Μαντάμ Ορτάνς: Ποια ήταν η θρυλική ιερόδουλη της Κρήτης

Η Μαντάμ Ορτάνς, γνωστή και ως Hortense Coquillot, είναι μια θρυλική φιγούρα της ελληνικής λογοτεχνίας και ιδιαίτερα της κρητικής παράδοσης, η οποία απέκτησε φήμη κυρίως μέσω του μυθιστορήματος «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» του Νίκου Καζαντζάκη.

Γεννημένη στη Γαλλία, η Ορτάνς έγινε ιερόδουλη από τα 16 της και το 1898, όταν άρχισε η κατοχή της Κρήτης, εγκαταστάθηκε μαζί με 500 περίπου γυναίκες στα Χανιά, κοντά στους άνδρες των Μεγάλων Δυνάμεων που υπηρετούσαν στους στόλους, όπου έγινε γνωστή ως καλλιτέχνης, χορεύτρια και τραγουδίστρια.

Ιστορικό Πλαίσιο

Η Μαντάμ Ορτάνς έζησε σε μια περίοδο μεγάλων κοινωνικών και πολιτικών αλλαγών στην Ελλάδα, όταν η χώρα ανακτούσε την ανεξαρτησία της και προσπαθούσε να διαμορφώσει την εθνική της ταυτότητα. Η Κρήτη, με τη στρατηγική της θέση στη Μεσόγειο, ήταν κέντρο εμπορίου και πολιτιστικής ανταλλαγής, και η Μαντάμ Ορτάνς βρήκε εκεί το ιδανικό περιβάλλον για να αναδείξει το ταλέντο και την προσωπικότητά της.

Ο Ζορμπάς του Νίκου Καζαντζάκη

Η Μαντάμ Ορτάνς απέκτησε τη φήμη της μέσα από τον χαρακτήρα που δημιούργησε ο Νίκος Καζαντζάκης στο μυθιστόρημά του "Ο Ζορμπάς". Στο βιβλίο, η Μαντάμ Ορτάνς εμφανίζεται ως μια πολύπλευρη, αισθησιακή και τραγική φιγούρα. Είναι μια γυναίκα με έντονη προσωπικότητα, γεμάτη πάθος για τη ζωή, αλλά ταυτόχρονα και με μεγάλη ευαισθησία. Το μυθιστόρημα τονίζει τη βαθιά φιλία και τον αμοιβαίο σεβασμό που αναπτύσσεται ανάμεσα στη Μαντάμ Ορτάνς και τον Αλέξη Ζορμπά, τον κύριο χαρακτήρα του βιβλίου.

Η Μαντάμ Ορτάνς αποτελεί σύμβολο της θηλυκής δύναμης και της ελευθερίας της έκφρασης. Η ζωή και η προσωπικότητά της εμπνέουν ακόμα και σήμερα, αποτελώντας αντικείμενο μελέτης και θαυμασμού. Το παράδειγμά της αναδεικνύει τη σημασία της αποδοχής και του σεβασμού της διαφορετικότητας, καθώς και τη δύναμη της τέχνης ως μέσο έκφρασης και επανάστασης.

Περισσότερες από οκτώ δεκαετίες μετά τον θάνατο της, βρέθηκε ο τάφος της στο Δημοτικό Κοιμητήριο Ιεράπετρας, έγραψε σε ανάρτησή του ο δικηγόρος Ευθύμης Λεκάκης, που είχε βάλει στόχο τον εντοπισμό του. Άλλωστε, η Ορτάνς έζησε τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής της στην Ιεράπετρα και τιμήθηκε από τις αρχές με έναν δρόμο που πήρε το όνομά της.