Corpo, To The Abyss, Holy Father: Μια τριλογία βασισμένη στην Θεία Κωμωδία του Δάντη Αλιγκιέρη

H πρώτη θεατρική παραγωγή της ERGO είναι μία τριλογία που βασίζεται στην Θεία Κωμωδία του Δάντη Αλιγκιέρι και εξελίσσεται μέσα από τρία επεισόδια CORPO | TO THE ABYSS | HOLY FATHER τα οποία αντιστοιχούν στην Κόλαση, το Καθαρτήριο και τον Παράδεισο. Η Θεία Κωμωδία είναι ένα εμβληματικό έργο.

Η παραστάσεις CORPO | TO THE ABYSS | HOLY FATHER αναμετρούνται με τη Θεία Κωμωδία και με τις έννοιες που ο Δάντης μας μεταβιβάζει μέσα από το έργο του.

« O Δάντης Αλιγκιέρι κατέγραψε την διαδρομή του στον Κάτω Κόσμο, στο Καθαρτήριο και στον Παράδεισο προσφέροντας ζωντανές εικόνες, αισθήσεις και τοπία. Σε κάθε επεισόδιο δεκατρία σώματα και πέντε μουσικοί θα φέρουν την ατμόσφαιρα αυτής της διαδρομής στο Σύγχρονο Θέατρο. Μία σκήνη που περιστρέφεται και σώματα που αναδύονται ξαφνικά. Ένας βομβαρδισμός από μουσική, σιωπή και έντονη σωματικότητα. Οι εικόνες και τα τοπία της Θείας Κωμωδίας μετατρέπονται σε αισθήσεις, ποιότητες, ήχους και μουσική. Το κοινό δεν θα δει σώματα να καίγονται, άλλα θα νιώσει την φωτιά να φλέγεται» Antonia Economo.

H Θεία Κωμωδία αποτελείτε από τρία εξίσου καταλυτικά μέρη. Ο Δάντης κατασκεύασε ένα μετά θάνατον, θα το έλεγε κανείς σύμπαν, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.

Με μία εξαιρετικά αυστηρή και αυθαίρετη πρόθεση, δημιούργησε ένα συνεπές ταξινομικό σύστημα με βάση του οποίου όρισε την τιμωρία της Κόλασης η την επιβράβευση του Παραδείσου ιστορικών και καθημερινών προσώπων της εποχής του μετά θάνατον, ανάλογα με το πως ο καθένας τους είχε επιλέξει να ζεί την ζωή του και να ορίσει τον εαυτό μέσα σε αυτήν και απέναντι στους άλλους.

CORPO
Μέρος της τριλογίας CORPO | TO THE ABYSS | HOLY FATHER
“…all hope abandon, yee who enter here.”
Dante Alighieri, Canto III.1–7, Inferno, Divina Commedia.

Έξαφνου ένας ήρεμος και υπεροπτικός, αλλά παράλληλα έντρομος Δάντης. Ένας εκλεκτός μάρτυρας που επιλέχθηκε να καταγράψει τα εκτρώματα της Κολάσεως και ελπίζει να μπορέσει να θυμηθεί το ταξίδι του όταν τελειώσει. Ο ποιητής οδηγείται από τον Βιργίλιο μέσα απο την Κολαση και το Καθαρτήριο για να φτάσει στην αγαπημένη του Βεατρίκη.

Στο CORPO λοιπόν ο Βιργίλιος είναι η ίδιοι οι μουσικοί πάνω στη σκηνή και προσφέρει μουσικές και ηχητικές λύσης ως φωνή και σύμβουλος της νόησης και του σωστού δρόμου στο ταξίδι του Δαντη. Βρισκόμαστε ακριβώς κάτω από την Ιερουσαλήμ και ο Δάντης μαζί με τον Βιργίλιο κατεβαίνουν στο κέντρο της γης όπου και θα βρουν τον Εωσφόρο. Η γη, η μάλλον η γείωση, και η κατάβαση σαν στοιχεία είναι κεντρικά στην ατμόσφαιρα του CORPO.

CORPO στα ιταλικά σημαίνει «σώμα» καθότι τα βασανιστήρια είναι σωματικά και προς έκπληξη μας οι πεθαμένοι έχουν σάρκα και οστά στη Θεία Κωμωδία του Δάντη. Έχουν καταδικαστεί στην Κόλαση γιατί εν ζωή επέλεξαν να ακολουθήσουν τα πάθη και τα θέλω της σάρκας αντί για της επιλογές του νου. Το CORPO στοχεύει στην εξωτερίκευση αυτού του χάους και αυτής της αντίθεσης αναμεσά στην τάξη και αταξία.

Ο κύκλος. Οι ενεά κύκλοι της Κολάσεως. Η κυκλική ροή τον βασανιστηρίων. H έννοια του κύκλου, και ό, τι συμβολισμό φέρει αυτός, είναι κομβική στην Κόλαση του Δάντη, και εφαρμόζεται από τον ποιητή και μεταφορικά και κυριολεκτικά στη δομή αυτής της Αβύσσου.

Στο CORPO o κύκλος, η ακόμα καλύτερα, η «λούπα» αποτελούν λέξεις κλειδιά. Τα βασανιστήρια, που αντιστοιχούν σαν μεταφορές, ακόμα και υπερβολικές, στην κάθε αμαρτία, εκτελούνται με την ίδια συχνότητα και ένταση αιώνιος, μέχρι την Θεία Δίκη, κυκλικά λοιπόν και όχι γραμμικά. Δεν υπάρχει μια αρχή μια μέση και ένα τέλος σε αυτά και καμία κορύφωση.

Οι αμαρτωλοί δεν μπορούν να βιώσουν λιγότερο η περισσότερο πόνο, εκτίοντας την ποινή τους σχεδόν επαναλαμβανόμενα. Τα σώματα των χορευτών είναι τα σώματα των αμαρτωλών βασανισμένων. Εφόσον είναι νεκροί, οι αμαρτωλοί έχουν αποκτήσει ένα αιώνιο σώμα το οποίο δεν μπορεί να υποστεί ολική φθορά. Δεν είναι άυλες ψυχές η πνεύματα.

Ο πόνος των βασανιστηρίων είναι σωματικός και οι ίδιοι δεν μπορούν να βιώσουν καθοριστική σωματική εξάντληση απέναντι σε αυτόν. Οι βασανισμένοι αμαρτωλοί υποφέρουν ουρλιάζουν και αντιδράνε στον πόνο του βασανιστήριού ο όποιος είναι μόνιμα στο έπακρον.

Συνεπώς τα σώματα των χορευτών και η κίνηση τους είναι διαρκώς σε σωματική ένταση και επίθεση, στα όρια, σαν αναλογική σωματική απάντηση στον μόνιμο πόνο που υφίστανται. Ακόμα και όταν ηρεμούν επικρατεί μια φλεγόμενη εσωτερική ενέργεια.

TO THE ABYSS
Μέρος της τριλογίας CORPO | TO THE ABYSS | HOLY FATHER
“This mountain’s of such sort
that climbing it is hardest at the start;
but as we rise, the slope grows less unkind…”
Dante Alighieri, Canto IV, 88-95. Purgatory, Divine Comedy

Πόνος και λιγμοί. Και επιτέλους… ελπίδα. Ανεβαίνοντας το βουνό.

HOLY FATHER
Μέρος της τριλογίας CORPO | TO THE ABYSS | HOLY FATHER
[Beatrice]: "All things, among themselves,
possess an order; and this order is
the form that makes the universe like God….”
Dante Alighieri, Canto I. 103-114. Paradiso, Divine Comedy

Πλανήτες στον ουρανό. Άγγελοι. Φώς. Εσωτερική και αιώνια δύναμη. Ενάντια στη βαρύτητα. Που είναι ο Πατέρας? Και να που έρχεται...η Βεατρίκη.