Οι ξεχασμένοι Έλληνες στο Παμίρ
Οι πιο μακρινοί μας συμπατριώτες
Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος θα περίμενε ότι σε ένα υψόμετρο 4.000 μέτρων θα έβρισκε κάποιος απόγονους του Μεγάλου Αλέξανδρου; Κανείς για αυτό και η ιστορία των Ισκανταρί Παμίρσκι άργησε να έρθει στο φως. Στους πρόποδες του όρους Παμίρ στο Τατζικιστάν ζούνε εδώ και αιώνες μία φυλή που λατρεύει τον Μεγάλο Στρατηλάτη Αλέξανδρο, ''τον Θεό που ήρθε από τη Δύση'', όπως τον αποκαλούν..
Στη τοπική του διάλεκτο ο Μέγας Αλέξανδρος λέγεται Ισκαντάρ. και οι ιστορίες γύρω από αυτόν διαδόθηκαν στόμα με στόμα, μέσα στην ιστορία. Ο Αλέξανδρος όταν έφτασε στην περιοχή, δεν την κατέκτησε με βία, οι στρατηγοί του και οι υψηλόβαθμοι στρατιώτες του παντρεύτηκαν τις γυναίκες της περιοχής, αφήνοντας πίσω πολλούς απογόνους.
Ο συγκεκριμένος λαός ανακαλύφθηκε στην ουσία από τον ιστορικό ερευνητή και σκηνοθέτη, Δημήτρη Μανωλεσάκη. Το συγκεκριμένο μέρος όπως λένε οι ντόπιοι δεν γνώρισε ποτέ κατακτητή, εκτός από έναν, που σήμερα λατρεύεται σαν θεός. Τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Ισκαντάρ τους.
Τους εκπαίδευσε και τους έδωσε τα εφόδια για αντέξουν σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες στα κακοτράχηλα βουνά του Παμίρ.
Πρώτη φορά αναφέρονται ιστορικά από το Μάρκο Πόλο,και στα τέλη του 18ου αιώνα και συγκεκριμένα το 1895 ο Άγγλος στρατιωτικός Τζορτζ Ρόμπερτσον, κάνει λόγο για ένα λαό που είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλέξανδρου και δηλώνουν Έλληνες.
Αν πότε σχεδιάσετε ένα μακρινό ταξίδι βάλτε στη ατζέντα σας, καθώς ηοι ντόπιοι λένε πως το Παμίρ είναι η πιο όμορφη βεράντα της Γης.