Πως ο Ντόναλντ Τραμπ έφτασε να κάνει... μήνυση στον πρόεδρο Τραμπ;

Σε μια ακόμη επίδειξη πολιτικής υπεροψίας, ο Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι ο ίδιος θα αποφασίσει αν η κυβέρνησή του θα του καταβάλει αποζημίωση για τις ομοσπονδιακές έρευνες που έγιναν εις βάρος του τα προηγούμενα χρόνια.

«Η απόφαση θα περάσει από το γραφείο μου», τόνισε ο Αμερικανός πρόεδρος, επιμένοντας πως το κράτος τού «οφείλει πολλά χρήματα».

«Εγώ αποφασίζω για μένα»

Μιλώντας σε δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο, ο Τραμπ αναφέρθηκε στις διοικητικές αξιώσεις που έχει υποβάλει, συνολικού ύψους περίπου 230 εκατομμυρίων δολαρίων, σε σχέση με:

• την έρευνα του FBI στο Mar-a-Lago, και
• την έρευνα για την πιθανή ρωσική παρέμβαση στις εκλογές του 2016.

«Είναι ενδιαφέρον, γιατί εγώ είμαι αυτός που παίρνει την απόφαση, σωστά;» είπε, αφήνοντας άφωνους ακόμη και τους υποστηρικτές του. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι ο Τραμπ ως πρόεδρος θα κληθεί να αποφασίσει αν ο Τραμπ ως αιτών πρέπει να λάβει αποζημίωση από τους Αμερικανούς φορολογούμενους.

«Κάνω μήνυση στον εαυτό μου», είπε με μια δόση αυτοσαρκασμού, προσθέτοντας: «Θα ζητήσω ένα ποσό, δεν ξέρω πόσο ακόμη, αλλά το μόνο που ξέρω είναι ότι μου οφείλουν πολλά χρήματα».

Οι «σύμμαχοι» στις θέσεις - κλειδιά

Οι αξιώσεις του Τραμπ βασίζονται στον Federal Tort Claims Act, νόμο του 1946 που επιτρέπει σε πολίτες να ζητούν αποζημίωση από το κράτος για παράνομες ενέργειες δημοσίων υπαλλήλων.

Ωστόσο, στην περίπτωση Τραμπ, υπάρχει ένα τεράστιο ηθικό και θεσμικό πρόβλημα: οι άνθρωποι που θα κρίνουν την υπόθεσή του είναι πρώην δικηγόροι του.

Ο Todd Blanche, επικεφαλής της υπεράσπισης του Τραμπ στην υπόθεση Mar-a-Lago, είναι πλέον αναπληρωτής γενικός εισαγγελέας, ενώ ο Stanley Woodward, που εκπροσώπησε τον Walt Nauta (έναν από τους συγκατηγορούμενους του Τραμπ), κατέχει την ίδια θέση.

Σύμφωνα με νομικούς αναλυτές, η διαδικασία αυτή αναιρεί κάθε έννοια διαχωρισμού εξουσιών και ενδέχεται να οδηγήσει σε συνταγματική κρίση αν ο Τραμπ επιμείνει να εγκρίνει ο ίδιος την καταβολή αποζημίωσης.

Αξιώσεις για «πολιτική δίωξη»

Η πρώτη αξίωση, που κατατέθηκε τον Αύγουστο του 2024, αφορά την έρευνα στο Mar-a-Lago, όπου ο Τραμπ κατηγορήθηκε ότι κράτησε απόρρητα έγγραφα. Οι δικηγόροι του υποστήριξαν ότι η δίωξη ήταν πολιτικά υποκινούμενη και τον ανάγκασε να ξοδέψει δεκάδες εκατομμύρια δολάρια για την υπεράσπισή του.

Η δεύτερη αφορά την έρευνα για τις ρωσικές παρεμβάσεις στις εκλογές του 2016, υπόθεση που εξακολουθεί να προκαλεί την οργή του, παρότι έχει κλείσει εδώ και χρόνια.

Ο ειδικός εισαγγελέας Jack Smith απέσυρε τις σχετικές κατηγορίες τον Νοέμβριο, επικαλούμενος τον κανόνα του Υπουργείου Δικαιοσύνης που απαγορεύει τη δίωξη εν ενεργεία προέδρου.

Ένα πρωτοφανές νομικό παράδοξο

Κανένας πρόεδρος στην αμερικανική ιστορία δεν έχει ζητήσει ποτέ αποζημίωση από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση για έρευνες που τον αφορούσαν προσωπικά.

Οι ειδικοί τονίζουν ότι ο Federal Tort Claims Act εξαιρεί ρητά περιπτώσεις που συνδέονται με πολιτικές ή διακριτικές πράξεις αξιωματούχων, άρα, η αίτηση του Τραμπ δεν εμπίπτει καν στο πεδίο του νόμου.

Όπως δήλωσε εκπρόσωπος του Υπουργείου Δικαιοσύνης, «όλοι οι αξιωματούχοι ακολουθούν τις οδηγίες των μόνιμων υπαλλήλων δεοντολογίας». Παρ’ όλα αυτά, το γεγονός ότι ο πρόεδρος κρατά στα χέρια του το στυλό της απόφασης καθιστά την υπόθεση θεσμικά επικίνδυνη και πολιτικά εκρηκτική.