Το συκώτι σε κίνδυνο: Η ουσία που βρίσκεται παντού γύρω μας

Η καθημερινή μας έκθεση σε χημικές ουσίες δεν περιορίζεται μόνο στα προϊόντα καθαρισμού που χρησιμοποιούμε στο σπίτι. Νέα έρευνα δημοσιευμένη στο Liver International δείχνει ότι οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται συχνά στο στεγνό καθάρισμα, και κυρίως το τετραχλωροαιθυλένιο (PCE), μπορεί να τριπλασιάζουν τον κίνδυνο σοβαρής ηπατικής βλάβης.

Το PCE είναι ένας διαλύτης που χρησιμοποιείται ευρέως στο στεγνό καθάρισμα και έχει ήδη ταξινομηθεί ως «πιθανώς καρκινογόνο για τον άνθρωπο». Η έκθεση σε αυτόν δεν αφορά μόνο τα ρούχα που καθαρίζονται, αλλά και την ατμόσφαιρα και το νερό. Η μελέτη δείχνει ότι η περιβαλλοντική έκθεση στο PCE μπορεί να αυξήσει σημαντικά τον κίνδυνο μεταβολικής στεατωτικής νόσου του ήπατος (MASLD), η οποία χαρακτηρίζεται από συσσώρευση λίπους στο ήπαρ, φλεγμονή και ίνωση, με πιθανή εξέλιξη σε κίρρωση, ηπατική ανεπάρκεια ή καρκίνο.

Η μελέτη βασίστηκε σε δεδομένα 1.614 ενηλίκων από την έρευνα NHANES (2017-2020). Διαπιστώθηκε ότι όσοι είχαν ανιχνεύσιμες ποσότητες PCE στο αίμα ήταν τρεις φορές πιο πιθανό να παρουσιάσουν σημαντική ηπατική βλάβη σε σχέση με όσους δεν είχαν έκθεση. Οι ερευνητές εξηγούν ότι το PCE μεταβολίζεται στο ήπαρ και προκαλεί αλυσιδωτή φλεγμονή και ουλοποίηση των ηπατικών κυττάρων, με τη σοβαρότητα της ίνωσης να αυξάνεται ανάλογα με τη δόση.

Το πρόβλημα δεν περιορίζεται στους ενήλικες. Η MASLD εμφανίζεται πλέον όλο και συχνότερα σε νεότερους ενήλικες και ακόμα και σε παιδιά, με τα περιστατικά να έχουν διπλασιαστεί μέσα σε δύο δεκαετίες. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, εκτιμάται ότι η νόσος μπορεί να επηρεάζει 1 στους 5 ανθρώπους, ενώ το πραγματικό ποσοστό πιθανόν να αγγίζει το 40%. Ανησυχητικό είναι ότι περίπου το 80% των πασχόντων παραμένουν αδιάγνωστοι, καθώς τα συμπτώματα συχνά είναι ήπια ή συγχέονται με κούραση και αίσθημα κακουχίας.

Οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα νέα δεδομένα θα οδηγήσουν σε καλύτερη έγκαιρη διάγνωση και σε αυστηρότερα μέτρα προστασίας του κοινού από τις περιβαλλοντικές τοξίνες. Οι ειδικοί τονίζουν ότι είναι σημαντικό οι γιατροί να ρωτούν για πιθανές περιβαλλοντικές εκθέσεις, ενώ οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής να εφαρμόζουν μέτρα που θα περιορίζουν την έκθεση σε επικίνδυνες ουσίες όπως το PCE.