Ο Αμερικανός που έπαιξε σε ταινία προπαγάνδας της Σοβιετικής Ένωσης
Το κίνητρό του ήταν ο έρωτας
Γράφει ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΑΣ
Τρία χρόνια πριν την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, ο πόλεμος προπαγάνδας ακόμα καλά κρατούσε μεταξύ της ίδιας και των ΗΠΑ. Κι αυτό συνέβη κυρίως λόγω μιας συγκεκριμένης ταινίας, το «The Man fron 5th Avenue». Το 90λεπτο ντοκιμαντέρ έδειξε πως η «Χώρα των ευκαιριών» ήταν στην πραγματικότητα γεμάτη από πόνο, ανεργία, άστεγους, επικεντρωμένο στην Νέα Υόρκη στους καταπιεσμένους κατοίκους της.
Το πιο εξοργιστικό απ’ όλα ήταν ότι σε αυτή πρωταγωνιστούσε ο Joseph Mauri, ένας τυπικός κάτοικος της Νέας Υόρκης, ο οποίος εμφανιζόταν σαν να είχε γίνει προδότης, κάνοντας άθλια σχόλια ανάμεσα σε πλάνα από κινηματογράφους ποpνό και σωρούς σκουπιδιών. Η εξιστόρηση είναι «μαγευτική» και σε κάποια στιγμή ο Mauri σταματάει μπροστά σε άστεγους για να πει ότι «οι Αμερικάνοι δεν έχουν ανθρώπινα δικαιώματα».
Καθ’ όλη τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ, ο Mauri εμφανίζεται ως ένας άνδρας που έχασε τη δουλειά του και το σπίτι του. Χωρίς ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας, περιπλανιόταν στους δρόμους και παρόλο που μπορεί να τον συμπονούσες, όπως αποδείχτηκε η ιστορία του ήταν προϊόν φαντασίας.
Σύμφωνα με το επίσημο επιχείρημα της ταινία, ο Mauri προσκλήθηκε στην ΕΣΣΔ, ύστερα από την έξωσή του που προβλήθηκε στον Τύπο. Οι Αμερικανοί που συνέδεαν τη Σοβιετική ένωση με τις ουρές για ψωμί, αλλά η ιστορία του Mauri είχε τέτοια επίδραση στις ΗΠΑ, που ώθησε πολλούς να του προσφέρουν χρήματα.
Παρολ’ αυτά, η ιστορία του προκάλεσε σχεδόν αμέσως υποψίες για απάτη. Οι δημοσιογράφοι υποστήριξαν ότι ο Mauri δεν είναι και δεν ήταν ποτέ άστεγος και είχε μια πολύ καλή δουλειά στου New York Times.
Ο ίδιος έδωσε την ίδια χρονιά μια συνέντευξη στην οποία προσπάθησε να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενάντια στις κατηγορίες, ότι δηλαδή ζούσε σε μια πολύ καλή συνοικία της πόλης σε ένα άνετο σπίτι. Όπως είπε ήταν οι παραγωγοί της ταινίας που τον σκιαγράφησαν ως άνεργο και άστεγο. Είπε τις δικές του δικαιολογίες και η ιστορία του παρέμεινε ασαφής μέχρι και τη δεκατιά του 2000.
Αν όντως δεν ήταν άστεγος, ποιος ήταν ο λόγος που παρουσίασε τον εαυτό του ως προδότη σε όλον τον κόσμο; Το 2004, το περιοδικό Time δημοσίευσε ένα άρθρο το οποίο έλεγε ότι ο 70χρονος πλέον Mauri είχε δώσει μια πλήρη ομολογία. Το κίνητρό του ήταν μια όμορφη ξανθιά γυναίκα που ονομαζόταν Anna Golubkova.
Όπως αποδείχτηκε ο Mauri προσπαθούσε να επιστρέψει στην ΕΣΣΔ, από τότε που οι αρχές της χώρας τον ανάγκασαν να σταματήσει την ερωτική σχέση που είχε με μια όμορφη γυναίκα. Το ντοκιμαντέρ του έδωσε τελικά την ευκαιρία που περίμενε.
Δεν ήταν σπάνιο κατά τον Ψυχρό Πόλεμο οι άντρες να προδίδουν τη χώρα τους για όμορφες Ρωσίδες. Άλλωστε οι Ρώσοι πράκτορες επιστράτευαν συχνά ελκυστικές γυναίκες για να ανοίξουν ρήγματα αφοσίωσης, ένα φαινόμενο που ονομάστηκε «honeytrap». Αλλά σε αυτήν την περίπτωση η KGB δεν ήξερε τα κίνητρά του Mauri. Πολύ αργότερα, εκμυστηρεύτηκε στην υπεύθυνη για τη διαχείριση της ιστορίας του, Iona Andronov, ότι το κίνητρό του ήταν να βρει την Anna.
H Andronov του υποσχέθηκε να τον βοηθήσει, αλλά η Anna είχε παντρευτεί μια φορά ήδη, είχε χωρίσει και ζούσε με έναν άλλον σύντροφο. Μιλώντας στους δημοσιογράφους ο Mauri είπε ότι «έδωσα τα πάντα για τον έρωτα της ζωής μου. Θα λατρεύω αυτόν τον έρωτα μέχρι να πεθάνω».
Πληροφορίες: thegrunge.com