Μέρκελ: Κομμάτι της ζωής μου η Ανατολική Γερμανία
Λέει πως είναι αυτονόητο το ενδιαφέρον των πολιτών για το παρελθόν της
Δημοσίευση 23/5/2013 | 00:00
Έπειτα από τη φωτογραφία που δημοσίευσε η γερμανική εφημερίδα Bild και στην οποία απεικονίζεται η ¶νγκελα Μέρκελ σε ηλικία 17 ετών με στολή και πηλίκιο της πολιτοφυλακής της DDR να περπατά χαμογελαστή δίπλα σε έναν αξιωματικό του Λαϊκού Στρατού, η Γερμανίδα καγκελάριος αποφάσισε να ξεκαθαρίσει μερικά θέματα όσον αφορά τη ζωή της στην Ανατολική Γερμανία.
«Τα 35 χρόνια που έζησα στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας είναι κομμάτι από τη ζωή μου», δήλωσε η Μέρκελ σε συνέντευξή της στο περιοδικό Stern που κυκλοφορεί αύριο.
Αναφερόμενη σε αποκαλύψεις σχετικά με τη ζωή και τη δράση της στην πρώην Ανατολική Γερμανία, η καγκελάριος είπε ότι θεωρεί αυτονόητο το ενδιαφέρον των πολιτών για το παρελθόν της και το απέδωσε στο γεγονός ότι πλησιάζουν εκλογές.
Η Μέρκελ είπε ότι δεν έχει αξιολογήσει αυτές τις εκδόσεις και απορρίπτει την κατηγορία ότι αποφεύγει να μιλά για τη ζωή της πριν από το 1989.
«Το έχω κάνει συχνά και πολύ ευχαρίστως», αντιτείνει και αναφέρεται στο βιβλίο συνεντεύξεων του Χιούγκο Μίλερ-Φογκ που κυκλοφόρησε το 2004.
«Ό,τι είχα δηλώσει τότε για τη συμμετοχή μου στη Νεολαία του κόμματος ισχύει και σήμερα. Δεν έχω να προσθέσω κάτι καινούργιο», τονίζει, επιμένοντας, εμμέσως, στην τοποθέτησή της ότι υπήρξε γραμματέας για θέματα Πολιτισμού και όχι Προπαγάνδας, όπως ισχυρίζονται πολλοί μελετητές της περιόδου.
«Η Νεολαία ήταν κομμάτι του συστήματος της ΛΔΓ, ναι, αλλά ταυτόχρονα και ένας χώρος για κοινή δράση, για επισκέψεις στο θέατρο, για συζητήσεις», αναφέρει η Καγκελάριος και καλεί όσους αναφέρονται στη ζωή άλλων ανθρώπων να κατανοούν και το ιστορικό πλαίσιο.
Μάλιστα, σημειώνει ως παράδειγμα ότι και η ίδια άργησε να αντιληφθεί τι σήμαινε η δράση του πρώην υπουργού Εξωτερικών και Αρχηγού των Πρασίνων της Γερμανίας Γιόσκα Φίσερ ως «μαχητής του δρόμου».
«Κάποιοι από το SPD και τους Πράσινους γελούσαν όταν έλεγα ότι ο Γιόσκα Φίσερ έπρεπε να μετανοήσει. Εξακολουθώ να διαφωνώ με τους «μαχητές του δρόμου», αλλά τώρα καταλαβαίνω ότι γελούσαν εν μέρει επειδή γνώριζαν ότι δεν είχα καμία εμπειρία από το φοιτητικό κίνημα», προσέθεσε.