έρχεται το DVD και το 2006, το Blu-Ray. Σε συνδυασμό με την τεχνολογική εξέλιξη των υπολογιστών, το βίντεο δεν  τα κατάφερε αρχικά να συνεχίσει, μέχρι που αποσύρθηκε από την παραγωγή. Πλέον τα βίντεο και οι κασέτες έχουν γίνει συλλεκτικά, με το ποσοστό των Αμερικάνων (ειδικότερα σε μη αστικά κέντρα) που έχουν συσκευή βίντεο στο σπίτι τους, να φτάνει το 58% του συνολικού πληθυσμού! Η μόδα που έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια, με την συλλογή της βιντεοκασέτας (που μερικές φτάνουν σε πολύ υψηλές τιμές), έχει επαναφέρει την βιντεοκασέτα στην ζωή, με το μέλλον να δείχνει πως δεν θα εξαφανιστεί τόσο εύκολα. Κι αυτό, γιατί πολύς κόσμος βρίσκει καλή την digital εικόνα αλλά προτιμά την αισθητική του VHS. Όπως συμβαίνει τελευταία και με τα βινύλια - δίσκους αλλά και τις ηχητικές κασέτες.

Το βίντεο έχει γίνει πλέον μια καθημερινή ανάγκη (βλ. YouTube) και με την ανάπτυξη του Internet μπορεί να ταξιδεύει πολύ γρήγορα. Όμως οι ρομαντικοί προτιμούν τα πιο αθώα χρόνια της βιντεοκασέτας. Οι εταιρείες (μαζί και η Sony, που ξεκίνησε την διαδρομή στις 7 Ιουνίου του 1965), σκέφτονται πλέον όλες τις επιλογές τους...