Ο παράλογος μύθος που συνοδεύει τα σκυλιά Αγίου Βερνάρδου

Τι είναι το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε για σκύλο ράτσας Αγού Βερνάρδου; Το τεράστιο μέγεθος μάλλον. Και δεύτερο; Αν όχι ο Μπετόβεν της γνωστής ταινίας, τότε μάλλον εκείνο το διάσημο βαρελάκι που κρέμεται στο λαιμό του γεμάτο με μπράντι για όσους διασώζει. Ε, αυτό λοιπόν, ξεχάστε το!

Οι σκύλοι του Αγίου Βερνάρδου δεν έφεραν ποτέ πάνω τους βαρέλια με μπράντι.

Η αποστολή αυτών των σκύλων είναι αυστηρά  διασωστική - εκτός των άλλων η χορήγηση μπράντι σε κάποιον με υποθερμία είναι καταστροφική-, όμως οι τουρίστες πάντα γοητεύονταν από την ιδέα, και έτσι οι σκύλοι συνεχίζουν να ποζάρουν με ένα βαρέλι δεμένο στο λαιμό τους.

Το βαρέλι με μπράντι ήταν ιδέα του νεαρού Άγγλου καλλιτέχνη Σερ Έντγουιν Λάντσηρ (1802-73), ο οποίος είχε την εύνοια της βασίλισσας Βικτωρίας. 

Το 1831 ζωγράφισε έναν πίνακα με τίτλο Αλπικοί Μολοσσοί που επαναφέρουν στη ζωή έναν ταλαίπωρο ταξιδιώτη, ο οποίος απεικόνιζε δύο σκύλους του Αγίου Βερνάρδου. Ο ένας εκ των δύο είχε κρεμασμένο γύρω από το λαιμό του μια μινιατούρα βαρελιού με μπράντι, λεπτομέρεια την οποία είχε προσθέσει ο καλλιτέχνης επειδή τη θεώρησε «ενδιαφέρουσα». Έκτοτε οι σκύλοι του Αγίου Βερνάρδου ταυτίστηκαν με αυτή την εικόνα. Μάλιστα ο ίδιος ευθύνεται επίσης για την επικράτηση του ονόματος Άγιος Βερνάρδος (έναντι του Αλπικός Μολοσσός) για τη συγκεκριμένη ράτσα σκύλου.