Ο ανθρωποφάγος καρχαρίας που ενέπνευσε την ταινία «Τα σαγόνια του καρχαρία»
Ο φόβος και ο τρόμος των λουόμενων ήταν πραγματικότητα
Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΡΔΑΡΗΣ
Σχεδόν 60 χρόνια πριν από την μεταφορά του μυθιστορήματος "Jaws", γνωστό στην Ελλάδα ως "Τα σαγόνια του Καρχαρία", στην μεγάλη οθόνη ένας πραγματικός ανθρωποφάγος καρχαρίας είχε ταράξει τα νερά της ακτής του Νιου Τζέρσεϋ.
Ήταν 1 Ιουλίου 1916 και στο Beach Haven του Νιου Τζέρσεϋ η τουριστική περίοδος ήταν σε εξέλιξη. Οι παραλίες ήταν γεμάτες με με ανθρώπους που έκαναν ηλιοθεραπεία και ο ωκεανός με κολυμβητές, αλλά αυτή η μέρα θα ήταν διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη.
Ένας νεαρός απόφοιτος που ονομαζόταν Charles E. Vansant, κάτοικος του Beach Haven, πέθανε αφού δέχτηκε επίθεση από καρχαρία ενώ κολυμπούσε. Ένας ναυαγοσώστης τον έβγαλε και προσπάθησε να σταματήσει την αιμορραγία, αλλά ο Charles δεν μπορούσε να σωθεί. Οι επιστήμονες της περιοχής το έγραψαν ως ένα μοναδικό περιστατικό. Δεν θα μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερο λάθος.
Πέντε ημέρες αργότερα ο καρχαρίας ξαναχτύπησε. Το δεύτερο θύμα του ήταν ένας εργαζόμενος σε ξενοδοχείο ο Charles Bruder που κολυμπούσε αμέριμνος μαζί με φίλους στη θάλασσα. Το δεύτερο χτύπημα προκάλεσε ανησυχία στις περιοχές που έγιναν οι επιθέσεις όμως αυτό που θα συνέβαινε στην συνέχεια θα προκαλούσε πραγματικό πανικό.
Τριάντα μίλια μακρύτερα βόρεια στην μικρή πόλη του Matawan οι κάτοικοι ένιωθαν ασφάλεια αφού κάνανε μπάνιο σε ένα στενό παλιρροϊκό ρυάκι που περιστρεφόταν προς τον κόλπο. Κανένας καρχαρίας δεν είχε μπει ποτέ στο ρυάκι καθώς θα ήταν ασυνήθιστο για το είδος και επικίνδυνο.
Ένας συνταξιούχος καπετάνιος αλιευτικών σκαφών διασχίζοντας τη γέφυρα του Matawan είδε κάτι που φαινόταν σχεδόν αδύνατο, ένας τεράστιος καρχαρίας κατευθυνόταν προς την εσωτερική πλωτή οδό. Έτρεξε για να προειδοποιήσει τον κόσμο στην πόλη αλλά κανένας δεν τον πίστεψε.
Η συνέχεια ήταν δραματική αφού ο καρχαρίας επιτέθηκε σε ένα 11χρονο που κολυμπούσε μαζί με τους φίλους του. Η επίθεση ήταν τόσο σφοδρή που το αίμα πλημμύρισε στο νερό γύρω του τρομοκρατώντας τα υπόλοιπα παιδιά που τρέξανε στην πόλη να ζητήσουν βοήθεια.
Όταν έφτασαν δυο άνδρες να βοηθήσουν ήταν αργά αφού ο μικρός Lester Stillwell ήταν νεκρός με τον καρχαρία να επιτίθεται ακόμα στο άψυχο κορμί του. Παρόλα αυτά ένας από τους δυο άνδρες προσπάθησε να τραβήξει το σώμα του παιδιού με αποτέλεσμα να επιτεθεί ο καρχαρίας και σε αυτόν. Πέθανε λίγες ώρες αργότερα στο νοσοκομείο Monmouth του Long Branch.
Δυστυχώς δεν ήταν το τελευταίο θύμα του καρχαρία αφού μόλις μια ώρα μετά το περιστατικό επιτέθηκε σε ακόμα ένα αγόρι, τον 12χρονο Joseph Dunn, το οποίο μόνο επιβίωσε αλλά όχι χωρίς να χάσει ένα του πόδι.
Η εκδίκηση των κατοίκων δεν άργησε να έρθει. Η τυφλή τιμωρία ήταν γρήγορη αφού εκατοντάδες καρχαρίες πιάστηκαν και σφαγιάστηκαν ώσπου να βρεθεί ο καρχαρίας δολοφόνος, ένας τεράστιος καρχαρίας 3 σχεδόν μέτρων όπου στο στομάχι του είχε ακόμα 15 κιλά διαφόρων ανθρώπινων υπολειμμάτων.
Το όνομα που το δόθηκε ήταν "The Matawan Man-eater" και η ιστορία του ενέπνευσε μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες του Στίβεν Σπίλμπεργκ 60 χρόνια αργότερα.