Η αόρατη γέφυρα από την Αφρική που κρατά ζωντανό τον Αμαζόνιο
Αυτό το ταξίδι, που μοιάζει αδύνατο, είναι ζωτικής σημασίας για το μεγαλύτερο τροπικό δάσος του πλανήτη

Γράφει ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΑΣ
Υπάρχει ένα φυσικό φαινόμενο τόσο παράξενο, τόσο μεγαλειώδες και τόσο… αόρατο, που μοιάζει περισσότερο με ποίηση παρά με επιστήμη. Κάθε χρόνο, εκατομμύρια τόνοι σκόνης σηκώνονται από την καυτή, άνυδρη Σαχάρα και ταξιδεύουν χιλιάδες χιλιόμετρα πάνω από τον Ατλαντικό, μέχρι να καταλήξουν στη βαθιά, υγρή καρδιά του Αμαζονίου.
Αυτό το ταξίδι, που μοιάζει αδύνατο, είναι ζωτικής σημασίας για το μεγαλύτερο τροπικό δάσος του πλανήτη και για τον πλανήτη συνολικά.
Η ποσότητα της σκόνης που μεταφέρεται είναι ασύλληπτη: περίπου 22 εκατομμύρια τόνοι το χρόνο. Και μέσα σε αυτή τη σκονισμένη μάζα κρύβεται ένας θησαυρός, ο φώσφορος. Ένα στοιχείο απαραίτητο για την ανάπτυξη των φυτών, το οποίο λείπει από τα φτωχά σε θρεπτικά συστατικά εδάφη του Αμαζονίου. Με άλλα λόγια, η έρημος λειτουργεί σαν ένα τεράστιο φυσικό… λίπασμα που αναπληρώνει διαρκώς αυτό που χάνει η ζούγκλα.
Το σημείο - πηγή αυτής της σκόνης είναι κυρίως η λεκάνη Bodélé στο Τσαντ, μια αρχαία ξεραμένη λίμνη, πλούσια σε μικροαπολιθώματα που είναι γεμάτα φώσφορο. Οι ισχυροί άνεμοι ξεσηκώνουν αυτά τα σωματίδια, τα ανεβάζουν στην ατμόσφαιρα και, με τη βοήθεια των μουσώνων, τα μεταφέρουν πέρα από τις ήπειρους. Είναι ένα παγκόσμιο οικοσύστημα σε κίνηση: η ζωή της Αφρικής θρέφει τη ζωή της Νότιας Αμερικής.
Χωρίς αυτή την αόρατη μεταφορά, μεγάλο μέρος του Αμαζονίου θα είχε σταδιακά εξαντληθεί. Οι βροχές παρασύρουν τα θρεπτικά στοιχεία από το έδαφος και τα ποτάμια τα μεταφέρουν μακριά. Αν δεν υπήρχε η σκόνη της Σαχάρας, το δάσος δεν θα μπορούσε να ανανεωθεί με τον ίδιο ρυθμό. Κι έτσι, ένα από τα σημαντικότερα «κλιματιστικά» του πλανήτη, ο Αμαζόνιος που παράγει οξυγόνο και απορροφά τεράστιες ποσότητες CO₂, εξαρτάται από μια έρημο 5.000 χιλιόμετρα μακριά.
Αυτό το φαινόμενο είναι υπενθύμιση ότι η Γη λειτουργεί σαν ένα ενιαίο, εύθραυστο σύστημα. Ότι ένα σύννεφο σκόνης στην Αφρική μπορεί να επηρεάζει τη ζωή στη Λατινική Αμερική, ότι η φύση είναι συνδεδεμένη με τρόπους που δεν βλέπουμε αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Μια αόρατη γέφυρα μεταξύ ερήμου και ζούγκλας που κρατά τον πλανήτη ζωντανό.












