Σήμερα έμαθα: Πως μετά το Watergate, όλα τα σκάνδαλα έχουν την κατάληξη ‑ gate;

Το γιατί το κάνουμε το ξέρουμε. Σε ένα κλασικό παράδειγμα μετωνυμίας, τα μέσα ενημέρωσης και η κουλτούρα γενικά άρχισαν να αναφέρονται στο πολιτικό σκάνδαλο του 1972 που τελικά ανάγκασε τον Ρίτσαρντ Νίξον να παραιτηθεί ως «Watergate», το όνομα του ξενοδοχείου και του συγκροτήματος γραφείων όπου συνελήφθησαν οι διαρρήκτες που είχαν σχέση με τη διοίκηση, όταν εισέβαλαν στην έδρα της Δημοκρατικής Εθνικής Επιτροπής.

Γιατί όμως 40 και πλέον χρόνια μετά κάθε σκάνδαλο παίρνει αυτή την κατάληξη, όπως πρόσφατα το Qatargate;

Τα νέα για την διάρρηξη και το κουκούλωμα του Watergate ξέσπασαν τον Ιούνιο του 1972. Όλον τον επόμενο χρόνο οι εφημερίδες περιέγραφαν ακόμα και την ύποπτη συμπεριφορά με το όνομα του σκανδάλου («Watergatery») ή ακόμα κι έναν ανήθικο πολιτικό ως «Watergater». Όλα αυτά αποτέλεσαν άμεσα στοιχεία για το ότι εισέβαλλε σαν όρος στην γλώσσα.

Έναν μόλις χρόνο μετά το Watergate, η πρώτη χρήση της κατάληξης -gate σε σκάνδαλο έγινε από ένα περιοδικό που παρουσίασε μια σατιρική ιστορία ενός ψεύτικού ρωσικού σκανδάλου, το οποίο ονόμασε Volgagate. Αυτή η ιστορία έκανε μια άμεση σύγκριση με τον Νίξον και τον πραγματικό Watergate.

Ο William Safire, πρώην συγγραφέας ομιλιών για τον Nixon, πιστώνεται συχνά ότι έβαλε τo - gate στο λεξικό κατά τη διάρκεια της καριέρας του ως αρθρογράφος των New York Times. Σε ένα τεύχος του New York Magazine το 1996, ο Noam Cohen στοχεύει τnο Safire, συντάσσοντας ένα «συνοπτικό λεξικό» αρκετά - gates που επινοήθηκαν από τον αρθρογράφο και κατηγορώντας τον για μια απόπειρα «αποκατάστασης του Νίξον με το να πασπαλίζοντας λάσπη στους διαδόχους του με το ίδιο ρητορικό πινέλο, ελαττώνοντας την ενοχή του».

Ο Safire παραδέχτηκε αργότερα ότι αυτή η κατηγορία μπορεί να μην είναι εντελώς αβάσιμη στο βιβλίο «Sound and the Fury: The Making of the Punditocrcy» του Eric Alterman. Ο Alterman γράφει: «Ο Safire σήμερα παραδέχεται ότι, ψυχολογικά, μπορεί να προσπαθούσε να ελαχιστοποιήσει τη σημασία των εγκλημάτων που διέπραξε το πρώην αφεντικό του με αυτή την ανοησία».

Φυσικά μέχρι τότε, ο Safire, ή οποιοσδήποτε άλλος, δεν χρειαζόταν δικαιολογία για να χρησιμοποιήσει την κατάληξη -gate σε ότι έμοιαζε με σκάνδαλο. Το 1993 ο ορισμός που βασίζεται στο σκάνδαλο προστέθηκε στο λεξικό Merriam Webster.