Έξι κορυφαίοι τραγουδούν για το Στέλιο Καζαντζίδη.

Οκτώ χρόνια συμπληρώνονται φέτος τον Σεπτέμβριο από τότε που ο Στέλιος Καζαντζίδης έφυγε από κοντά μας. Για να τιμήσουν τη μνήμη του μεγαλύτερου λαϊκού βάρδου θα συναντηθούν επί σκηνής έξι κορυφαίοι έλληνες ερμηνευτές: η Μαρινέλλα, η Χάρις Αλεξίου, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Δημήτρης Μητροπάνος, η Γλυκερία και ο Πασχάλης Τερζής. Το ραντεβού δίνεται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και πιο συγκεκριμένα…

Η πρώτη συναυλία στις 18 Σεπτεμβρίου θα δοθεί στην Αθήνα και στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο, ενώ θα ακολουθήσει αυτή της Θεσσαλονίκης στις 23 Σεπτεμβρίου στο Καυτατζόγλειο Στάδιο. Αυτή η μοναδική μουσική παράσταση, που φέρει τη σκηνοθετική υπογραφή του Σταμάτη Φασουλή, ξεκίνησε μετά από πρωτοβουλία της κας Μαρινέλλας (συντρόφου του Στέλιου στη ζωή και το τραγούδι). Χάρη στην προθυμία και τον ενθουσιασμό των: Χάρις Αλεξίου, Γλυκερία, Δημήτρη Μητροπάνου, Γιώργου Νταλάρα και Πασχάλη Τερζή, το αφιέρωμα στον μεγάλο αυτόν καλλιτέχνη είναι γεγονός.

Τα έσοδα από τις δύο αυτές μεγάλες συναυλίες θα διατεθούν για τους σκοπούς του φιλανθρωπικού σωματείου «Η ΑΡΩΓΗ», που με το έργο του βοηθά οικογένειες που έχουν ανάγκη να ορθοποδήσουν και να βελτιώσουν το επίπεδο διαβίωσής τους. ¶μεσος στόχος του σωματείου είναι η ανέγερση ενός ξενώνα για τα ορφανά και απροστάτευτα παιδιά με ειδικές ανάγκες. Τα εισιτήρια κοστίζουν μόλις 15 Ευρώ και θα τα βρείτε στα δισκοπωλεία Metropolis της Αθήνας και Θεσσαλονίκης, στο Ταμείο της πλατείας Αριστοτέλους και στο διαδίκτυο στο www.stelioskazantzidis.net

Είναι περιττό να πούμε ότι ο Στέλιος Καζαντζίδης αποτελεί σημείο αναφοράς για το ήθος, την συνέπεια και το πάθος, έχοντας σημαδέψει με την φωνή και τα τραγούδια του γενιές και γενιές αυτού του τόπου. ¶νθρωπος του λαού στην ζωή και την τέχνη έγινε αντικείμενο λατρείας απΆ όλον τον ελληνισμό. Όπως έλεγε ο ίδιος “Υπάρχω σαν καλλιτέχνης και σαν άνθρωπος απΆ τον καιρό που εσείς, οι γνωστοί και άγνωστοι φίλοι μου, με αγαπήσατε και με κάνατε δικό σας. Υπάρχω, εφόσον εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι εκφράζω τους καημούς, τα προβλήματα σας, την πίκρα της ξενιτιάς, το μόχθο του εργάτη, την εγκατάλειψη, τη μοίρα του ανθρώπου της συνοικίας. Και θα υπάρχω όσο υπάρχουν ταπεινοί, αγνοί και τίμιοι άνθρωποι του λαού. Γιατί μόνο στην καρδιά του λαού ζω. Εκεί είναι το σπίτι μου, εκεί γεννήθηκα, εκεί θα πάψω κάποτε να υπάρχω! Σας ευχαριστώ”.