Η γνωστή ηθοποιός που ήταν εθισμένη στις πλαστικές επεμβάσεις και ο τραγικός θάνατός της

Κατά τη διάρκεια της μακράς καριέρας της στο χώρο του θεάματος, η εμφάνιση της Ρίβερς άλλαξε δραματικά. Η σταρ του «Fashion Police» συχνά αστειευόταν με τις πλαστικές επεμβάσεις, «Μακάρι να είχα μια δίδυμη αδερφή, ώστε να ξέρω πώς θα έμοιαζα χωρίς πλαστικές επεμβάσεις».

Η καριέρα ήταν αναμφισβήτητα τεράστια. Κωμικός με οξύ και καυστικό χιούμορ κατάφερε να γίνει ευρέως γνωστή και να μπει στο χώρο της τηλεόρασης και στα σπίτια εκατομμυρίων Αμερικανών.

Όσο πιο διάσημη γινόταν, τόσο μεγάλωνε η εμμονή της με την εξωτερική της εμφάνιση, και ο εθισμός της με τις πλαστικές επεμβάσεις. Η πρώτη επέμβαση έγινε στα 32 της έτη, και ήταν μια απλή βανόρθωση ματιών.

Η ίδια σε συνέντευξη της εξομολογήθηκε ότι έκανε περισσότερες από 700 επεμβάσεις στο πρόσωπό της. Οι περισσότερες ήταν μικροεπεμβάσεις, αφού επισκεπτόταν τον πλαστικό χειρούργο κάθε 3 με 4 μήνες.

Μετά το θάνατο της Ρίβερς, η κόρη της Μελίσα έγραψε, το βιβλίο «The Book of Joan: Tales of Mirth, Mischief and Manipulation», για να αποκαλύψει ότι η διάσημη μητέρα της «δεν είχε κάνει τόσες πολλές πλαστικές όσες  νομίζει ο κόσμος», ενώ κατέβασε τον τελικό αριθμό των χειρουργικών επεμβάσεων της μητέρας της σε 365. Εξήγησε επίσης ότι η μητέρα της ήταν ανασφαλής για την εμφάνισή της, αλλά τελικά είχε συμφιλιωθεί με την εμφάνισή της πριν πεθάνει.

Και ενώ η Τζόαν είχε κάτσει στο τραπέζι του χειρουργείου αμέτρητες φορές μια επέμβαση ρουτίνας, για καλλωπισμό ήταν αυτή που την οδήγησε στο θάνατο.

Σταμάτησε να αναπνέει κατά τη διάρκεια της αναισθησίας. Η κόρη της διεκδίκησε και κέρδισε την αγωγή για επικίνδυνες μεθόδους, που έβλαψαν τη μητέρα της.

Η Τζόαν Ρίβερς  την πλαστική χειρουργική και στα show της. Αποτελούσε βασικό μέρος του κωμικού της ρεπερτορίου, ενώ τα τελευταία χρόνια μιλούσε και για το θάνατο που περίμενε πως θα έρθει.

Σε συνέντευξή της στους Times του Λονδίνου, το 2010, η Ρίβερς αποκάλυψε ότι σκεφτόταν τον θάνατο «συνεχώς» καθώς πλησίαζε τα 80 της χρόνια. Παραδέχτηκε επίσης ότι δεν θα ήθελε να ζήσει αν δεν μπορούσε να κάνει κωμωδία, αλλά σημείωσε ότι δεν φοβόταν καθόλου τον θάνατο – κυρίως λόγω της εμπειρίας της με το να την κοιμίζουν για τις πολλές πλαστικές επεμβάσεις της.

«Δεν τον φοβάμαι. Με την πλαστική χειρουργική η γενική αναισθησία είναι σαν ένας μαύρος βελούδινος ύπνος και αυτό είναι ο θάνατος – χωρίς να ξυπνάς από κάποιον που χειροκροτεί και λέει: «Τζόαν, ξύπνα, όλα τελείωσαν και είσαι όμορφη»».