Γιατί η Κίνα αποσυνδέεται από τον υπόλοιπο κόσμο
Χτίζει ανεξαρτησία

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Η Κίνα επιταχύνει την πορεία της προς την πλήρη ενεργειακή ανεξαρτησία, με ένα έργο που εντυπωσιάζει σε κλίμακα και φιλοδοξία.
Μέχρι το 2030, η χώρα σχεδιάζει να ολοκληρώσει ένα δίκτυο 13.000 χιλιομέτρων υποθαλάσσιων αγωγών, ικανό να καλύψει τις εσωτερικές της ανάγκες σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο και καθαρές μορφές ενέργειας.
Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα ενεργειακά projects του 21ου αιώνα — μια υποδομή που συνδυάζει τεχνολογία βαθέων υδάτων, πράσινη ανάπτυξη και στρατηγική αυτονομία. Ήδη, περισσότερα από 10.000 χιλιόμετρα αγωγών έχουν ολοκληρωθεί, ενώ η κυβέρνηση του Πεκίνου συνεχίζει να επενδύει δισεκατομμύρια στην επέκταση του δικτύου.
Μόνο την περίοδο 2021-2025, κατασκευάστηκαν περίπου 1.500 χιλιόμετρα νέων αγωγών, σε βάθη που φτάνουν τα 1.500 μέτρα. Οι αγωγοί αυτοί, με διάμετρο από 3 έως 120 εκατοστά, μεταφέρουν ενεργειακά ρεύματα υψηλής πίεσης από υπεράκτιες πλατφόρμες προς την ηπειρωτική Κίνα.
Κομβικό σημείο του έργου είναι το οτι αναπτύσσεται ένα δίκτυο μήκους 3.200 χιλιομέτρων που εξυπηρετεί τη μεταφορά πετρελαίου και φυσικού αερίου από τις θαλάσσιες εγκαταστάσεις προς τα μεγάλα αστικά κέντρα. Η τεχνολογική καρδιά του συστήματος βασίζεται στη χρήση της γιγαντιαίας πλωτής γερανογέφυρας Hui Yang Shi You 201, η οποία μπορεί να επιχειρεί σε βάθη έως και 3.000 μέτρων.
Παράλληλα με τους αγωγούς, η Κίνα επενδύει τεράστια ποσά στην υπεράκτια ενέργεια. Πλωτά φωτοβολταϊκά πάρκα, αιολικά έργα και εγκαταστάσεις φυσικού αερίου μεγάλης κλίμακας, όπως το Deep Sea No. 1, λειτουργούν ήδη με πλήρως κινεζική τεχνογνωσία. Το συγκεκριμένο project θεωρείται ορόσημο, καθώς απέδειξε ότι η χώρα μπορεί να επιχειρεί με ασφάλεια σε βάθη έως 1.500 μέτρων, χωρίς εξωτερική τεχνολογική υποστήριξη.
Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται και στη μακροζωία των υποδομών. Οι νέοι αγωγοί διαθέτουν αντιδιαβρωτική επεξεργασία και μπορούν να αντέξουν θερμοκρασίες έως 120 βαθμούς Κελσίου, επιτρέποντας τη σταθερή μεταφορά θερμών ρευμάτων και ενεργειακών μειγμάτων υψηλής πίεσης.
Στο επόμενο στάδιο, το Πεκίνο εξετάζει τη δυνατότητα μεταφοράς πράσινων καυσίμων μέσω των ίδιων αγωγών — όπως υδρογόνο ή σχιστολιθικό αέριο. Το σχέδιο εντάσσεται στη στρατηγική «Made in China 2030», που στοχεύει όχι μόνο στην απανθρακοποίηση, αλλά και στην τεχνολογική κυριαρχία στον ενεργειακό τομέα.
Με λίγα λόγια, η Κίνα δεν απλώς χτίζει αγωγούς — χτίζει την ανεξαρτησία της. Ένα δίκτυο 13.000 χιλιομέτρων κάτω από τη θάλασσα δεν είναι απλώς υποδομή. Είναι η νέα ενεργειακή σπονδυλική στήλη μιας χώρας που σχεδιάζει να σταθεί μόνη της απέναντι στον κόσμο.