Αυτοί που δουλεύουν τις γιορτές

Τα Χριστούγεννα για τους περισσότερους είναι ευκαιρία για οικογενειακές και φιλικές συγκεντρώσεις. Γύρω από ένα τραπέζι μαζεύονται συγγενείς και φίλοι φορώντας τα γιορτινά τους, ανταλλάσουν δώρα και απολαμβάνουν το χρόνο που μπορούν να περάσουν με αγαπημένα τους πρόσωπα, επειδή δεν εργάζονται αυτές τις μέρες.

Όμως, τις ημέρες που εμείς δεν εργαζόμαστε, υπάρχουν κάποια επαγγέλματα που δουλεύουν περισσότερο, και που στερούνται τις γιορτές όπως τις ξέρουμε εμείς. Μιλήσαμε με κάποιους επαγγελματίες που μας εκμυστηρεύτηκαν πως είναι τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά δουλεύοντας.

Παναγιώτα 44 ετών, υπάλληλος στο καζίνο

"Φέτος κλείνω 9 χρόνια σαν υπάλληλος στο καζίνο, 9 συνεχόμενα Χριστούγεννα που περνάω τις γιορτές μακριά από την οικογένειά μου. Την πρώτη χρονιά μου φάνηκε βουνό, να λείπω από το σπίτι, καθότι μητέρα, ήταν πολύ δύσκολο να λείπω από το σπίτι, όταν τα παιδιά ήταν ακόμη μικρά. Τα Χριστούγεννα είναι για τα παιδιά, το να βλέπεις μικρά παιδιά να χαίρονται με τα κινούμενα σχέδια και να σε παρακαλάνε για ένα γλυκό, δεν συγκρίνεται με όλα τα λεφτά του κόσμου. Για να ξεπεράσεις το μείνε του μικρού σου γιου, θέλει δύναμη που δεν είχα, για αυτό και τη πρώτη χρονιά έκλαιγα συνέχεια. Τώρα έχω συνηθίσει, το καλό είναι ότι τόσα χρόνια, οι συνάδελφοι έχουν γίνει και αυτή οικογένεια, και προσπαθούμε όλοι να φτιάξουμε το κέφι μας". 

Στην ερώτηση αν τις γιορτές ο κόσμος παίζει περισσότερο, γέλασε λέγοντας πως "για τη πλειονότητα των επισκεπτών είναι απλώς μια ακόμη μέρα".

Βασίλης 61 ετών, οδηγός ταξί

Ο κύριος Βασίλης, όταν του ζήτησα να μιλήσει για τις γιορτές, με κέρασε τσιγάρο. Όταν του είπα "όχι ευχαριστώ", επέμενε λέγοντας πως το τσιγάρο το ξεκίνησε Χριστούγεννα, από τη μοναξιά που ένιωθε εκείνη τη νύχτα.  Όπως καταλαβαίνετε άναψα να του κάνω παρέα. "Τα πρώτα δύο χρόνια αρνιόμουνα πεισματικά να δουλέψω Πρωτοχρονιά, ήθελα να είμαι με την οικογένεια μου, αλλά εκείνη τη μέρα μπορείς να βγάλεις όσα βγάζεις σε 5 μέρες δουλειάς. Οπότε με τα χρόνια τα λεφτά, κάνανε τη δουλειά τους. Τα Χριστούγεννα είναι ευκόλότερα από την Πρωτοχρονία μας λέει. Εκείνη τη μέρα των Χριστουγέννων όλοι βιάζονται, τρέχουν σαν τρελοί, μιλάνε στο κινητό με τις ώρες, δεν υπάρχεις για αυτούς, απλά οδηγάς. Τη Πρωτοχρονιά όμως, είναι δύσκολα, θες να πιεις ένα ποτήρι κρασί με την γυναίκα σου, να ευχηθείς 'καλή χρονιά' την ώρα που πρέπει, όχι την επόμενη. Παρόλο που περνούν τουλάχιστον δέκα διαφορετικές παρέες εκεινή την νύχτα εσύ αισθάνεσαι μόνος. Στο αφελές μου σχόλιο 'έχεις το τηλέφωνο να ευχηθείς', μου απάντησε κοφτά "Εσύ από το τηλέφωνο αγαπάς; Κρίμα και σε συμπάθησα". Ωραίος τύπος ο κύριος Βασίλης, ζητάει συγγνώμη από το μικρό του γιο που τον έβαλε στη δουλειά, μακάρι να ήταν αλλιώς τα πράγματα" λέει.

Χρήστος, πλέον και επίσημα συνταξιούχος οδηγός λεωφορείου 65

"Δεν έκανα πολλές γιορτές πάνω στο τιμόνι, αλλά όλες τις θυμάμαι. Δύο δεν θα τις ξεχάσω ποτέ, στη μία ήμουν μάρτυρας ενός τροχαίου - ανήμερα Χριστουγέννων, δυο πιτσιρίκια με μηχανάκι έπεσαν και χτύπησαν άσχημα, ακριβώς μπροστά μου. Η μικρή φώναζε και παρακαλούσε να καλέσουμε τη μαμά της. Αυτό είναι οι γιορτές, τα παιδιά σου, η μάνα σου, η γυναίκα σου. Ούτε να βγω με νοιάζει, ούτε τα φώτα, το μόνο που με νοιάζει είναι τα χέρια των δικών μου να με αγκαλιάσουν και να μου πουν 'Καλά Χριστούγεννα'. Η δεύτερη δυσκολότερη χρονιά, ήταν όταν 11.30 το βράδυ, ανήμερα Χριστουγέννων, ένα ζευγάρι ηλικιωμένων, περίμενε στη στάση, και όταν επιβιβάστηκαν, το μόνο που ζήτησαν ήταν να ανεβάσω τη θέρμανση. Ήρθαν μαζί μου ως το τέρμα των λεωφορείων, και όταν φτάσαμε ρώτησαν πότε θα είναι το επόμενο δρομολόγιο. Για κακή τους τύχη ήταν το τελευταίο. Όμως οι συνάδελφοι μου, δεν τους άφησαν έτσι, ό,τι είχαν στο σταθμό, τους το κεράσαμε, ένα ποτήρι ρετσίνα , γλυκά, και ότι βγάζουν τα μηχανήματα με τα έτοιμα τρόφιμα. Πιο πλούσια Χριστούγεννα δεν έχω δει, τίποτα δεν χρειαζόμαστε φίλε μου, τίποτα, τον άνθρωπό μας μόνο".

Παναγιώτης 32, σώματα ασφαλείας

Όταν δουλεύεις για την ασφάλεια των άλλων, δεν κοιτάς ούτε το ρολόι σου, ούτε το ημερολόγιο σου. Τα Χριστούγεννα οι ανάγκες για φύλαξη και συνεχή παρουσία στους δρόμους είναι ακόμα μεγαλύτερη. Αυτό που διαφέρει από άλλα επαγγέλματα, είναι ότι μετά κάποιες υπηρεσίες, ο συνάδελφος σου είναι και οικογένεια σου. Είναι τόσο έντονες οι στιγμές στη δουλειά, που δενόμαστε περισσότερο από άλλα επαγγέλματα. Σαφώς και μας λείπει η οικογενειακή θαλπωρή και οι συγκεντρώσεις με φίλους σε σπίτια, αλλά είμαστε και τυχεροί γιατί εκείνη την ημέρα κυκλοφορεί στους δρόμους, πάρα πολύς κόσμος και ξεχνιόμαστε.