Η προσευχή για τον Τόμας Πρωτόπαπας
Μέσα από τις σελίδες του Down Town Κύπρου
Χαμογελαστός, ευδιάθετος και γεμάτος κέφι ήταν το πρωινό του Σαββάτου, μία μόλις μέρα πριν το τροχαίο ατύχημά του, ο Τόμας Πρωτόπαπας. Ο ηθοποιός βρισκόταν στον Ιππικό Όμιλο στο Τατόι, προκειμένου να φωτογραφηθεί για περιοδικό «Down Town» της Κύπρου.
Ο Γιώργος Πράσινος, που είναι παράλληλα καλός φίλος του νεαρού ηθοποιού, βρισκόταν εκεί για τη συνέντευξη που θα συνόδευε τη φωτογράφηση.
Οκτώ μέρες μετά το τραγικό ατύχημα του Τόμας, το περιοδικό τελικά κυκλοφόρησε, δίνοντας στη δημοσιότητα τη φωτογράφησή του, αλλά στη θέση της συνέντευξης βρίσκεται ένα κείμενο του δημοσιογράφου με τίτλο «Ένα πρωινό με τον Ξανθό Βασιλιά».
Μέσα από τις γραμμές που αφιερώνει ο δημοσιογράφος στο φίλο του καταλαβαίνει κανείς ότι ακόμα όλοι τους προσεύχονται και ελπίζουν σε ένα θαύμα, προσεύχονται να ξαναδούν τον Τόμας «με το λαμπερό γαλάζιο του βλέμμα, γερό και δυνατό».
Συγκεκριμένα, ο Γιώργος Πράσινος έγραψε:
«Είμαι από κάτω, κατέβα» μου λέει στο τηλέφωνο. Πάντα συνεπής στα ραντεβού του, είτε πάμε να προλάβουμε καράβι, είτε να βγούμε έξω, είτε να πάμε σε φωτογράφηση. Αυτό το Σάββατο, μια μέρα πριν το ατύχημα, είχε κανονιστεί η φωτογράφηση στον Ιππικό Όμιλο Mega Sports για το Down Town Κύπρου. Ο Τόμας είναι πολύ ενθουσιασμένος με το concept, θα φωτογραφηθεί με άλογα που τα λατρεύει. Στον όμιλο, μαζί με την φωτογράφο μας, Ολυμπία Κρασαγάκη, την ενδυματολόγο, Πωλίνα Λάμπογλου και την make up artist, Κατερίνα Μητροπούλου, γυρνάμε όλους τους στάβλους για να δούμε τα άλογα. Ο Τόμας αμέσως αρχίζει να ταΐζει τα άλογα με χόρτα, τα χαϊδεύει, τα φιλάει. Περιμένει με ανυπομονησία να έρθουν οι γονείς του, για να φέρουν τον σκύλο του, τον Μόρτη, στην πρώτη του συνάντηση με άλογα. Η Ολυμπία εντυπωσιάζεται από τον επαγγελματισμό και την ευγένεια του Τόμας – «Έκανε κρύο, έβρεχε, εμείς είμαστε με παλτό και ο Τόμας υπομονετικός, χωρίς να διαμαρτυρηθεί, πόζαρε φορώντας απλώς ένα φανελάκι» αναφέρει χαρακτηριστικά. Κοιτάμε τις λήψεις, φωτογραφιζόμαστε όλοι δίπλα σε καφέ, μαύρα, λευκά άλογα. Στο ενδιάμεσο λέμε ιστορίες από τα ταξίδια μας, ο Τόμας μάς λέει ιστορίες του στρατού. Αργότερα, πάμε στο σπίτι για φαγητό και συνέντευξη. Εκεί, μου λέει ότι πρότυπό του είναι ο αδελφός του και ότι χρωστάει τα πάντα στους γονείς του. Φυσικά, μου μιλά και για την αγαπημένη του Ιωάννα. Αποχαιρετιζόμαστε, τον ρωτάω «τι θα κάνεις το βράδυ;» και μου απαντά «θα κάτσω μέσα, να κοιμηθώ νωρίς, γιατί αύριο έχω την πρώτη πρόβα για το Dr. Cook στις 9 και θα σηκωθώ νωρίς».
Υ.Σ. Μου ζητήθηκε να γράψω δυο λόγια για να συνοδεύουν αυτή την πολυσυζητημένη πλέον φωτογράφηση – η συνέντευξη θα περιμένει τον Τόμας να βγει. Ας θεωρηθεί, παρακαλώ, σαν ένα είδος προσευχής, μιας δικής μου προσευχής για έναν φίλο που έχουμε περάσει πολλά μαζί και που έχουμε ακόμα περισσότερα να περάσουμε. Μιας προσευχής που ενώνεται με όλες τις προσευχές σας, τη θετική ενέργεια που στέλνετε, τις ευχές, τα μηνύματα συμπαράστασης στους δικούς του ανθρώπους.
Τόμας,
Σε περιμένουμε να γίνεις καλά και να σηκωθείς, γερός και δυνατός.
Είσαι Μαχητής, Είσαι Νικητής!
Είμαστε όλοι κοντά σου,
Με ¶πειρη Αγάπη,
Ο φίλος σου
-Γιώργος Πράσινος-