Γειτονιές που θυμίζουν νησί: Πλάκα ‑ Αθήνα

Τριγυρίζοντας στα στενά του κέντρου της Αθήνας, μέσα στα μουντά χρώματα των κτιρίων και σε μερικά στενά που πολλοί γκρινιάζουν για την εγκατάλειψή τους, φτάνεις κάποια στιγμή σε μια όαση, σε μια περιοχή χωρίς άσφαλτο, με λευκά σπίτια, που παραπέμπει αυτόματα σε κυκλαδίτικο νησί.

Είναι η Πλάκα, η περιοχή κάτω από την σκιά της Ακρόπολης. Και πως να μην είναι κυκλαδίτικου ρυθμού, αφού στην περιοχή υπάρχουν και τα Αναφιώτικα, τα οποία κτίστηκαν από εργάτες από την Ανάφη, που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα.

Η πλακόστρωτη συνοικία απλώνεται από την συνοικία Μακρυγιάννη μέχρι και το Μοναστηράκι, με τα κοντά σπιτάκια, με τα κρεμασμένα φώτα από δυο μικρά μπαλκονάκια που βρίσκονται αντίκρυ σαν να συζητούν, και τα μαγαζιά, με τα εποχιακά και τουριστικά είδη, που σε κάνουν να αισθάνεσαι πως ξέφυγες από το πολύβουο κέντρο.

Από το βάθος, ανάμεσα από τις ταβέρνες με την μεσογειακή κουζίνα, ξαφνικά ακούγεται ένα τραγούδι του Γρηγόρη Μπιθικώτση από μια λαϊκή ορχήστρα που παίζει στην πλατεία Φιλομούσου Εταιρίας:

Κάντε υπομονή κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός
Κάντε υπομονή, μια λεμονιά ανθίζει στη γειτονιά...

Ο ουρανός είναι γαλανός και αντικαθιστά την απουσία της θάλασσας, το αεράκι από τον λόφο της Ακρόπολης σε χαϊδεύει γλυκά και σου προκαλεί μια αίσθηση παντοδυναμίας, σε κάνει να αισθάνεσαι πως βρίσκεσαι πράγματι στην «Συνοικία των Θεών», που μπορεί να σε μεταφέρει νοερά σε όποιο μέρος της Ελλάδας επιθυμείς...