Η εpωτική ταινία που άφησε ιστορία με τα soundtrack της

Καθ’ όλα θρυλική ταινία ενός θρυλικού δημιουργού που με αυτή και άλλες 2-3 σε παρόμοιο στιλ εγκαινίασε το euro sleaze σε μια περίοδο που μόνο καλή δεν ήταν για τη χώρα του την Ισπανία.

Ο Jess Franco πάντα ήταν επαναστάτης και κατάφερνε να αποφεύγει το ψαλίδι της λογοκρισίας γυρίζοντας τις ταινίες του επί της ουσίας όπου και όπως έβρισκε. Πολλά μπορεί να πει κανείς για τον Franco και το συνολικό έργο του, τόσο καλά όσο και κακά. Όμως αυτό που δεν μπορεί κανείς να μην παραδεχτεί είναι ότι τουλάχιστον στο Vampyros Lesbos ο σουλτάνος του sleaze είναι σε μεγάλη φόρμα και φτιάχνει μια από τις καλύτερες ταινίες του από κάθε άποψη.

Η υπόθεση παίρνει διάφορα στοιχεία από τον Δράκουλα του Bram Stoker και τα αναμιγνύει με ατμόσφαιρα και λίγο από τον πασίγνωστο βαμπιρικό μύθο της Carmilla. Ακολουθεί την όμορφη δικηγόρο Linda Westinghouse (Ewa Stromberg) που βρισκόμενη στην Τουρκία για μια υπόθεση της πλούσιας κοντέσας Nadine (Soledad Miranda) που μένει σε απομακρυσμένο νησί, πετυχαίνει τον μυστηριώδη και σέξι χορό μιας όμορφης χορεύτριας σε ένα τοπικό νυχτερινό κέντρο. Από τότε αρχίζει να έχει παράξενους εφιάλτες που σχετίζονται με την χορεύτρια και που κορυφώνονται όταν παρά τις προειδοποιήσεις ενός ντόπιου για το αντίθετο, πηγαίνει στο νησί και συναντάει την όμορφη κοντέσα για να ανακαλύψει ότι αυτή ήταν η γυναίκα στο όνειρό της.

Η σχέση των δύο γυναικών γίνεται ακόμα πιο περίπλοκη όταν η κοντέσα, όντας βρικόλακας, πίνει το αίμα της Linda κάνοντάς την να χάσει την μνήμη της. Η τελευταία καταφεύγει στο γειτονικό άσυλο του Δρ. Seward (Dennis Price), στο οποίο επίσης φιλοξενείται μια άλλη νέα γυναίκα ονόματι Agra (Heidrun Kussin) που άρχισε να έχει τα ίδια συμπτώματα με την Linda μετά την επίσκεψή της στο νησί της κοντέσας. Ο σύζυγος της Linda θέλει να την βοηθήσει, αλλά ο καλός γιατρός υποπτεύεται ότι υπάρχουν βρικόλακες στη μέση και αυτοί ευθύνονται για την κατάσταση της Linda, την οποία εκπαιδεύει για να αντιμετωπίσει την σκοτεινή κοντέσα και να διώξει την κατάρα του βρικόλακα από πάνω της.

Ένα χρόνο μετά τη δική του μεταφορά του Δράκουλα του Bram Stoker (Count Dracula), ο Jess Franco επανέρχεται στο βιβλίο του Stoker προσαρμόζοντας την ιστορία του στα ήθη και έθιμα του sεxploitation και euro- sleaze που ο ίδιος δημιούργησε. Το Vampyros Lesbos ξεφεύγει από το χωρίς μεγάλες εκπλήξεις και πεζό τρόπο αφήγησης του Count Dracula και μπαίνει σε περιοχές Mario Bava, δίνοντας περισσότερη έμφαση στο καλλιτεχνικό κομμάτι της ταινίας. Το αποτέλεσμα είναι πανέμορφα συνεχόμενα ψυχεδελικά πλάνα που κάνουν την ατμόσφαιρα εκπληκτική και καθιστούν το Vampyros Lesbos ένα αληθινό επίτευγμα τουλάχιστον όσον αφορά το καλλιτεχνικό του κομμάτι.

Αυτό το πραγματικά εμπνευσμένο στιλ κινηματογράφησης κάνει την ταινία μια αληθινή απόλαυση για τα μάτια, αλλά και για τα αυτιά, μιας και η μουσική των Manfred Hubler και Sigi Schwab είναι αληθινά εκπληκτική, δίνει τον τόνο σε όλη την ταινία και την ανεβάζει επίπεδα ακόμα περισσότερο. Χωρίς υπερβολή, πρόκειται για ένα από τα κορυφαία soundtracks ταινιών της εποχής και σίγουρα το καλύτερο στην τεράστια φιλμογραφία του Jess Franco. 

Οι αρκετές προκλητικές και τολμηρές σκηνές δείχνουν με λεπτομέρειες τα κάλλη των δύο θηλυκών πρωταγωνιστριών χωρίς όμως να γίνονται sleazy και πρόστuχες σε καμία στιγμή τους. Μια χωρίς αμφιβολία επιτηδευμένη και απόλυτα επιτυχημένη κίνηση του Franco που συνεχίζει να καινοτομεί με διάφορα πολύχρωμα σουρεαλιστικά και σχεδόν υπνωτικά πλάνα να βρίσκονται παντού στην ταινία και να δένουν άριστα με την χωρίς σταματημό μουσική.

Μια σχεδόν τέλεια προσπάθεια που έχει μείνει απόλυτα δίκαια στην ιστορία του ευρωπαϊκού μακάβριου εpωτισμού και που μαζί με τις παλαιότερες ταινίες του Jess Franco έθεσε τα στάνταρντς που ακολουθήθηκαν πιστά από άλλους αντίστοιχους δημιουργούς όπως ο Jean Rollin, o Harry Kumel και ο Paul Naschy.