Όταν ο Ντρογκμπά τερμάτισε έναν εμφύλιο
Γιατί κάποιοι είναι σπουδαίοι και εκτός γηπέδων
Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ντιντιέ Ντρογκμπά είναι αναμφισβήτητα ένας τεράστιος παίκτης, που κόσμισε τα γήπεδα της Ευρώπης. Όμως εκτός από σπουδαίος επιθετικός, απέδειξε όταν χρειάστηκε και πόσο μεγάλη προσωπικότητα είναι.
Πίσω στο 2005 η Ακτή Ελαφοντοστού δοκιμάζεται από έναν εμφύλιο πόλεμο, έναν πόλεμο κοινωνικών στρωμάτων. Η χώρα κρέμεται κυριολεκτικά από μια κλωστή και φτάνει μια σπίθα να για να γίνει η χώρα φλεγόμενος τόπος.
Ο Πρόεδρος της χώρας Φέλιξ Ουφούε Μπουανιό πεθαίνει και η χώρα οδηγείται σε πολιτική αστάθεια. Το χάσμα μεταξύ βορρά και νότου μεγαλώνει, οι αντάρτες αυξάνονται και οι ένοπλες επιθέσεις γίνονται ρουτίνα.
Η χώρα οδηγείται σε εκλογές με έναν εκλογικό νόμο που ορίζει ότι για να ψηφίσει κάποιος πρέπει να έχει και τους δύο γονείς από την Ακτή Ελεφαντοστού.
Όμως η Ακτή Ελεφαντοστού είναι μια χώρα που έχει κατοίκους από πολλές χώρες. Ο βορράς είναι γεμάτος από μουσουλμανικούς πληθυσμούς και μετανάστες κυρίως από τη Μπουρκίνα Φάσο, το Μάλι, τη Γουινέα και τη Γκάνα. Ο νόμος αυτός του αφήνει εκτός εκλογών.
Το 2002 τα όπλα βγαίνουν στους δρόμους και οι παραστρατιωτικές δυνάμεις του βορρά κυρήσουν το πόλεμο στο νότο και το "νόμιμο" στρατό.
Ο λαός της Ακτής Ελεφαντοστού αρχίζει και θρηνεί χιλιάδες θύματα.
Το 2005 η εθνικής της χώρας στο ποδόσφαιρο αγωνίζεται για πάρει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Και τα καταφέρνει. Κερδίζει το Σουδάν με 3-1 και η σημαία της χώρας θα κυματίζει στο επόμενο Μουντιάλ.
Και τότε ο Ντρογκμπά με τον λόγο που έβγαλε μετά το ματς ταρακούνησε τους συμπατριώτες του και έβαλε το λιθράκι του στο να τερματιστεί ο πόλεμος.
«Άντρες και γυναίκες της Ακτής Ελεφαντοστού. Από τον βορρά, τον νότο, την ανατολή και τη δύση. Αποδείξαμε σήμερα ότι όλοι οι Ιβοριανοί μπορούν να συνυπάρξουν και να παίξουν μαζί για έναν κοινό στόχο. Την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Σας υποσχεθήκαμε ότι ο πανηγυρισμός θα μπορούσε να ενώσει τον κόσμο. Σήμερα σας ικετεύουμε, πέφτουμε στα γόνατα.
Παρακαλώ συγχωρέστε, συγχωρέστε, συγχωρέστε. Μια αφρικανική χώρα με τόσα πολλά πλούτη δεν μπορεί να βυθιστεί στον πόλεμο έτσι. Παρακαλώ, αφήστε τα όπλα. Κάντε εκλογές. Όλα θα γίνουν καλύτερα».
Όλη η ομάδα γονατίζει γύρω του δείχνοντας την υποστήριξη σε όσα λέει. Και μετά ξεκινούν όλοι μαζί, ο καθένας από διαφορετική γωνιά της χώρας να τραγουδούν και να χορεύουν αγκαλιασμένοι και ενωμένοι
.
Και αν σας φαίνεται ασήμαντο, οι πολίτες της Ακτής Ελεφαντοστού ταρακουνήθηκαν και κατάλαβαν πως αυτά που τους ενώνουν είναι περισσότερα από όσα τους χωρίζουν.
Μέσα σε ελάχιστα 24ωρα υπογράφτηκε κατάπαυση πυρός και ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις.