Το αίμα του Χίτλερ μιλά: Τι έδειξαν τα ευρήματα για τα γεννητικά του όργανα και την ψυχική του υγεία

Νέες αποκαλύψεις γύρω από τον Αδόλφο Χίτλερ έρχονται στο φως μέσα από ντοκιμαντέρ του Channel 4, το οποίο παρουσιάζει ανάλυση DNA που φέρεται να έγινε σε δείγμα αίματος του ίδιου.

Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο ηγέτης του Γ’ Ράιχ έπασχε από το σύνδρομο Κάλμαν, μια σπάνια γενετική πάθηση που μπορεί να επηρεάσει την εφηβεία, τη σεξουαλική λειτουργία και την ανάπτυξη των γεννητικών οργάνων.

Το σύνδρομο αυτό συνδέεται συχνά με καθυστέρηση στην έναρξη της εφηβείας, μειωμένη παραγωγή ορμονών, προβλήματα γονιμότητας και απουσία όσφρησης. Σε αρκετές περιπτώσεις, επηρεάζει εμφανώς και τη σωματική ανάπτυξη των γεννητικών οργάνων στα αγόρια. Στο πλαίσιο αυτό, οι ειδικοί που μελέτησαν το DNA θεωρούν πιθανό ο Χίτλερ να αντιμετώπιζε σημαντικές δυσκολίες στις σεξουαλικές του σχέσεις.

Το γενετικό δείγμα προήλθε από ένα κομμάτι υφάσματος με αίμα, το οποίο είχε αφαιρεθεί από τον καναπέ όπου αυτοκτόνησε ο Χίτλερ το 1945. Η ομάδα της καθηγήτριας Τιούρι Κινγκ —γνωστή για την ταυτοποίηση των λειψάνων του Ριχάρδου Γ’— χειρίστηκε την υπόθεση με ακραία προσοχή, επισημαίνοντας πως η μελέτη αυτή έπρεπε κάποτε να γίνει, ώστε να απομυθοποιηθεί και η ίδια η προσωπικότητα του δικτάτορα.

Τα νέα στοιχεία ανατρέπουν παλαιότερους ισχυρισμούς περί εβραϊκής καταγωγής του και, ταυτόχρονα, δείχνουν ότι ενδέχεται να υπήρχε γενετική προδιάθεση για νευροαναπτυξιακές και ψυχικές διαταραχές, όπως αυτισμό, διπολική διαταραχή ή σχιζοφρένεια — χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μπορεί να τεθεί κάποια διάγνωση εκ των υστέρων.

pexels

Παράλληλα, παλαιότερες μαρτυρίες από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά και ιατρικές εξετάσεις που αποκαλύφθηκαν το 2015 δείχνουν πως ο Χίτλερ πιθανότατα είχε ένα όρχι που δεν είχε κατέβει, κάτι που συνδέεται με την εικόνα του ως νεαρού στρατιώτη που δεχόταν πειράγματα για το σώμα του. Η ανατομική αυτή ανωμαλία, σε συνδυασμό με το σύνδρομο Κάλμαν, ενισχύει την άποψη ότι ο Χίτλερ μπορεί να είχε έντονη ανασφάλεια και αποστασιοποίηση από τη σεξουαλικότητα, κάτι που ίσως εξηγεί και την ασυνήθιστη προσήλωσή του στην πολιτική.

Ερευνητές επισημαίνουν πάντως ότι, όσο ενδιαφέρον κι αν έχουν οι γενετικές πληροφορίες, δεν μπορούν και δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να δικαιολογήσουν ή να «εξηγήσουν» τα εγκλήματα του δικτάτορα. Ωστόσο, φωτίζουν πλευρές της προσωπικότητάς του που παρέμεναν θολές για δεκαετίες.