Το πιο μακάβριο ρεκόρ της δεκαετίας του ’60 ‑ Ο εργάτης που έζησε δύο μήνες σε φέρετρο

Το 1968, ένας εργάτης από την Ιρλανδία αποφάσισε να κυνηγήσει την περιβόητη δόξα μ’ έναν τρόπο που σήμερα μοιάζει αδιανόητος: να θαφτεί ζωντανός σε φέρετρο και να μείνει εκεί για 61 ολόκληρες ημέρες.

Ο Μικ Μίνι, όπως λεγόταν, πίστευε πως έτσι θα αποκτούσε χρήματα και παγκόσμια αναγνώριση, καθώς την εποχή εκείνη τα ρεκόρ «παραμονής θαμμένος» ήταν μια παράξενη μόδα που τραβούσε κόσμο.

Η ιστορία του επανήλθε στο προσκήνιο χάρη στο ντοκιμαντέρ «Θαμμένος Ζωντανός», που προβάλλεται στο ιρλανδόφωνο κανάλι TG4. Το φιλμ θυμίζει τα γεγονότα μιας εποχής όπου ο Μίνι, ένας φτωχός και αποφασισμένος εργάτης, επέλεξε να κάνει κάτι ακραίο για να αλλάξει τη ζωή του.

Στις 21 Φεβρουαρίου 1968, πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε στο Κίλμπερν του Λονδίνου για να δει τη μακάβρια, αλλά τότε δημοφιλή, παράσταση: το φέρετρο με τον ζωντανό Μίνι να θάβεται σε εργοτάξιο.

Ο ίδιος είχε στη διάθεσή του έναν σωλήνα για αέρα και μικρή ποσότητα τροφής. Κι όμως, κατάφερε να αντέξει κάτω από το έδαφος μέχρι τον Απρίλιο. Αρχικά, η προσπάθειά του είχε ενδιαφέρον. Κάμερες, περαστικοί, δημοσιογράφοι· όλοι ήθελαν να δουν αν θα τα καταφέρει.

Όμως το κλίμα άλλαξε γρήγορα. Τα διεθνή γεγονότα εκείνης της χρονιάς έκλεψαν την προσοχή και ο Μίνι άρχισε να ξεχνιέται όσο βρισκόταν ακόμα στο φέρετρο. Όταν τελικά βγήκε στην επιφάνεια, αποδείχτηκε πως η θυσία του δεν του χάρισε τίποτα απ’ όσα περίμενε.

Παρά τις φιλόδοξες υποσχέσεις για περιοδείες και χορηγίες, ο άνθρωπος που είχε οργανώσει το εγχείρημα αποδείχτηκε απατεώνας.

Έτσι, ο Μίνι γύρισε πίσω στην Ιρλανδία και έζησε μια απλή ζωή, μακριά από τις φήμες για δόξα και πλούτο. Στο ντοκιμαντέρ, η κόρη του μιλά για εκείνον με τρυφερότητα, υπενθυμίζοντας πως πίσω από την παράξενη αυτή ιστορία κρύβεται ένας απλός εργάτης από το Τιπεράρι που ήθελε να προσφέρει στην οικογένειά του σε δύσκολες εποχές.